Evlenmeden önce dinle ilişkim oruç tutmaktan ibaretti.Çok koyu bir inanan olmadığımı belirtmek zorundayım.Sonra eşimle tanıştık.Kısa sürede aşık olduk ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeden önce eşimin dini eğilimlerini çok merak ettiğimi söyleyemem. Yani ikimizinde Müslüman olduğunu biliyordum o kadar...Evlendiğimizde Üsküdar Paşakapısı'nda bir ev kiraladık.En üst katta oturuyorduk.Tenha bir sokaktı.Birkaç hafta geçmeden her akşam aynı saatte kapımız çalmaya başladı. Özellikle eşimin olmadığı saatlerdi bunlar.Eşim akşam 20.00 civarı eve geliyordu. Bu kapı çalmaları ise 19.30 gibi oluyordu.Pencereden aşağı bakınca kimsenin olmadığını görüyordum. Evin kapısında da kimse olmuyordu. Bir ayak sesi,koşuşturmaca duyuyordum. Hiçbir belirti yoktu.On gün üst üste böyle bir olay yaşayınca eşime anlatmaya karar verdim. eşimin tepkileri benim için ilginçti. ''Biz mezarlığa yakın oturuyoruz. Buraları eskiden mezarlıkmış. Bilmiyorum ama bence cinler olabilir'' dedi. ''Nasıl yani,cinlerin varlığına mı inanıyorsun? diye sorduğumda,bu soruya çok sinirlendiğini belli etti ve Kur'an-ı Kerim'de bu varlıklardan söz edildiğini anlattı. Üstelik, ''İnancın yoksa seni rahatsız edeceklerdir bunu unutma '' dedi.
O geceden sonra çok sıkıntılıydım,eşimi takip ediyordum o da beni. Bazen gözümün içine bakıp uzun uzun bir şeyler düşünüyordu. Bir gece uyur uyanık arası kanepede uzanıyordum,eşim henüz gelmemişti. Birden uykum ağırlaştı ve kanepenin etrafında iki küçücük adam gördüm.Ayakları tersti ve yukarı çıkmaya hazırlanıyorlardı.Çıktılar da ve çok kuvvetliydiler. Onlardan kurtulamıyordum. Benimle sevişmeye başladılar. Çok korkmuştum ama bağırdığım halde sesim bile çımıyordu. Nihayet beni bırakıp gittiler. Bir saat sonra eşim geldiğinde olanları ona anlattım. Bekliyor gibiydi...Tepki vermedi. Geceleri dualar okumamı istedi ama bunu yaptığım halde onlardan kurtulamadım.