AYLARA GÖRE ALAMETLER

• Hz. Mehdi’nin gelişinden önceki aylarda zuhur edecek alametler
6.13 --- Dani, Şehr b. Havşeb’den tahric etti. Dedi ki, Resullullah
(sav) buyurdu: Ramazanda bir seda, Şevvalde bir ses,
Zilkadede kabileler arasında savaş olur. Hacılar talana
uğrar. Mina’da ölülerin çok olacağı bir savaş olur, öyleki orada
taşları kan gölü içinde bırakacak, kadar kan akar. İnsanlar nihayet
Mehdi’ye gelirler ve Rükun ile Makam arasında, kendisi istemediği
halde, O’na biat ederler. “Eğer kabul etmezsen boyununu
vururuz” derler. Yer ve gök ehli O’ndan razı olur.
Zuhuru tekaddün eden Ramazan ayındaki
alametler

• Ramazan’da görülecek ay ve güneş tutulmaları
4.15 --- Darekutni Sunen’de Muhammed b. Ali’den tahric etti. O
şöyle dedi: Bizim Mehdimiz için iki alamet vardır ki, Allah semavat
ve arzı yarattığından bu yana böyle bir şey vaki olmamıştır.
Bunlar Ramazanın ilk gecesinde ay, yarısında ise güneş tutulmasıdır.
Allah semavat ve razı yarattığından beri böyle bir şey olmamıştır.
4.20 --- Naim, Şureyk’den tahric etti. Dedi ki, bana ulaştı ki:
Mehdi’nin çıkışından önce, Ramazan’da iki kez ay tutulması olacaktır.

• Şark’tan boynuz şeklinde bir yıldızın doğuşu
4.17 --- Naim b. Hammad Fiten’de, ve Ebu Cafer, Muhammed b.
Ali (r.a.)’dan tahric ettiler. Buyurdu ki: Abbasi, Horasan’a ulaştığı
zaman Şarkta boynuz şeklinde bir yıldız çıkar. Bu yıldız, ilk çıktığında
Allah Nuh kavmini helak etmiştir. Hz. İbrahim ateşe atıldığında
da çıkmıştır. Firavun kavmi yok edildiğinde ve Yahya b.
Zekeriya öldürüldüğünde de görülmüştür. Siz o yıldızı gördüğünüzde
fitnelerin şerrinden Allah’a sığının. O yıldızın doğması
güneş ve ay tutulmasından sonra olacaktır. Sonra fitneler “alaca
karga” Mısır’da zuhur edinceye kadar devam eder.

• Geceleyin, doğudan bir ateşin görülmesi
4.21 --- Ali oğlu Ebu Abdullah Hüseyin (ra)’dan rivayet edildi.
Buyurdu ki: Semadan bir alamet gördüğünüzde ki o doğudan geceleri
doğan büyük ateştir. O zaman insanlar ferahlanacaklar. O
alamet Mehdi’nin çıkışı demektir.
4.18 --- Kesir İbn : Mürne El Huderi’den Buyurdu ki:
Ramazandaki olayların alameti, kendisinden sonra insanlar arasında
ihtilafın olacağı semada bir alamettir. Sen ona yetişirsen
azığını gücün yettiği kadar çoğalt. (Naim b. Hammad’da bu
hadisi tahric etti)
4.22 --- Ebu Cafer b. Muhammed b. Ali (r.a.)’dan rivayet edildi.
Buyurdu ki: Siz üç veya yedi gün, doğudan bir ateşi gördüğünüz
zaman Al-i Muhammed’in çıkmasını bekleyiniz, inşaAllah’ü Teala,
bir münadi Mehdi’nin ismi ile semadan nida edecek ki, doğuda
batıda olan herkes bu sesi işitecek. Öyleki korkudan, uykuda
olanlar uyanacak, ayakta olan çökecek, oturan ise ayağa fırlayacaktır.
O sesi işitip de “icabet eden” kimseye Allah rahmet etsin.
Zira bu birinci ses Cebrail’in sesidir.

• Semadan bir münadinin seslenişi
1.5 --- Naim, Hz. Ali (r.a.)’dan rivayet etti ki: Semadan bir münadi
“Hak Al’i Muhammed’dedir” şeklinde bağırdığı zaman
Mehdi (a.s.) zuhur eder, herkes sadece O’ndan konuşur, O’nun
sevgisini içer ve O’ndan başka bir şeyden bahsetmezler.
1.7 --- Keza (N.b. Hammad) Ebu Cafer’den tahric etti, buyurdu
ki: Semadan bir münadi “Hak Al’i Muhammed’dedir”, yerden
de bir münadi “Hak Al-i İsa’nın veya Abbas’ındır” (Ravi
burada şüphe etti) diyecektir. Yerden gelen ses şeytanın kelimesi,
semadan gelen ses ise Allah’ın yüce kelimesidir.

• Ramazan 15'inci gecesinde duyulacak ses
1.8 --- Muhammed b. Ali’den, Buyurdu ki: O malum ses,
Ramazan ayında Cuma gecesinde olursa onu dinleyin ve
itaat edin. Eğer gündüzün sonunda olursa, o mel’un İblisin “Falan
adam mazlum olarak öldürüldü” şeklinde nidasıdır. Bu sesin
amacı, insanları şüphe ve fitneye düşürmektir. O günde niceleri
tereddüt ve şaşkınlık içinde kalacaktır. O, birinci sesi Ramazanda
işittiğinizde, ondan şüphelenmeyin zira o Cebrail’in sesidir ve bunun
alameti Mehdi’nin ve babasının ismini zikretmesedir.

• Güneşin alamet olarak doğması
4.14 --- Naim b. Hammad ve Ebil Hasenil Harbi Harbiyat isimli
eserlerinin birinci faslında Ali b. Abdullah b. Abbas’dan tahric ettiler.
O dedi ki: Mehdi, güneş bir alamet olarak doğmadıkça çıkmaz.
4.16 --- Hafız Ebu Bekir b. Ahmet b. Hasan El-Beyhaki ve Hafız
Ebi Abdullah ve Naim b. Hammad Abdullah Abbas (r.a.)’dan tahric
ettiler, Buyurdu ki: Güneş alamet olarak doğmadıkça, Mehdi çıkmayacaktır.

