Yahudilik Hazreti İbrahim’in Dini Değildir

Yahudiler, Yahudiliğin Hazreti İbrahim’in Dini Olduğunu İddia Ettiklerinde, Hakk Teâlâ Onları Yalanlayarak Şöyle Buyurdu:

(133) Yoksa Yakub’a Ölüm Geldiği Zaman Siz Orada mı idiniz? O Zaman (Yakub) Oğullarına, “Benden Sonra Kime Kulluk Edeceksiniz?” Demişti. Onlar da, “Senin ve Ataların İbrahim, İsmâil ve İshâk’ın İlâhı Olan Tek Allah’a Kulluk Edeceğiz. Biz Ancak O’na Teslim Olmuş Kimseleriz.” Dediler.

(134) Onlar Bir Ümmetti, Gelip Geçti. Onların Kazandıkları Kendilerine, Sizin Kazandıklarınız da Sizedir. Size Onların Yaptıklarının Hesabı Sorulmaz.

Beyzâvî Der ki; Âyette Hazreti İsmâil Baba Olarak Geçmiştir (Hâlbuki İsmâil Aleyhisselâm, Hazreti Yakub’un Amcasıdır). Bu, İki Sebeple Olmuştur. Biri, İsmâil Aleyhisselâm, Dede ve Babayla Birlikte Zikredildiği İçin, İfâde Çoğunluğuna Göre Kullanılmıştır. Diğeri ise Amcanın Baba Gibi Kabûl Edilmesindendir. Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimiz Bir Hadîs-i Şeriflerinde, “Kişinin Amcası, Babası Hükmündedir [Müslim, Zekât, 11; Ebû Dâvûd, Zekât, 22; Tirmizî, Menâkıb, 28.].” Buyurmuştur. Rasülullah Aleyhisselâm, Amcası Abbâs Radiyallâhû Anh Hakkında da, “O Babamın Parçasıdır (Ondan Kalan Bir Hatıradır) [Taberânî, el-Kebîr, No: 11107; Heysemî, ez-Zevâid, 9/296.].” Buyurmuştur.

Tefsîr

Cenâb-ı Hakk Bu Âyette Yahudilerin, “Yahudilik İbrahim’in Dinidir. Yakub, Vefâtı Ânında Oğullarına Bu Dini Tavsiye Etmiştir.” Şeklindeki Yanlış Görüşlerini Kınayarak Şöyle Buyurdu; Ey Yahudiler! Siz, Yakub Vefât Ederken Yanında Hazır mıydınız ki, Sizin İddia Ettiğiniz Şeyi Vâsiyet Etmiş Olduğunu Bilesiniz? Aksine, Onun Oğullarına Vâsiyeti Şöyle Oldu; Yakub Oğullarına, “Oğullarım! Benden Sonra Hangi Şeye, Kime Kulluk ve İbâdet Edeceksiniz?” Dedi. Onun Bu Soruyla Maksadı, Onları Tevhîd İnancında Sabit Tutmak ve Kendilerinden Onda Sabit Kalacaklarına Dâir Söz Almaktı. Onlar da Şu Cevabı Verdiler; Biz, Varlığı ve İlâhlığı Konusunda İttifâk Edilen Senin İlâhına ve Senden Önce Gelen Baban İbrahim’le Oğulları İsmâil ve İshâk’ın İlâhı Olan Tek İlâha (Allah’a) İbâdet Edeceğiz. Biz, Ölene Dek, O’nun Hükümlerine Boyun Eğmiş ve Emrine Teslim Olmuş Kimseleriz.

Yakub Aleyhisselâm, Oğullarına İşte Bu Şekilde Vâsiyette Bulundu. Ey Yahudi Topluluğu, Sizin Kendinizi Onlara Nispet Etmeniz (Onların Dinine Mensûp Görmeniz) Onların Amellerinden Bir Fayda Sağlamanızı Gerektirmez, Siz Ancak Hak Yolda Onlarla Aynı Görüşte ve Kendilerine Tâbi Olarak Fayda Görürsünüz. Çünkü Onlar, Bir Ümmetti, Gelip Geçtiler. Onların Hayr Olarak Yaptıkları Kendilerine Aittir, Sizin Yaptıklarınız da Size Aittir. Siz Onların İyiliklerinden Bir Sevâp Elde Edemeyeceğiniz Gibi, Varsa Kötü İşlerinden de Hesaba Çekilmezsiniz.

Bu Konuda Rasülullah Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimiz, Kavmi Kureyş’i Şöyle Uyarmıştır; Diğer İnsanlar Âhirette Yanıma Sâlih Amelleriyle Gelirken, Sakın Sizler (Hiç Hayr Ameliniz Olmadan Sadece) Nesebinize Güvenerek Gelmiş Olmayın! Bu Hâlde Benim Size Bir Faydam Olmaz [Aynı Konuda Benzer Hadîsler İçin Bkz. Süyûti, ed-Dürrü’l-Mensûr, 6/326.].

[133 ve 134.] Âyetlerin Tasavvufî İşâretleri

Velâyet ve İrşâdın Sadece Kendi Atalarında Olduğunu ve Başka Kimsede Bulunmadığını Söyleyen Kimselere Denir ki; Siz, Atalarınız Böyle Bir Vâsiyette Bulunurken, Yanlarında Hazır mıydınız? Kâmil İnsanlar Böyle Bir Şey Yapmazlar. Onlar Ancak İhlâsla Kulluğu, Yüce İlâhın Birliğine Îmânı ve Rubûbiyetin Azâmetini Müşahede Etmeyi Vâsiyet Ederler. Kim Bu Hasletleri Elde Etmişse, O, Nerede Olursa Olsun, Yüce Allah’ın Seçkin Kullarına İkrâm Ettiği Velâyet Sıfatı Ondadır. Kim Bu Hâlin Dışına Çıkar ve Hevâsına Tâbi Olursa, O Kimse Hak Yoldan Başka Tarafa Gider.

Bu Taassup Sahibine Ayrıca Denir ki; Senden Öncekiler, Bu Yolda Ciddi Oldular ve Hakkı Buldular. Sen Velâyet Yolunda (Kendin Amel Etmezsen) Onların Amelleriyle Fayda Görmezsin. Onlar Bir Cemaâtti, Geçip Gittiler. Onların Kazancı Onlara Aittir, Sizin Yapıp Ettikleriniz de Size Aittir.

Hayırlı İşlerde Muvaffak Olmak, Ancak Yüce Allah’ın Yardımı ile Mümkündür.