Biz ise hâlâ dünyada kâfirlerin mağlup edemediği milletiz. Biz hâlâ dinimizle yaşayan bir milletiz. Bunu inkâr ile bir politika yürütmek sadece ahmaklık değildir, aynı zamanda küfürdür. Biz dinimizle varız. Türk, Müslüman olmadığı zaman Türk değildir. Aslında her Müslüman’ın önünde de Türk olup olmamak tercihi vardır; her Müslüman “Müslümanım ama aynı zamanda da Türk müyüm?” diye düşünmek mecburiyetindedir. Müslüman olmak onun kimliğini netleştirmez. Çünkü bu, Endülüs’te dejenere olmuş bir şeydir. Endülüs’te kâfirlerin ele geçirdiği topraklarda tıpkı bizim zimmilerimiz gibi yaşayan Müslümanlar vardı. Yani, kâfirler kuzeyden Müslümanlar aleyhine gittikçe ilerliyorlardı ve kâfirlerin ele geçirdiği topraklarda bazı Müslümanlar kâfirlere vergi vererek dinlerini koruyorlardı. Bu pislik bugüne kadar gelmiştir. Bugün hâlâ insanlar kâfirlerin hâkim oldukları bir dünyada Müslüman kalınabileceğini sanacak kadar yozlaşmış durumdadırlar. Kâfirler eğer söz sahibi ise orada Müslümanlık bahis konusu değildir. Bunu dünyaya tescil ettiren Türkler olmuştur ve bu yüzden Osmanlılar diğer gazâ beyliklerini tasfiye ederek bir devlet bütünlüğü elde edebilmişlerdir. Osmanlılar siyasî manevra kabiliyeti olan bir kadroydu. Onlar en iyi gazâ şartlarını yerine getiren unsur olarak kendilerini kabul ettirdiler ve tabi bundan da bir pay aldılar.

Dünyaya, Yahudiler de dâhil, hayat sahası temin eden millet Türk milletidir. Dünyanın hayat sahasını yok eden millet de Amerikan milletidir; onun için bu ikisi arasında insan tercih yapmak zorundadır. Dünyaya hayat sahası temin eden milletin bir ferdi mi olacaksın, yoksa dünyanın hayat sahasını ortadan kaldıran bir milletin ferdi mi olacaksın? Ama bugün işte başbakanın torunu da Amerika'da doğabiliyor. Türkiye'de başbakanlık mevkiini işgal eden zatın... Ama ben bir mimar karıkoca tanıdım. Şu an yüzlerini görsem tanımam, gençliğimde tanıdım. Bunlar sol görüşlü insanlardı ve ABD'de görev yapıyorlardı ve kadın hamile kaldığı zaman Amerika'da doğurmamak için uçağa atlayıp geldi, Türkiye'de çocuğunu doğurdu. Çünkü herkes biliyor Amerika'da doğurduğu zaman çocuğu otomatik olarak Amerikan vatandaşı olma hakkına sahip. Amerika'da doğmuş birine, Amerika, "Benim vatandaşım değilsin." diyemiyor. Yasalar böyle. Onun için anası babası Türk olan bir çocuk eğer Amerika'da doğmuşsa ve o dünyanın neresinde yetişmiş olursa olsun hukukî haklarını kullanacak yaşa geldiği zaman herhangi bir Amerikan elçiliğinin, konsolosluğunun kapısını çalar, "Beni memleketime götürün." der ve Amerika bunu yapmaya mecburdur. Amerikalı olmak var. Bu çok ballı bir şey. Bir de Türk olmak var, biliyorsunuz TÜRK OLMAK KOLAY DEĞİL. Bu bir kitabın başlığı biliyorsunuz...

Teşekkürler.

MÜSLÜMANLAR OLARAK KENDİMİZDEN YANA MIYIZ, DEĞİL MİYİZ? ÖNCE BUNA BAKALIM.

Eğer kafanız şiirin size vereceğini, vermeğe yeltendiğini almağa henüz musait değilse, ortamın şartlandırmalarının kurbanı olursunuz. Böylece İslâm düşmanı olarak Trump'ı bilir, Facebook üst yönetimini de Müslümanlardan yana kabul etme zannı içine düşersiniz. Düştüğünüz durum tedaviye gerek duyulacak derekede bir arızayı işaret eder. Tedavi olunacaksa, bu tedavi kimin Müslümanlara düşman, kimin Müslümanlardan yana olduğuna bakmazdan önce bizatihi Müslümanların kendilerinden yana olup olmadıklarının tespitini gerektirir.

kutlubey yazılarınız güzel.ben TÜRK ÜM,AMA IRKÇILĞA KAÇACAK DERCEDE ÖVÜNMEK İSLAMDA YASAKLANMIŞTIR YANİ IRKÇILIK GÜNAHTIR.