• Zilkade ayında kabile savaşlarının başlaması
6.1 --- Naim b. Hammad ve Hakim, Amr b. Şuayb’dan, O babasından,
babası da dedesinden tahric etti, şöyle dedi Resullulah (s.a.v.)
buyurdu: Zilkade ayında kabileler savaşır, Hacılar kaçırılır, melhameler
olur. Sahipleri (Mehdi) çekinir ve neticede istemediği halde
Ehli Bedir sayısınca insan Ona, Rükun ve Makam arasında, biat
eder. Yer ve gök ehli de ondan razıdır.

• Medine’deki büyük vak’a
4.5 --- Keza (N.b. Hammad) Ebu Hureyre’den tahric etti. Buyurdu
ki: Medine’de büyük bir vakıa olur. Öyleki yağ taşları kan içinde
kalır. Bu vak’ada bir kadının öldürülmesi, bir kırbacın sallanması
kadar kolaydır. Bu olay Medine’den yirmi dört mil kadar yayılır.
Sonra Hz. Mehdi’ye biat edilir.

• Sufyani ordusunun Medine’yi harap ettikten sonra Beyda’da yere batışı
4.38 --- Muhammed b. Samid’den, dedi ki: Ben Ebu Abdullah
Hüseyin bin Ali (r.a.)’a dedim: “ Bu işin önünde alametler var
mıdır?” –ki Mehdi’nin zuhurunun kasdediyor- Dedi ki: “Evet”
dedim. “Nedir onlar?” Dedi ki: “Beni Abbas’ın helakı,
Sufyani’nin çıkması, Beyda’da batma” Ben yine “Sana
canım kurban olsun, bu işin uzamasından korkuyorum”
dedim. Dedi ki: “Bu iş tesbih taneleri gibi arka arkaya
gelir.”

• Hz. Mehdi’nin zuhuru için beş alamet
4.37 --- Ebu Abdullah Hüseyin b. Ali (r.a.)’dan: Buyurdu ki:
Mehdi’nin beş alameti bulunur. Bunlar, Süfyani, Yemani, semadan
bir sayha, Beyda’da ordunun batışı ve günahsız insanların öldürülmesidir.
(Mina’da hacıların öldürülmesi)

•Ramazan 15'inci gecesinde duyulacak ses
1.8 --- Muhammed b. Ali’den, Buyurdu ki: O malum ses,
Ramazan ayında Cuma gecesinde olursa onu dinleyin ve
itaat edin. Eğer gündüzün sonunda olursa, o mel’un İblisin “Falan
adam mazlum olarak öldürüldü” şeklinde nidasıdır. Bu sesin
amacı, insanları şüphe ve fitneye düşürmektir. O günde niceleri
tereddüt ve şaşkınlık içinde kalacaktır. O, birinci sesi Ramazanda
işittiğinizde, ondan şüphelenmeyin zira o Cebrail’in sesidir ve bunun
alameti Mehdi’nin ve babasının ismini zikretmesedir.

• Güneşin alamet olarak doğması
4.14 --- Naim b. Hammad ve Ebil Hasenil Harbi Harbiyat isimli
eserlerinin birinci faslında Ali b. Abdullah b. Abbas’dan tahric ettiler.
O dedi ki: Mehdi, güneş bir alamet olarak doğmadıkça çıkmaz.
4.16 --- Hafız Ebu Bekir b. Ahmet b. Hasan El-Beyhaki ve Hafız
Ebi Abdullah ve Naim b. Hammad Abdullah Abbas (r.a.)’dan tahric
ettiler, Buyurdu ki: Güneş alamet olarak doğmadıkça, Mehdi çıkmayacaktır.

• Zilkade ayında kabile savaşlarının başlaması
6.1 --- Naim b. Hammad ve Hakim, Amr b. Şuayb’dan, O babasından,
babası da dedesinden tahric etti, şöyle dedi Resullulah (s.a.v.)
buyurdu: Zilkade ayında kabileler savaşır, Hacılar kaçırılır, melhameler
olur. Sahipleri (Mehdi) çekinir ve neticede istemediği halde
Ehli Bedir sayısınca insan Ona, Rükun ve Makam arasında, biat
eder. Yer ve gök ehli de ondan razıdır.

• Medine’deki büyük vak’a
4.5 --- Keza (N.b. Hammad) Ebu Hureyre’den tahric etti. Buyurdu
ki: Medine’de büyük bir vakıa olur. Öyleki yağ taşları kan içinde
kalır. Bu vak’ada bir kadının öldürülmesi, bir kırbacın sallanması
kadar kolaydır. Bu olay Medine’den yirmi dört mil kadar yayılır.
Sonra Hz. Mehdi’ye biat edilir.

• Sufyani ordusunun Medine’yi harap ettikten sonra Beyda’da yere batışı
4.38 --- Muhammed b. Samid’den, dedi ki: Ben Ebu Abdullah
Hüseyin bin Ali (r.a.)’a dedim: “ Bu işin önünde alametler var
mıdır?” –ki Mehdi’nin zuhurunun kasdediyor- Dedi ki: “Evet”
dedim. “Nedir onlar?” Dedi ki: “Beni Abbas’ın helakı,
Sufyani’nin çıkması, Beyda’da batma” Ben yine “Sana
canım kurban olsun, bu işin uzamasından korkuyorum”
dedim. Dedi ki: “Bu iş tesbih taneleri gibi arka arkaya gelir.”

