Bilim adamları toplanarak 50 sene sonra dünyanın yok olacağını haber verselerdi, bir de bu haberlerini kesin delillerle şüphe götürmeyecek şekilde ispatlasalardı, herhalde dünyaya karşı olan şiddetli aşkımız bir anda söner, kaybolurdu.
Hatta birçoğumuz “Madem 50 sene sonra dünya yok olacak, çalışıp da ne yapayım “diyerek dükkânlarını bile açmazlardı. Açanlar da zengin olmak gayesiyle değil, sadece zaruri ihtiyaçlarını karşılamak için açardı.
Hâlbuki bizim kıyametimiz olan küçük kıyamet yani ölüm belki yarın belki 50 sene olmadan başımıza kopacak. Biz öldükten sonra dünyanın yaşamasının ne önemi var ki, yoksa biz dünyanın kıyametinden korkuyoruz da, kendi kıyametimiz olan ölümden korkmuyor muyuz?

"Ve sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et!" [Hicr 99.Ayet]

"Huzurumuza çıkacaklarını beklemeyenler, dünya hayatına razı olup onunla rahat bulanlar ve âyetlerimizden gafil olanlar yok mu, işte onların, kazanmakta oldukları (günahlar) yüzünden varacakları yer, ateştir!" [Yunus Sûresi 7.Ayet]

Dünyanın geçici olduğuna inandığımız zaman mutlu olacağız.

Allah razı olsun.