Annem bi gün anlatti. Rahmetli dedesi, nur icinde yatsin, ikinci dünya savasinda esir kalmis uzun süre viyanada.
Anneme rahmetli olmadan anlatmis.
Bahcede hanimiyla birlikte gec vakitlere kadar calisip, oracikta bahce evinde kalirlarmis. Bi aksam yine isleri bitirip aksam yemegini bahce evinin önünde yaktiklari atesin yaninda yemisler. Hanimi yani büyük annannem ben yatmaya gidiyom deyip gitmis. Dede arkasinda olan odun yiginina dönüp tekrar atese döndünde hanimini tekrar orda oturur görmüs, ama gözlerine bakinca o olmadigini anlayip atesten kaptigi bi kütükle vurmus, ve o sey kaybolmus. Iceri kosup bakmis nene yatiyo. Kalk hanim uyan hemen demis, üstündeki hirka nerde, nenede sandiga koydum demis. Dede acip sandigi hirkayi eline alinca ne görsün, hirka daha hala yaniyormus. Hemen haniminin hirkayi besmelesiz sandiga koydugunu anlamis, ve oda bunu dogrulamis, unttugunu söylemis. O seyin hanimi olmadigini büyük dedem nerden anladigini sorarsaniz, göz renginden. Haniminin gözleri cakir, ama o seyin kapkaramis.

valla çok uzuun zaman geçmiş o zamanlar kimbilir neydi nasıl oldu. babam daha bebek iken 2 katlı evde yaşıyorlarmış yeni doğmuş sanırım 1-2 günlük fln anneannem uyutup alt kata inmiş bir süre sonra uyandı mı diye üst kata çıkmış kapıyı açmış bakmış ak sakallı uzuun boylu bir dede babamın yüzünü okşayıp gülüyor. sonra anneanneme dönüp korkma kızım demiş anneannem çığlık atmış bir dönmüş dede yok. he sonrasında babamda ve bizde bir değişim birşey oldu mu yok anlam verdik mi yok

Cok ilginc, cok önceleri bu gibi seyler daha cok yasaniyormus sanki. Eskiler cok anlatir böyle olaylari.

Korkunc bi olay harbiden