• Hz. Mehdi’nin zuhuru için beş alamet
4.37 --- Ebu Abdullah Hüseyin b. Ali (r.a.)’dan: Buyurdu ki:
Mehdi’nin beş alameti bulunur. Bunlar, Süfyani, Yemani, semadan
bir sayha, Beyda’da ordunun batışı ve günahsız insanların öldürülmesidir.
(Mina’da hacıların öldürülmesi)

• Zilhicce ayında hacıların öldürülerek talana uğratılması
4.32 --- Ebu Naim, Hz. Ali (r.a.)’dan tahric etti. Buyurdu ki: Mehdi
her dokuzdan yedi öldürülünceye kadar çıkmaz. Günahsız insanların
öldürülmesi onlardandır.
4.33 --- İbni Ebi Şeybe, Mücahid’den tahric etti. Peygamber
(s.a.v.)’in ashabından bir adam bana dedi ki: Günahsız insanlar öldürülmeden
Mehdi çıkmaz. Günahsızlar öldürüldüğünde, onların
öldürenlere yer ve gök ehli buğz ederler. Mehdi insanlara gelir de
onu yeni gelin gibi aşk ve muhabbetle kucaklarlar. O yeryüzünü
adaletle ve nesafetle doldurur. Arz nebatatını çıkarır, gökde yağmurunu
yağdırır. Ümmetim daha önce görülmemiş biçimde
nimetlenir.
4.34 --- Ammar b. Yasir (r.a.)’dan: Günahsız insanlar katledildiği
ve kardeşi de Mekke’de öldürüldüğü zaman semadan bir
münadi: “Emiriniz filandır. İşte bu yeryüzünü adaletle dolduracak
olan Mehdi’dir.” Diye nida eder. (Bu hadisi İmam Ebu
Abdullah, Naim b. Hammad da Fiten isimli kitabında bunu tahric etti.)

• Muharrem’de Kabe’de Hz. Mehdi’nin biatları kabul edişi
6.6 --- Keza (N.b. Hammad) Abdullah b. Amr’dan tahric etti. O
şöyle dedi: “İnsanlar başlarında bir imam bulunmaksızın
Hac ederler.” Mina’ya indiklerinde etrafları, köpeklerin sarışı
gibi, sarılıp, kabilelerin birbirine girmesi ile büyük savaşlar olur.
Öyle ki ayaklar kan gölü içinde kalır. İnsanlar endişeyle onların en
hayırlısına koşarlar. Ve ona geldiklerinde O’nu Kabe duvarına
yapışmış ağlar bir halde bulurlar. Peygamber (s.a.v.) buyurur ki:
Ben O’nun göz yaşlarını adeta görür gibiyim. O’na “Gel sana
biat edelim.” Derler. O ise, “Yazık size, ne kadar söz bozdunuz,
ne kadar kan döktünüz.” Der ve sonra istemediği
halde biatlarını kabul eder. Eğer siz O’na yetişirseniz O’na biat
ediniz, çünkü O yerde de gökte de Mehdi’dir.

4 – “İKDİDDURER” İSİMLİ KİTABINDAKİ ALAMETLER

(Sahih Hadis-i Şeriflerden özetlenmiş olarak)
• Doğudan gelen Moğol istilası
5.1 --- Çok acıklı durumlar ve elim manzaralar görülür.
Fitneler arka arkaya devam eder. Doğudan bir İlç (acem diyarındaki
kafirlerden kuvvetli birisi) çıkar ve Beni Abbasın mülkünü
yok ederek geçtiği her şehri feth eder. Karşısında hiç bir bayrak
barınamaz. Geçtiği her beldeyi yakıp yıkar, istediği herşeyi elde
eder. Allah ondan ve O’na tabi olanlardan merhamati kaldırmıştır.
Kendisine isyan edeni zulme uğratır. Bunlar ağlayana merhamet
etmez, şikayetçi olanlara da cevap vermez. Ana, baba, kız,
erkek herkesi öldürür ve Acem ve Irak beldelerini feth ederek
ümmete acıklı azab tattırırlar. Bunların arasında fitne, şiddet,
helak ve kaçmalar olur. Ne zaman bitti denilir, genede devam
eder gider. Bu olaylar o denli şiddetleniri ki içine girmedikleri bir
ev ve zararı dokunmakdık bir müslüman kalmaz. Çok keskin
kılıçların ve şiddetli ihtilaflarla umumi belaların gelmesi, bu olayların
özelliklerindendir. (O zaman) Çürümüş kemiklere ve gıbta
edilir.

• Altmış yalancının çıkışı
5.3 --- Her birisi kendinin Tek Mabud olan Allah’dan, Resul
olarak gönderildiğini iddia eden altmış yalancının çıkması.

• Doğuda, Semada üç gece görünen bir ateşin çıkışı
5.2 --- Doğuda, semada üç gece görünen büyük bir ateşin çıkması.
5.7 --- Mutad şafak kızıllığı gibi olmayan bir kırmızılığın semada
görülüp ufukta yayılması.

• Ramazanın 15'inci gecesinde duyulacak bir seda
5.14 --- Ramazanın yarı gecesinde (15'inci gecede) uykuda
olanı uyandıran ve uyanıkları da korkutan bir seda.
5.11--- Semadan, arz ehline, şamil olan bir ses ki, herkes bunu
kendi lisanı ile işitir.

• Ramazanın ortasında güneşin, sonunda ise ayın tutulması
5.20 --- Halka ibret olsun diye, Güneş’in oruç ayının ortasında
ayın ise sonunda tutulması, Allah Teala Adem (s.a.v.)'i yeryüzüne
indireliberi bu iki alamet vukua gelmemiştir.

• Şevvalde savaş nidaları, Zilhiccede çarpışmalar ve
hacıların talana uğrayarak öldürülmesi Cemaziyül
ahir ve Recep’de hayret verici olaylar görülmesi.
5.15 --- Şevval’de savaş naraları, Zilhiccede harb ve
kıtal olur, yine Zilhicce’de Hacı talana uğrar, hatta caddelerde
kandan geçilmez ve haramlar çiğnenir. Beytül
Muazzamın yanında büyük günahlar işlenir. Yine Cemadül sani
ve Recep aylarında da pek çok hayret verici şeyler görülür.
Hercümerç çoğalarak devam eder. Üçten biri öldürülür
üçten biri de ölür. Baştaki sorumluların hepsi de zalim olur. Kişi
mümin akşamlar, kafir olarak sabahlar.

