Bakteriler canlıdır. Virüs canlı değildir, ölü de değildir. “Uygun koşullarda canlanabilen” bir varlıktır.

Bu ne demek?
Basitçe şöyle düşünelim:
Bakteri diyelim ki “fare” olsun.
Virüs de bir “yumurta”.
Fare canlıdır. Yumurta canlı değildir. Ama döllenmişse, uygun sıcaklıkta, uygun sürede bekletilirse civcive dönüşür, yani bir canlı olur.
Yine fareye, yani bakteriye dönelim:
Fare, fare zehiri ile öldürülebilir. İşte bu “antibiyotik”.
Fareye fare zehiri verirseniz ölür. Ama yumurtanın üstüne fare zehiri dökerseniz hiç bir şey olmaz. Yani antibiyotikler virüslere etki etmez.
Fareyi bir kutuya kapatıp aç-susuz bırakırsanız ölür.
Yumurtayı bir kutuya kapatsanız haftalarca bozulmadan durabilir.

Yani eğer bağışıklık sisteminiz güçlüyse belli bir süre sonra bakteriler kendiliğinden ölecektir.
Ama virüsler, her şeyin içinde ya da üzerinde çok uzun süre bozulmadan yumurta gibi bekleyebilir ve vücudumuza girdiği andan itibaren 4-14 gün içinde canlanır.

Şimdi bir diş macunu reklamını hatırlamanızı istiyorum:
İki kap sirke içine iki yumurta koyuyorlardı, birisini bilmemne marka macunla fırçalıyorlardı, diğer yumurta eriyordu ama bizim macunla fırçalanan yumurta sağlamdı, hatırladınız mı?

İşte o deneydeki sirke, yumurtanın kabuğundaki kalsiyumu çözündürüyordu. Bizim elimizdeki virüsün kabuğunu çözündürebilen şey sirke değil “sabun”. Sabun virüsün kabuğunu eritiyor. Kabuğu eriyen virüs ölüyor. Sabunun kabuğu eritebilmesi için en az 1 dakika kabukla temas etmesi gerekiyor. Süreyi anlamak için elinizi sabunlarken, kendi adınız ile “İyi ki doğdun” şarkısının tamamını söyleyin.

Süre bu. Sıvı sabunlarda süre uzuyor. En iyisi katı sabun.

Alkol de virüsün kabuğunu çözündürüyor, ama sabundan farklı olarak; o boş kabuktan kurtulamıyorsunuz, elinize yapışık halde kalıyor. Evet, artık zararsız ama yine de elinizde virüs kabuklarıyla dolaşmak istemezsiniz. Örneğin dışarıda alkolle elinizdeki virüsü öldürdünüz, ilk fırsatta yine sabunlayın ki su kabukları da alıp götürsün.