Birçok bilim adamının ortak anlayışta bulundukları şey gerçek anlamda zamanın var olmadığıdır. Bu anlayışa göre her şey hep ve daimi mevcuttur. Tek bir zaman vardır oda öncesiz ve sonrasız şimdiki zamandır. Ancak zayıf ve sınırlı bir işletim sistemine sahip olan insan zihni bunu hiç bir zaman kavrayamaz ve anlayamaz.



Gerçek Dünya, kuantum biliminin ortaya koyduğu yoruma göre sonsuz ihtimaller dünyasıdır. Zihnimiz, ihtimallerin gelişimini hep tek bir yönde izler. Fakat, aslında her an, çok sayıda ihtimali kapsar. Bunların hepsi de gerçekleşir.



Ama, biz bunları göremeyiz ve bilemeyiz. Ancak, şimdiki anın, bir sonraki anın ve böylece tüm anların, ihtimallerinin gerçekleşmesini düşündüğümüz takdirde, içinde bulunduğumuz dünyanın sonsuz bir şekilde büyüdüğünü ve o ana kadar bildiğimiz yavan ve sınırlı dünyaya hiç benzemediğini hissederiz.



Bu sonsuz çeşitliliği düşündüğümüz de, sonsuzluğun tadına varmaya başlar ve zaman sorununa dünyasal ölçülerle yaklaşmanın ne kadar yetersiz ve imkansız olduğunu anlamaya başlarız.



Her an ortaya çıkan tüm ihtimallerin gerçekleşmesi için, bütün yönlerde yol alan sonsuz bir zaman zenginliğinin gerekli olduğunu anlamak gerekir.



Bilim adamları, dünyada mevcut olarak tanıdığımız, bildiğimiz her şeyin dördüncü boyutun ancak bir çizgisi üzerinde yer aldığını söylerler. Dördüncü boyutun bu çizgisi, bizim varoluş kesitimizin tarihi zamanıdır.



Bildiğimiz, hissettiğimiz, tanıdığımız tek zaman budur. Ancak, biz farkında olmasak da, bizim zamanımıza hem parelel, hem de dikey olan öteki zamanların varlığına dair bir takım duygular sürekli olarak bilincimize girer.



Bu parelel zamanlar, tamamen bizlerin zamanını andırmalarına ve geçmiş, şimdi ve gelecekten ibaret olmalarına rağmen; dikey zamanlar, sadece şimdiki zamandan ibarettirler. Zamanın parelel çizgileri, bir dokumadaki iplikler gibidir; dikey zaman ise, bu dokumanın çapraz ipliklerine benzer.



Evreni en yüce haliyle altı boyutlu olarak gören Albert Einstein ve Quspensky’e göre bu altı boyutun üçü mekan, üçü zaman boyutlarıdır.



Bir dizi ihtimalin gerçekleşme çizgisi, zamandaki bir çizgidir. Dolayısıyla, bir zaman düzlemi, sonsuz sayıda zaman çizgisi içerir. Mekan içersinde algıladığımız her nesne, mekan içersinde gözle görülen boyutlarının yanısıra, bir de zamanın üç boyutu içersinde uzanmaktadır.



Bazı şeylerin zaman bedenlerini, örneğin atomaltı partikülleri, birer üç boyutlu madde yani hologram olarak görmemiz söz konusudur. Her şeyin komple biçimi altı boyutludur. Zaman çizgilerinden biri üzerinde yaşar, düşünür ve varlığımızı sürdürürüz.



Fakat, zamanın ikinci ve üçüncü boyutları, yani içinde bulunduğumuz zaman çizgisinin yer aldığı zaman düzlemi ile bu düzlemi içeren üç boyutlu zaman cismi, her an yaşamımıza ve bilincimize girer ve bizlere ait zamanı etkiler.



Her bir anı içeren tüm ihtimallerin çizgilerinden oluşan bu üç boyutlu zaman cismini düşünmeye çalıştığımızda şunu unutmamalıyız: Bizim evrenimizde bunların ötesinde başka hiç bir şey mevcut olamaz.



Sonsuz evrenin sınırlılığı sözüyle anlatılmak istenen de budur. Kısaca belirtmek gerekirse, bilim adamlarına göre üç mekan boyutu ile üç zaman boyutunu bir bütün halinde içeren, her şeyin her yerde ve her zaman var olduğu ve tüm ihtimallerin gerçekleştiği altı boyutlu bir yüksek evren mekanı mevcuttur.

Allah razı olsun bu güzel paylaşım için.