• Süfyani’nin kuru bir vadiden çıkışı
5.22 --- “Ciğerleri yiyenlerin oğlu” olan Süfyani kuru bir vadiden
çıkar. Kelp kabilesinden abus çehreli, sert kalpli adamlardan
bir ordu düzenler ve bunlar her tarafa zulmederler. O; medrese
ve mescidleri yıkar, rüku ve secdeye giden herkesi cezalandırır.
Zulüm, fesad ve fısk çıkarır. Alim ve zahidleri katleder, pek çok
şehri de işgal eder. Kan akıtmayı helal kılarak, Ali Muhammed’e
düşman kesilir. Temiz insanlara ihaneti tecviz eder.

• Büyük şehirlerin yıkılışı
5.18 --- Büyük şehirler, dün sanki yokmuş gibi helak olur.
Süfyani ile ordusu kalabalık beş kabileyi istila eder.

• Kafirlerin Arab yarımadasına inişi,halifenin öldürülmesi
5.16 --- Kafirler Arab yarımadasına inerler, ordular
düzenlenir, halife öldürülür, dertlerde büyür. Şam surları
üzerine bir münadi “Yaklaşan şer’den dolayı vay arabların
haline” der.

• Şam’da Haresta köyünün batması
5.4 --- Şam karyelerinden Haresta denilen bir köyün batması.
5.9 --- Pek çok insanı yok eden bir batma olması.

• Süfyani ordusunun Medine ile Mekke arasında Beyda denilen yerde yere batışı
5.23 --- Süyfani’nin ordusunun ve onunla bulunanların
Beyda’da batması.

• Rükun ile Makam arasında bir Haşimi’nin öldürülmesi
5.19 --- Rükun ile Makam arasında bir Haşimi öldürülür.

• Fitnelerin en sonuncusunun günahsız Hacıların öldürülmesi olduğu
5.24 --- Bu fitnelerin en sonuncusu “Günahsız insanların”
öldürülmesidir ki, artık o zaman kendisinden herkesin razı olacağı
bir gidişatta olan Hz. Mehdi çıkar.

• İkdiddurer’de zikredilen diğer alametler
5.5 --- Doğu’dan ay’ı ışıklandıran bir yıldızın doğması, sonra
bu yıldız eğrilir, öyleki iki ucu birbirine yakın olur veya hemen
hemen birleşir.
5.8 --- Selam şehrinin kerh tarafından bir köprünün yapılması
ve siyah bir dumanın yükselmesi
5.6 --- Kufe mescidinin, Abdullah İbn Mes’ud’un evi tarafındaki
duvarının yıkılması.
5.10 --- Fırat nehrinin durdurulması, ve onun suyunun
Kufe’ye girip şehri harap etmesi.
5.21 --- Kufe ve Hire arasında da pekçok fitneler, korkulu
durumlar ve cinayetler görülmesi.
5.12 --- Bid’at ehli bir kavmin suretinin değişmesi.
5.13 --- Kölelerin, efendilerinin itaatından çıkması.
5.17 --- Kinde soyundan topal bir adamın, batı tarafından çıkıp
zafer bayrakları ile Mısır’ın üzerine galip gelmesi.

IV. BÖLÜM SÜFYANİ FİTNESİ

Hz. Mehdi’nin zuhuruna çok yakın (bitişik), fitnelerden bir
diğeri de, Süfyani denilen bir kimsenin Şam’da emirliği ve bir
ordunun Beyda’da (Medine ile Mekke arasında bir yer) yere batması
ve kendisinin işin sonunda Mehdi tarafından ölürülmesidir.
Bu alametler tevatür (kesinlikle) hududuna yakındır.

1- SÜFYANİ’NİN ŞAM’DA ÇIKIŞI

• Süfyani’nin Şam’ın ortasından çıkacağı
4.48 --- Hakim, Ebu Hureyre’den tahric etti, Dedi ki Resullullah
(s.a.v.) buyurdu: Şam’ın ortasından, adına Süfyani denilen ve kendisine
tabi olanların çoğunun Kelb Kabilesinden olacağı birisi
çıkar. O insanları öldürür, hatta kadınların karınlarını deşip
çocuklarını katleder. Sonra onunla savaşmak için bir ordu toplanır
ve onu öldürür.

• Süfyani’nin vasıfları
4.36 --- Emiril Mü’minin Hz. Ali b. Ebi Talib (r.a.)’dan, Buyurdu ki:
Süfyani, Halibi b. Yezib b. Ebusüfyan’ın evladındandır.
Kafası oldukça büyüktür. Yüzünde kaşıntılı bir hastalıktan
(çiçek bozuğu) eser vardır. Gözünde de beyaz bir nokta
bulunur. Şam şehrinden çıkacaktır. Ona tabi olanların çoğu
Kelb’dendir. Kadınların karınlarını deşip çocuklarını öldürür, kendisine
karşı toplanan Kays kabilesini de iyice yok eder. (İşte o
zaman) Ehlibeytim’den Harem de bir Recul çıkar. Onun haberi
Süfyani’ye ulaşınca, Süyfani ona karşı ordusundan bir ordu gönderir.
Ancak Mehdi, bu orduyu hezimete uğratır ve bunun üzerine
Süfyani yanındakilerden bir orduyu, O’na karşı tekrar gönderir.
Ancak bu ordu arzdan Beyda’ya vardıklarında yere batırılır ve
kendilerinden haber getirecekler dışında kimse sağ kalmaz.
Bu hadisi, İbni Abdullah Hakim, Müstedrek’de tahric etmiş ve
Buhari ve Müslim’in hadislerin doğruluğu ile ilgili şartları dahilinde
bu hadisin sahih olduğu belirtmiştir. Fakat Buhari ve Müslim
bu hadisi almamıştır.

• Süfyani’nin rüyası
4.41 --- Naim b. Hammad Fiten’de nakletti. Ebu Meryeme’den, o
da kendi şeyhlerinden rivayet etti ki: Süfyaniye rüyasında “Kalk ve
ortaya çık” denilir. Kalkar ancak kimseyi bulamaz, ikinci bir
rüya ile ayni şeyi görür, yine kimseyi bulmaz, üçüncü bir rüyada
ise “kalk çık ve kapının önüne bak” denilir. Kalkıp kapıyı açtığında
ellerinde bayraklarla yedi ila dokuz kişiyi görür, bunlar
Süfyani’ye “Biz senin ashabınız” derler. Süfyani onlarla beraber
çıkar ve vadinin muhtelif yerlerinden bir çok insanda kendi
sine tabi olur. Allah kendisine karşı Şam sahibini çıkarır, ona
karşı gelir savaşır, sancağına baktığı zaman, Süfyani onu
hezimete uğratır.