Nerede ırkçılık var? @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Türkiye'deki zenginler vatan hainidir. Çünkü paralarını Türkiye'nin aleyhinde iş yaparak kazanmışlardır. Çünkü Türkiye, Cumhuriyet'in ilânından bugüne kadar dünya sisteminin dönen çarklarını zarara uğratmama ya da dönen çarklarına çomak sokmamak kaydıyla yaşayabildi. Dolayısıyla bu çarkları çeviren insanlar varlıklı insanlar oldu. Peki, zenginler vatan haini de, fakirler vatanperver mi? Hayır. Bunlar da vatan haini olamayan insanlardır. Onun için fakir kalmışlardır. İhanet edecek fırsat ellerine geçmemiştir. Aslında çalışmışlardır, çok çabalamışlardır ama bir türlü ihanete ulaşamamışlardır. Bir de orta halliler var. Ne zengin, ne fakir. İşte bunlar ortada kalmışlardır. Acaba ihanet mi etsem, vatanperver mi olsam? Bu konuda bir türlü karar verememişlerdir. Ve bütün bunların aslında bir yere bağlanıp izahı mümkün hale gelmesi estetiğin konusudur. Yani bu topraklarda yaşayan insanlar güzelin ne olduğu konusunda kültivasyon dediğimiz şeyi, yani kendini yetiştirme, kendini büyütme, kendini geliştirme dediğimiz şeyi zengin olanlar ihmal etmiş, fakir olanlar ona ulaşamamış. Orta halliler de haberdar oldukları halde sahip çıkmaya cesaret edememişlerdir. Bu sebeple mesela musikimiz şu anda ortadan kalkmış haldedir..

İnsanoğlu beşerî varlığıyla insanî varlığı arasında seçme yaparak terakki eder. Yani beşerî varlığını yetersiz, insanî varlığını ulaşılmaya değer bulduğu zaman terakki etmiş, yukarı doğru gelişmiş bir unsurdan bahsedebiliriz. Bu, millet hayatı için de aynen böyledir. Nasıl? Biz diyelim ki, Belçika gibi bir toplum olmayı mı özenilir sayarız yoksa Abu Dabi gibi bir toplumu mu özenilir sayabiliriz? Rakamlara bakın, hangisinin hayat seviyesi daha yüksek? Abu Dabi...Gittikçe Belçika’dan uzaklaşıp, yani Belçika’nın kendi vatandaşlarına sağladığı yerden uzaklaşıp Abu Dabi’nin kendi vatandaşlarına verdiği -hem de öyle bir şekilde, hakaretamiz bir şekilde verdiği- şeye yaklaşmak nasıl olumlu olabilir? Yani bunu insanlar nasıl olumlu sayabilir? Günümüzde konuşulduğunda insanlar doğru dürüst şeyler söylemiyorlar.

Kişiler olarak dolar milyarderi sayısı Türkiye’de dünyada üçüncü sırada mı? Evet, tam rakamı hatırlamıyorum da öyle bir şey. Şimdi, bunun iyi bir şey olduğunu söylemek elbette iyi bir şey değil. Ama bir Türk firması dünyanın her yerinde başarılı olmuştur dediğin zaman o övünülecek bir şey, değil mi? Ama bu Türk firmasının sahibi o dolar milyarderlerinden birisi olmayabilir mesela, anlatabiliyor muyum? Yani işte bu tercihi yapmak… Biz çocuk ya da geri zekâlı değiliz. Bunu anlayalım yani. Türkiye’de refah yükseliyor demek, çocukluğa ya da geri zekâlığa talip olmaktır. Yani Türkiye’de refah yükseliyor da ne oluyor? Biz gittikçe balonla kandırılan bir unsur haline geliyorsak, bunun neresi iyi? Yani herkeste olmayan balonlar bizde var, böyle komik şey olur mu? Şimdi bugün bu serbest pazar savunucuları Küba’yı günah keçisi haline getirdiler. Bir tek Küba’daymış (!) dünyada serbest pazar ekonomisinin yürürlükte olmadığı ekonomi. Ve ‘‘Küba mı olalım?’’ falan filan gibi, böyle şeyler söylüyorlar. Küba olalım olmayalım, o ayrı bir mesele. Ama Fidel Castro, iktidarı ele geçirdikten sonra adada yaptığı en önemli değişiklik, Küba halkının hayatını şeker kamışına bağımlı olmaktan çıkarmaktı. Yani bugün Küba, Castro öldükten sonra -diyelim ki- aniden serbest pazar ekonomisine geçse Castro yönetimi boyunca kazandıkları dolayısıyla avantajlı olacak. Yani eğer şeker kamışına bağımlı bir ekonomisi hâlâ sürüyor olsaydı -serbest pazar ekonomisine geçmiş veya geçmemiş- hiç fark etmeyecekti.

Yani şimdi AKP’yi kim iktidara getirdi? O dizileri seyredenler. O diziler matah şeyler mi? O diziler insanlara hangi yüksekliği temin ediyor? Bu, çok önemli değil mi? Yani zenginlik ve refah düzeyi bakımından Hindistan buradan daha mı iyi bir yer? Belki rakamlara vurulduğu zaman Hindistan’da kişi başına düşen para daha düşük çıkar; çok kalabalık bir yer. Ama Türkiye’de kaç kişi biliyor, dünyada en az televizyon seyredilen ve dünyada en çok kitap okunan ülkenin Hindistan olduğunu, Türkiye’de kaç kişi biliyor? Onlar öyle alık alık baksınlar dizilere…