Yaklaşık 10 yıl önce üniversite sınavlarına hazırlanırken içim çok daralmıştı. Kendimi biraz Allaha yöneltmem gerektiğini düşünüp çalışmaya ara verdim. Sessiz olduğu için gece çalışırdım. yatsıdan sabah namazına kadar otururdum. O gece şehitlerle alakalı bi kaç makale okudum. İçimden keşke ben de şehit olabilsem o makama erişebilsem diye geçirdim.Sonra elime esmaül hüsna kitabımı aldım. Sınavda başarı için hangi esmalar faydalı ona bakacaktım. Kitabı açtığımda eş-şehid ismini gördüm. Faziletlerini okudum. Sonra oturdum ebced sayısınca okudum. Okuma bitince 1000 tane de salavat çekmek geldi içimden. Hayli uzun sürdü. Dilim damağım kurudu ancak bitirmeyi başardım. Sonra ezan okundu namazı kıldım yattım. Yatmadan önce dua ettim. Rabbim dileğimi kabul ettiysen bana bunu rüyamda bildir dedim. Rüyamda kendimi kutsal topraklarda gördüm. Yanımda tanımadığım sarıklı cübbeli bi adam vardı. Bana yol gösteriyordu. Bizden başka kimse yoktu. Şeytan taşlama yapılan yerdeydik. Taş toplamanın usulünü bile öğretti orda. Fakat kabeyi görmüyordum sadece ''lebbeyk'' nidalarını duyabiliyordum. Orda uyandım. O gün bugündür ara ara uynık halde kulağıma lebbeyk nidaları gelir.

Bu rüyayı bilgisi olduğunu düşündüğüm birine anlattığımda bana Kabeye giremediğimi oraya varmak için bir engeli aşmam gerektiğini söyledi.

Geçen ay ise rüyamda bir kapı gördüm. Tanıdığım bir kapı değil. Üzerine güneş ışığı vuruyor içindende tarif edemediğim bembeyaz bir ışık çıkıyor. Kapalı olan kapının aralıklarından sızıyor daha doğrusu. Başka bişey görmeden uyamdım. O gün dükkanım için rölyef yapacaktım ve desen araştırıyordum. Desenlere bakarken rüyamdaki kapıyı gördüm. Birebir aynısı. Kapıyı araştırdım meğer Kabe kapısıymış. Çok mutlu oldum. Aynı bilgili kişiye anlattım.Bu seferde kapı açık değilmiş içeri girmen için bir engeli geçmen lazım dedi. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?

Allah ile muhabbetin güzel kardeşim, sorularına en doğru cevapları yine sadece o'nda bulabilirsin.Kaybettiğin zamana üzülürsün çaldığın farklı kapılar yüzünden, Allah sana yeter, o kapıyı görmüşsün işte mübarek olsun. Başka başka yorumlara ihtiyaç duyma, anlayamadın diyelim ki. Bak içinden geçirdiğini bile işitip, cevaplayan şah damarından daha yakin olana yönel maksat muhabbet olsun
Rabbim anlayabiliceğim şekilde gösterirmisin benim senden başka danışacağım kimsem de yok Velim de Vekilim de sensin Rabbim de güzelce rica et.

Rufai hazretleri der ki; ben hakikate ermek için çok kapılara başvurdum. Nihayet bir kedinin bir delik önünde iki gün beklediğini gördüm. Nihayet avını yakaladı. Ben de sabırla hiç’lik kapısında bekledim ve hakikate erdim buyurdular.

Bende şehitlerden olsam... turnayı yine gözünden vurmuşsun haberin yok kardeşim
Ayrıca Şehid esması her gün okuduğumuz Huvallahullezi de geçer, Alimul Gaybı Veşşehadeh diye, kimsenin bilmediği gaybı, en gizliyi saklıyı hakkıyla bilen,herşeyden haberdar olan manasıyla yer alır.

Bir başka ayeti kerime de ise Şehidallahu ennehu la ilahe illa huve, vel melaiketu ve ulul ilmi kaimen bil kıst, la ilahe illa huvel azizul hakim. Allahtan başka ilah olmadığına Allah şahittir ve melekleri de şahittir ve katından ilim nasip ettiği kulları da şahittir.
Bu ayet de geçen mana da bizzat şahitlik mertebesinden bahseder. Kelimeyi Şehadet neydi ? Neye şahitlik ediyorduk.Bu yolun en başı da şahitlikle başlıyor.
Bende şehitlerden olsam derken Duan kabul olmuş inşaAllahu Rahman kardeşim. Şehitliği sadece savaşta ölmek olarak biliriz ama aslında kendi içinde yüzlerce mertebesi vardır, Allah yolunda ölenler, öldürülenler, aslında hiç ölmeyenler şehitlerdir. Ölmeden evvel ölenler, hakikati hoca pamuğu tıkamadan yıllar evvel görenler var ya aha onlar da şehit.Sürekli abdestli gezen ve o hal üzere ölenler de şehit.