• Süfyani’nin çıkışının, Hz. Mehdi’nin zuhur alametlerinden olduğu
4.53 --- Naim b. Hammad, Kaab’dan tahric etti, O şöyle dedi:
Beni Abbas’ın değirmeni döndüğü zaman, bayrak sahipleri atlarını
Şam’da zeytin ağaçlarına bağladığı zaman ve bu ordu ile
Allah’ın, “Esheb ve ailesinin” yok ettiği zaman, onlardan kaçacak
ve saklanacak kimsenin kalmadığı zaman, Caferiler ve Abbasiler
düştüğünde, “Ciğer yiyen oğullarının” (Süfyaninin) Şam minberine
oturduğunda Berberi kavmi de Şam’a geldiği zaman, işte
bu Mehdi’nin çıkış alametidir.
4.13 --- Ebu Kubeyl’den rivayet edildi. Buyurdu ki: Beni
Haşimi’den bir adam Melik olur ve Beni Ümeyye’yi öldürür.
Onlardan azıcık bir şey kalır, onlardan başkasını öldürmez. Sonra
Beni Ümeyye’den birisi çıkar ve bir kişiye karşılık iki kişiyi öldürerek,
kadınlardan başkasını sağ bırakmaz. Sonra ise Mehdi gelir.
(Bu hadisi, İmam Ebul Hasen ve Ahmed b. Cafer el-Münadi
Melahim isimli kitapta tahric etmiştir.)

• Süfyani’nin çıkış alametleri
4.51 --- Naim, Ammar b. Yasir’den tahric etti, O şöyle dedi:
(Mehdi’nin alameti) Türk size hücum ettiği zaman, malı toplayan
halifeniz öldüğü zaman, o halifeden sonra iki yıl içinde de azledilecek
olan zayıf bir adam başa geçtiği zaman, Şam’ın batısında
batma olduğu zaman, Şam’dan üç kişi çıktığı zaman, Batı insanları
da Mısır’a çıktığı zaman, bunlar Süyfani’nin alametleri olacaktır.

• Süfyani’nin çıkış şekli
4.40 --- Naim b. Hammad, Halid b. Said’den tahric etti. Dedi ki:
Süfyani elinde, vurduğu kimseyi öldürecek, üç kılıçla çıkar.
4.60 --- Keza (Naim b. Hammad), Ebu Hureyre’den tahric etti. O
dedi ki: Süfyani’de Mehdi’de iki yarış atı gibi çıkarlar ve arkalarından
gelenlere karşı galip gelirler.

2- SÜFYANİ’NİN DOĞUDAKİ SAVAŞLARI

• Süfyani’nin Fırat’ı ancak kafir olarak geçeceği
4.42 --- Kab-ül Ahbar (r.a.)’dan, buyurdu ki: Süfyani, Fırat’ı ancak
kafir olduğu halde geçer.
(Bu hadisi, İmam Ebu Amr Ed-Dani Süneninde, Keza İmam
Hüseyin b. Muhammed b. Abdullah el Kısai’de Kısas-ı Enbiya’sında
nakletmektedir.)

• Süfyani’nin Kufe’ye gireceği
4.49 --- Naim b. Hammad, Ebi Ertad’dan rivayet etti ki: Süfyani
Kufe’ye girer ve üç günlük bir işgalden sonra altmış bin kişiyi
öldürür. Burada on sekiz gece kalır. Kufe’nin mallarının hepsini
paylaştırır. Ancak Süfyani’nin Kufe’ye girişi Türkler ve Rumlarla
“karkısa”da çarpışmasından sonradır. Sonra onların aralarına
fitneler sokar ve onlardan bir grup Horasan’a döner. Süfyani
öldürür, kaleleri yıkar, Kufe’ye girer. Sonra Horasan ehlini arar.
Horasan’dan Mehdi’ye itaat edecek bir grup zuhur eder. Sonra
Süfyani Medine’ye bir ordu gönderir, Peygamber (s.a.v.)’in soyundan
bazı insanları Kufe’ye getirir. Sonra, Mehdi ve Mansur çıkıp
kaçar ve Süfyani’de onları araştırır. Mehdi ve Mansur Mekke’ye
vardığında Süfyani’nin ordusu da Beyda’da batmış olur. Sonra
Mehdi Medine’ye gelerek Beni Haşim’den hapiste olanları kurtarır.
Ve bu arada siyah bayraklılar çıkarak bir su kenarına varırlar
ve bunu duyan Süfyani ile yakınları kaçarlar. Mehdi, bilahare
Kufe’ye inerek buradaki Haşimileri kurtarır. Sonra Kufe havalisinden
kendilerine “Usub” adı verilen bir cemaat çıkar ki silahlarını
fark etmiş olan bir kısım Basralılar da bulunur. Böylece
onlar Kufe halkından esir bulunanları Süfyanilerin elinden kurtarırlar
ve ardından siyah bayraklı ordu biat için Mehdi’ye gelir.

• Süfyani’nin Kufe ve Bağdat’tan sonra ordularını
etrafa göndermesi
4.54 --- Ebu Cafer rivayet etti. Dedi ki: Süfyani, Kufe ve Bağdat’a
girdikten sonra ordularını etrafa gönderir, Horasan toprağındaki
Maveraün nehir’den başında Emevi soyundan birisinin bulunduğu
bir fırka Süfyani’nin ordusuna katılır. Onlar için Tunus’ta bir vak’a
da Şırnakta görüldükten sonra, sağ avucunda bir ben bulunan
Haşimi bir gencin komuta ettiği, siyah bayraklı bir ordu çıkar. Ve
Allah bu ordunun işlerini ve yolunu kolaylaştırır. Sonra Horasan
sınırında onların lehine bir vak’a olur. Bu Haşimi karayolu ile ilerler
ve Şuayb b. Salih Temimi’nin komutasındaki bir başka ordu ile
birleşerek, Estahir kapısındaki savaştan sonra Mehdi ile buluşurlar.
Bu savaşlar atların ayaklarını kanlar içinde bırakacak şiddette
olur. Yine Allah Teala, başında Beni Adiy’den bir adamın bulunduğu
ve Sicistan’dan gelen bir orduya da yardım edecektir. Rey
vak’asından sonra Medayinde de büyük bir vak’a olur.
Kerkük’de de kurtulabilenin onu anlatacağı bir vak’a görülür ve
sonra büyük bir katliam meydana gelir. Nuseybin arzında da bir
vak’a olacak ve Ahvaz’da kendilerine “Usub” denilen hepsi de
Kufe ve Basra’lı bir topluluk çıkıp Kufe’li esirleri kurtaracaklardır.

• Süfyani’nin doğu halkı ile savaşları
4.55 --- Keza (Naim b. Hammad) Demure bin Habib ve onun
hocalarından tahric etti, Dediler ki: Süyfani ordusunu, Horasan ve
Fars toprağından doğu’nun bütün insanlarına karşı gönderir. Doğu
halkı ile defalarca savaşır. Bu savaşlar devam ederken, doğu’nun
en uç noktasında Beni Haşim’den birisine biat edilir. Beni
Haşim’den olan bu genç, Horasan ehli ile beraber çıkar ve başlarına
Şuayb b. Salih Temimi olur. Bu genç sarışın olup hafif sakallıdır.
Beş bin kişilik ordusu vardır. Bu ikisi birleşirler ve Şuayb b.
Salih Temimi komutan olur. Bunların karşısına dağlar çıksa ezilir.
Süfyani’nin ordusu ile savaşırlar, ancak Süfyani galip gelir. Haşimi
genç kaçar. Şuayb b. Salih’de saklanarak Kudüs’e gelir ve Hz.
Mehdi Şam’a ulaştığında onun için Kudüs’de bir ev hazırlar.
(Velid diyor ki: “Bu haşimi Mehdi’nin amcasıdır. Bazıları ise onun
Mehdi’nin amcaoğlu olduğunu söylemişlerdir ve ölmeyerek hezimetten
sonra Mekke’ye kaçtığını ve Mehdi zuhur ettiği zaman, onun da
çıkacağını belirtmişlerdir.)

3 – SÜFYANİ ORDUSUNUN MEDİNEDE BENİ HAŞİMDEN İNSANLARI ÖLDÜRMESİ

• Süfyani ordusunun Medine’de Haşimileri öldürmesi
4.59 --- Keza (Naim b. Hammad) Ebu Kubeyl’den tahric etti,
Dedi ki: Süfyani, bir ordu göndererek, Medine’de Beni Haşim’den
kim varsa öldürülmesini ister. Beni Haşim’den ele geçirilenler
öldürülür ve geride kalanlar dağlara kaçarak Mehdi, Mekke’de
çıkana kadar saklanırlar. Mehdi zuhur ettiği zaman Medine’den
kaçan bu insanlar Mekke’de O’nun etrafında toplanırlar.
4.57 --- Keza (N.b. Hammad) Hz. Ali’den tahric etti, Dedi ki:
Medine’ye gönderilen bir ordu, Beni Haşim’den kadın ve erkekleri
öldürür. Hz. Muhammed (s.a.v.) ehlinden bir kısmını da esir
alır. O zaman Mehdi ve Mebis Medine’den Mekke’ye kaçarlar.
Süfyani ise onları yakalamak için bir ordu gönderir. Ancak onlar
Mescid-ül Harama varmış olurlar.

• Süfyani’nin Medinelilerle Savaşı
4.58 --- Keza (N.b. Hammad) Yusuf b. Zikarabat’dan tahric etti,
Dedi ki: Şam’da bir halife olur Medine’lilerle savaşır. Medine ehli,
kendilerine karşı bir ordunun gelmekte olduğu haberini alınca
içlerinden yedi kişi Mekke’ye giderler ve saklanırlar. Medine reisi,
Mekke reisine bu yedi kişinin kendisine ulaştığında öldürülmesini
ister. Bu durum Mekke Reisinin ağırına gider ve bir gece kendisine
sığınan bu yedi kişiye, önce “serbestsiniz, emniyetle gidiniz”
der, onlar çıkarlar, ancak sonra ikisini geri çağırarak birini
öldürür. Diğeri kaçarak arkadaşlarına yetişir ve hep beraber
Taif’e giderek dağlarda barınırlar. İnsanlar onlarla irtibat kurar.
Mekkelilerle savaşırlar fakat esir düşerek Mekke’ye geri getirirler.
Bu yedi kişinin başkanı öldürülür ve geride kalanlar Beyda’da
ordunun batma olayına kadar Mekke’de kalırlar.

4 – SÜFYANİ ORDUSUNUN BEYDA’DA YERE BATIŞI

• Süfyani ordusunun Beyda’da batışı
4.35 --- Hakim, Ebu Hureyre’den tahric etti, Resullulah (s.a.v.)
buyurdu: Şam’ın alt tarafından, kendisine Süfyani denen bir adam
çıkar ve ona tabi olanların çoğu Kelb’den olur. Süfyani insanları
öldürür ve hatta kadınların karınlarını deşerek çocukları katleder.
Onlara karşı Kays toplanır ve onları da öldürür. Hatta zulmü o
hale gelir ki kurtlar bile onu lanetlerler. Sonra Ehlibeytim’den olan
Mehdi Harra’da çıkar ve bu haber Süfyani’ye ulaşır ve O Mehdi
üzerine bir ordu gönderir. Ancak Mehdi Süfyani’nin ordusunu
hezimete uğratır. Süfyani bunun üzerine yanındaki bütün askerlerini
toplayarak O’nun üzerine tekrar bir ordu gönderir, fakat bu
ordu Beyda’ya varınca yere batırılır. Onlardan ancak haberci kurtulur.