Velhasılı ; Allah ile ol, Allah için sürekli abdestli bulun, her namazın ardından Haşr suresinde geçen Huvallahullezi ve Ali İmran da geçen Şehidallahu ennehu diye yukarıda yazdığım ayeti kerimeyi de oku, Resulallah Sav efendimiz bu ayeti okuduğu zaman ardından dermiş ki ; Belaaa ve ene ala zalike mineşşahidiyn. Eveeet bende buna şahit olanlardanım Bunu da peşine söyle şahitlerden olduğun belli olsun

Allah sizden razı olsun. Okurken tüm geçmişim aklıma geldi. Gün içinde sürekli Rabbimle konuşurum ben. Hatta beni deli sanan çok insan olmuştur kendi kendine konuşuyor diye. Rabbimle konuşuyorum dediğimde cevap geliyorsa bilki delisin derler. Hatta bir seferinde yurtta kalıyordum. Yatağımı temizlerken Rabbimle sohbet ediyordum. Allahım bak yatağımı temizledim çarşaflarımı değiştirdim mis gibi oldu. Sen bize temiz olmamızı söylüyosun ya o yüzden yapıyorum bunları. Anam babam dese yapmam falan deyip gülüyordum kendi kendime. Oda arkadaşlarım dedilerki kimle konuşuyosun sen iki saattir seni dinliyoruz odada yalnızsın cinlimisin delimisin. Dedimki Rabbimle konuşuyorum. Cevao geliyo mu dediler. Geliyor dedim sizin neyi cevap olarak algıladığınıza bağlı tabi. Dediler bize ispatla. Açtım ellerimi ey şanı yüce Rabbim arkadaşlarım benden kanıt ister. Ben seni çok seviyorum sende beni seviyorsan arkadaşlarımın göreceği şekilde bana bildir. Aradan 5 dakika geçmedi arkadaşın kitabı yere düştü. Onu aldık yerden bu sefer rüzgardan cam açılsı ezan başladı. Arkadaşlar korkmaya başlayınca tamam inandık dediler. Dediğim gibi karşına çıkan bir kelime bile cevaptır. Ancak bu dediğinizi hep uyguladığım halde cevapları başka yerlerde aradım. Rabbim cevabı bildirdiği halde. Allah sizden razı olsun. İyiki bu konuyu açmışım iyiki görmüşsünüz. İyiki zahmet buyurup uzun uzun cevap yazmışsınız. Rabbim sizi salihlerden eylesin sadıklara dost kılsın…

Amin ecmain kardeşim, Rabbim cümlemizden razı olsun inşaAllahu Rahman
Bir dua ile insan o makama çıkar da bilmez işte, sonra vay filanca zikirden mi oldu yoksa şundan mı bundan mı oldu diye debelenir dururuz

Allah ile arandaki o çocuksu saf ve temiz muhabbetini asla yitirme, yaşadığın acayiplikler bazen ne okuduğun esmalardan olur ne başka zikirlerden. Tamamen Allah ile olan muhabbetinden ve ona karşı olan güzel zan'larından olur da haberin olmaz.İnsanın Allaha en yakın olduğu zaman gaflet anıdır, uyanık olursa zaten yanaşamaz. Deli olmadan da veli olunmaz derler.

Neyse, çocukluk demişken bu da büyük bir makamdır bilirmisin..
Münir Derman hazretleri sohbetinde şöyle bahseder ;

Meşhur 16. Lui. Fransızların inkilapta. Dehşetli bir adam. Torununu almış sırtına da koskoca kral atçılık oynuyor. O sırada İspanya sefiri girmiş içeriye. Görünce böyle çekilmiş herif: “Ne oluyor bu?” demiş.
Kral hiç istifini bozmamış. Demiş ki: “Sefir senin torunun var mı?” demiş. Çocuuuk insanı tasarrufuna alıyor. Niçiiiin? Allah’a daha yakın olduğu için alıyor. Çocuk oldu mu dedesiynen aynı konuşur. Dedesi yahut babası o çocuğun mertebesine iner. O halde demek ki çocukta tasarruf-u ilahî var demektir. Şu halde çocuğun tesiri altındadır o ihtiyar. Fakat farkında değildir. Bu çocukluk makamının kuvvetinden ileri gelir. Çünkü çocuğun Allah ile ilgisi daha yakındır. Büyük, Rabbından uzaktır. Çocuk bundan dolayı mükellefiyeti henüz yoktur çocuğun. Allah’a daha yakın olan kimse, daha uzak olana tesir eder. Kim ki Allah’a yakin Allah tan uzak olanı kendisine cezb eder. Onun için çocuk da yaşlıları kendine cezb eder.
Sohbetin linkini de bırakayım dinlemek istersen, alman gereken mesaj çıkıverir içinden kim bilir
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Allah razı olsun. Çıkmaz olurmu çıkar elbet. Her kıssadan alınacak bir hisse vardır. Zan konusunda da benim kesinlikle inandığım şusur; hadisi şerifte diyor ya yüce Allah “ben kulumun zannı üzereyim. Beni nasıl tanırsa öyle muamele ederim” Rabbime itikat burdan gelmeli diye düşünüyorum. Dua ederken O benim duamı geri çevirmez zannıyla dua edersek duamız kabul olur. Sıkıntıya düştüğümüzde Rabbim bizi darda koymaz o merhamet sahibidir ona inananları himaye eder dersek muhakkak çıkış yolunu bize gösterir. Bu olumsuz bakış açılarında da böyle. Ateistlerden neden uzaklaşıyor Rabbim? Herşeyin sebebi bu bakış açısında yatıyor. Kimisi diyorki duam kabul olmuyor. Bunun sebeplerine yada içindeki itikada bakmaksızın Allah benim dualarımı kabul etmez zannına kapılıp dua etmekten geri duran çok insan var. Söylediklerinizin her kelimesine katılıyorum. Sizinle karşılaşmamın tesadüf olmadığının farkındayım. Bana uygulamama rağmen unuttuğum şeyleri hatırlattınız tekrar farkına varmamı sağladınız. Rabbim sizi sevsin. Sizden razı olana kadar sizi yaşatsın. Çekemeyeceğiniz dert vermesin. Doğru yoldan hiç ayırmasın. Peygamber efendimize s.a.v. Komşu eylesin. Amin ecmain