• Süfyani ordusunun bir şahsı aramak için Medine’ye gelişi
4.44 --- Bezzar, Hz. Enes (r.a.)’dan tahric etti, dedi ki: Bir gün
Peygamber (s.a.v.) Ümmü Seleme’nin evinde uyurken birden uyanarak
“Biz Allah içiniz ve Allah’a döneceğiz.” Dedi. Ümmü
Seleme “Niçin böyle dediniz Ya Resullullah” dediğinde,
Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Medine’li bir şahsı aramak için Irak
tarafından gelen bir ordu sebebi ile ki, Allah Teala o ordudan o
şahsı korur ve onlar Zülhuleyf’den Beyda’ya geldiklerinde yere
batırılırlar. Onların önde olanları, arkadakilere yetişemedikleri
gibi, arkadakiler öndekilere kıyamet gününe kadar yetişemezler.

• Süfyani ordusundan 600 yabancı kimsenin olacağı
4.69 --- Naim b. Hammad, İbni Abbas’dan tahric etti, O dedi ki:
Medine reisi, Mekke’deki Haşimilere bir ordu gönderir, ancak
Haşimiler bu orduyu hezimete uğratır. Bunun üzerine Şam’ın o
günkü sahibi olan Süfyani, içinde altı yüz yabancı olan yeni
bir orduyu tekrar Haşimi’lerin üzerine gönderir. Aydınlık bir
gecede bu ordu çöle giderken, bir çoban farkederek “Vay
Mekke’nin başına gelene” şeklinde söylenirken, ordunun birden
gözünün önünden kaybolduğunu görünce “SübhanAllah
kısa zamanda nasıl da yok oldular” diyerek onların battığı
yere gelip ve yarısı yerde, yarıs yerin dışında kalmış bir yorganı
yakalıyarak, çıkarmaya çalışır. Lakin çıkaramaz ve o zaman ordunun
toprağa battığını anlar. Mekke reisine bunu müjdelemek için
gider ve bunu duyan Mekke reisi “Elhamdülillah, bize kendisinden
haber verilen alamet işte buydu” der.

• Batan ordudan sadece iki kişinin kurtulacağı
4.70 --- Keza (N.b. Hammad) Ebu Kubeyl’den tahric etti, O dedi
ki: Batan ordudan biri müjdeleyici, diğeri ise korkutucu iki kişi sağ
kalır. Müjdeleyici Mehdi’ye korkutucu ise Süfyani’ye haber verir.
Bunların ikisi de Kelp’dendir.

• Beyda’da ordunun batışının Hz. Mehdi’nin çıkış alameti olduğu
4.50 --- Naim, Amr b. Asi’den tahric etti. O şöyle dedi: Beyda da
ordunun yere batırılışı Mehdi’nin çıkış alametidir.

• Kabe’ye karşı gelen ordunun Beyda’da yere batacağı
4.80 --- Nesei, Ebu Hureyre’den tahric etti. O dedi: Şu Beyt’e bir
ordu gelir, ancak Beyda’da yere batar.
4.79 --- İmam Ahmed, Muslim, Nesei, İbni Mace Hz. Hafsa’dan
Beyda’ya girdiğinde bu ordunun önce ortası batar ve baştakiler
sondakilere bağırırken, hepsi birden batar. Onlardan bir kaç
haberci dışında kimse sağ kalmaz.
4.81 --- Nesei ve Hakim, Ebu Hureyre’den tahric ettiler. O dedi
ki: İnsanlar, Beyda’da bir ordu batana kadar Beyt’in fethinden vazgeçmeyeceklerdir.

• Beyda’da yere batanların kıyamette niyetlerine göre dirileceği
4.77 --- Buhari ve İbni Mace, Hz. Aişe’den tahric ettiler; o dedi ki:
Kabe’ye saldırmak için gönderilen bir ordu, Beyda’da yere batar.
Kıyamet günü ise herkes niyetine göre dirilir.
4.75 --- Ahmed b. Hanbel, Tirmizi, İbni Mace ve Ebu Davud, Hz.
Safiyyeden tahric ettiler, O dedi ki: İnsanlar şu Beyt’in fethinden vazgeçmezler
. Bir ordu savaş için gelir, çöle girdiğinde baş ve
sonundakileri batar, ortadakilerde kurtulmaz. Denildi ki:
“İstemiyerek o orduya katılıp batanların durumunu ne
olur?“ Buyurdu. “Allah onları niyetlerine göre diriltir.”
4.76 --- Ahmet b. Hanbel ve Müslim, Ümmü Seleme’den tahric
ettiler: O dedi ki: Mehdi, Beyt’e iltica ettiğinde, üzerine her
taraftan ordular gönderilir. Ancak bunlar Beyda’da batarlar.
Peygamber (s.a.v.)’e “İstemiyerek gidenlerin durumunun ne
olacağı” sorulduğunda, buyurdu ki: “Kıyamet günü herkes
niyetine göre dirilecektir.”

• Süfyani ordusunun Kabe’deki bir zatı (Mehdi’yi) aramaya gelmesi
4.78 --- Tarabani, Ümmü Seleme’den tahric etti. O dedi ki:
Ümmetimden bir grup, Mekke’deki bir adama karşı gönderilir.
Ancak Beyda’da yere batarlar. Onların battığı yer aynı, ancak
niyetleri ayrıdır.
4.47 --- Tarabani, Evsad’da Ümmü Habibe’den tahric etti, O
dedi, Resulullah (s.a.v.)’den işittim şöyle buyuruyordu: Doğu tarafından
bir kısı minsanlar, Beyt’teki bir şahsı aramak için yola çıkarlar.
Beyda denilen yere geldiklerinde yere batırılırlar.
Musannif diyor ki: Şeyh İbn Hacer’İ Mekki (Heytemi) de El
Kavlul Muhtasar fi alametil Mehdiyyil Muntazar’da bu konuda şöyle
nakletmektedir: Irak tarafından bir ordu, Medine’li bir şahsı aramak
için yola çıkar. Bu şahıs Mehdi’dir. Ancak Cenab-I Hak onları
engeller ve zulhuleyfe yakınında Beyda’da yere batırılırlar.
Öyle ki altta kalan üsttekini, üste kalan alttakini kıyamete kadar
göremez. Bu ordunun Irak tarafından geleceği rivayeti ile doğudan
geleceği rivayeti arasında bir zıtlık olmadığı gibi, pek çok
nakilden açık olarak anlaşılacağı gibi Onlar Şam ehlinden olacaktır.

• Süfyani’nin helaki
4.68 --- İbni Asakir, Halid b. Miğdan’dan tahric etti. O dedi ki:
Süfyani’nin helaki bir cemaati iki defa hüsrana uğrattıktan sonra
olur. Mehdi’de Gota bölgesinde Haresta adı verilen bir köy batmadan
çıkmaz.
4.67 --- Naim, Hakim b. Nafi’den tahric etti. Dedi ki: Süfyani
Türklerle savaştıktan sonra, onun yok edilmesi görevi, Mehdi’nin
elinde olur. Mehdi ilk kurduğu orduyu da Türk (tarafından düşmanlara)’
e gönderir.

V. BÖLÜM HZ. MEHDİ’NİN ZUHURU


1- ZUHURUNDAN ÖNCEKİ VE ZUHURU SIRASINDAKİ NİDALAR

• Hacılar Mina ve Arafatta iken duyulacak nidalar
1.30 --- Keza (N.b. Hammad) Hakem b. Nafi’den tahric etti.
Buyurdu ki: Kabileler arasındaki savaşlardan sonra, insanlar Mina
ve Arafat’da iken münadi, “Emiriniz falandır” diye seslenir ve
arkasından ikinci bir ses gelir. “Agah olun, bu münadi kesinlikle
doğru söyledi” der. Bunun üzerine insanlar salihlarını sıyırırlar
şiddetle çarpışırlar. İşte o zaman semadan kendini belli
eden bir el görünür ve savaş ise şiddetlenir. Hak yardımcılarının
sayıları Bedir Savaşcıları sayısınca kalana kadar bu şiddet devam
eder ve onlarda sahiblerine (Mehdi’ye) biat etmek için giderler.

• Mekke’de günahsız insanlar öldürüldüğünde duyulacak nida
1.11 --- Keza (N.b. Hammad) Ammar b. Yasir’den tahric etti,
Buyurdu ki: Mekkede hiç yoktan günahsız insanlar öldürüldüğünde
semadan “Emiriniz falandır, işte bu Mehdi’dir, ki yeryüzünü
adalet ve bollukla dolduracaktır” şeklinde bir nida
duyulur.
İkduddurer isimli kitabda da “Bu nida yeryüzünü kaplar
ve her dilin ehli onu kendi lisanında işitir” denilmektedir.

• Muharrem’de zuhuru esnasında duyulacak nidalar
1.10 --- Keza (N.b. Hammad) Şehr b. Havşeb’den tahric etti,
Resullulah (s.a.v.) buyurdu: Muharrem ayında bir münadi semadan
“Agah olun Allah’ın seçtiği kişi falandır, onu dinleyin ve
itaat edin” diyecektir ve bu çok şiddetli savaşların ve fitnelerin
bulunduğu bir senede olacaktır.
1.2 --- Ebu Naim, İbni Ömer’den tahric etti. (aldı) O dedi ki,
Resullulah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Hz. Mehdi başı üzerinde bir bulut
olduğu halde çıkacak, o bulutta bir münadi, “Bu Allah halifesi
Mehdi’dir O’na zabi olun” diye nida edecektir.
1.3 --- Ebu Naim ve Hatib, Telhis'ül-Müteşabihe isimli eserinde,
İbni Ömer’den tahric ettiler. Resullulah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Mehdi
(a.s.) başı üzerinde “Bu Mehdidir ona uyunuz” diye nida eden
bir melek olduğu halde çıkacaktır.
1.4 --- İbni Ebu Şeybe, Asım bin Ömer Beceli’den tahric etti.
Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Bir adam semadan ismiyle mutlaka çağrılacak
ve delil onu inkar etmeyecek, zelil ona mani olmayacaktır.


2- ZUHUR ŞEKLİ
• Yedi Alim’in Hz. Mehdi’yi arayıp bulması ve biat almaya zorlaması
6.5 --- Naim b. Hammad, İbni Mes’ud’dan tahric etti, O şöyle
dedi: Ticaret ve yolların kesildiği ve fitnelerin çoğaldığı zaman,
muhtelif beldelerden yedi alim her birinin beraberinde üçyüz on
küsur kişi olduğu halde, birbirlerinden habersiz bir şekil
Mekke’de bir araya gelirler. Biri diğerini “Burada ne arıyorsun?”
diye sorar. Ona şöyle derler: “Biz O şahsı aramak için
geldik ki, fitneler O’nun eliyle sönebilir. Konstantiniyye
O’nunla feth edilir. Biz O’nu ismi ile ve anasının, babasının
ismiyle ve ordusu ile tanırız, Mekke’de olduğunu da
biliyoruz”. Bu yedi alim bu konuda birleşirler O’nu ararlar ve
Mekke’de bulurlar. Ve kendisine “Sen falan oğlu falansın”
derler. O ise “Ben sadece Ensar’dan birisiyim” der. Onların
elinden kurtulur. O’nu tanıyan ve bilenlere anlatırlar, bunun üzerine
“aradığınız sahibiniz O’dur ve Medine’ye gitmiştir”
denilir. Bu defa O’nu ararlar, halbuki O tekrar Mekke’ye dönmüştür.
O’nu tekrar Mekke’de bulanarak yine, “Sen falan oğlu
falansın, annen de filan kızı filanedir, sende şu şu alametler
vardır, birinci defa bizden kurtuldun uzat elini sana
biat edelim” derler. Bunun üzerine O “Ben aradığınız değilim”
der ve tekrar Medine’ye gider. Medine’de yine aranınca
tekrar Mekke’ye döner. Mekke’de kendisini Rükun’da bularak
şöyle derler: “Eğer biatlarımızı kabul etmezsen, bizi aramakta
olan ve başında Haddam’dan birisinin bulunduğu
Süfyani ordusuna karşı korumazsan, günahlarımız Senin
üzerine ve kanlarımız da boynuna olsun.” Derler. Bunun
üzerine Mehdi, Rükun ile Makam arasında oturur ve elini uzatarak
biatları kabul eder.
Allah’da O’nun muhabbetini insanların sinelerine yerleştirir.
O daha sonra gündüz aslan, gece ise abid olan bir kavimle beraber
olur.