Recep ayının ilk günü

Recep ayının ilk günü ALLAH rızası için 2 rekat namaz kılınır.Tövbe edilir.
111 kere Peygamber efendimize salavat getirilir,
1660 defa ''YA ALLAH'' denir.
üç aylar boyunca hergün 1100 kere ''La ilahe illallah''
100 kerede ''muhammedur resülullah'' diye bu tesbihe devam edilir
bu hal üzere 3 ayların sonunda 90 bin kelime-i tevhid tamamlanmış olur
Efendimiz (s.a.v) bir defa Kelime-i Tevhid getiren kimsenin 4000 adet büyük günahı amel defterinden silinir buyurmuşlardır.
buna göre 90.000x4000=360.000.000 büyük günahdan arınmış olur.

Recebin ilk gecesinin namazı hakkında Enes'ten rivayet olunan bir hadîs-i şerîfte Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Âlihî ve Sellem) ashâbına hitâben: ''Her kim recebin ilk gecesinde akşamı kıldıktan sonra; bir Fâtiha ve bir İhlâs ile yirmi rekat kılar ve onlar arasında on selâm verirse (yani her iki rekâtta bir selâm vererek on tane iki rekât “bu şekilde” namaz kılarsa), onun sevâbının ne kadar olduğunu biliyor musunuz? Şüphesiz Rûhu'l-Emîn olan Cibrîl onu bana bildirdi.'' buyurdu. Biz: ''Allâh-u Te'âlâ ve Rasûlû bilir'' deyince; Rasululllah (Sallallahu Aleyhi ve Âlihî ve Sellem): ''Allâhu Te'âlâ onu canı malı ailesi ve çocukları hakkında korur. Bu kişi kabir azâbından korunur, hesapsız ve azapsız bir şekilde sırâtı şimşek gibi geçer'' buyurdu. (Kaynak: Cûzekanî Süyûtî el-Le'âlî 2/55)

RECEB AYINDA HER GÜN HER NAMAZDAN SONRA OKUNAN DUÂ:
İmam Ca’fer-i Sâdık’tan (a.s.) şöyle rivayet edilmiş: “Rahmân ve Rahıym olan Allâh’ın adıyla. Ey her hayrını ümîd ettiğim ve her kötülükte gazâbından güvencede olmayı umduğum (Rabbim)! Ey aza karşılık çok veren; ey rahmet ve şefkatinden dolayı isteyene de istemeyene de veren! Sana yalvarıyorum, dünya ve âhıret hayrının hepsinden bana da nasîb buyur. Bütün dünya ve âhıret şerrini benden uzaklaştır. Kendi fazlu kereminden bana verdiğini artır ey Kerîm (Allâh)! Ey Celâl ve Kerem Sâhibi, ey -sonsuz- nimetler ve cömertlik sâhibi şu beyaz (saçımı) sakalımı -Cehennem- ateşine haram (yasak) kıl.”
(Kaynak: Kur’ân ve Ehl-i Beyt Kaynaklı Duâ, s/244-245-246)

Kim Receb ayının 7. gecesi dört rekât namaz kılar, her rekâtında 1 Fâtiha, 3 İhlâs, Felak, Nâs sûrelerini okur, namazdan sonra 10 defa Peygambere (ve Ehl-i Beytine) salavât okur ve 10 defa da Tesbîhât-ı Erbaa’yı (Sübhânellâhi vel-hamdü lillâhi velâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber) okursa, Allâh ona arşın altında yer verir. Dünyada iken Cennetteki makamını görmeden ölmez. (Kaynak: Her Derde Devâ Salavât, s/74)

RECEB AYI NAMAZLARI

Receb’in; 1’i ile 10’u arasında, 11’i ile 20’si arasında ve 21’i ile 30’u arasında olmak üzere sadece birer defa kılınacak 10’ar rek’at Hâcet Namazı vardır. Bunların her üçünün de kılınış şekli aynıdır. Yalnızca namazların sonlarında okunacak duâlar da fark vardır. Bu namazlar, akşamdan sonra da, yatsıdan sonra da kılınabilir. Fakat, cuma ve pazartesi gecelerinde ve bilhassa teheccüd vaktinde kılınması efdaldir.
Bu namaz, mü’min ile münâfığı ayırır. Bu 30 rek’at namazı kılanlar, hidâyete ererler. Münâfıklar bu namazı kılamazlar. Bu namazı kılanın kalbi ölmez. Bu 30 rek’at namaz Resûlüllah (s.a.a.) Efendimiz’in berberi, Selmân-ı Pâk (r.a.) hazretleri tarafından rivâyet edilmiştir.
Kılınış şekli: Hâcet namazına şu niyetle başlanır: “Yâ Rabbî, beni, dünyayı teşrifleriyle nûra gark ettiğin Efendimiz hürmetine, sevgili ayın Receb-i şerif hürmetine, feyz-i ilâhine, afv-ı ilâhine, rızâ-i ilâhine nâil eyle. Âbid, zâhid, sâlih, müttegıy ve velî kulların arasına kaydeyle. Dünya ve âhiret sıkıntılarından ebediyyen halâs eyle. Rızâ-i şerîfin için, Allâhü Ekber.”
Her rek’atte 1 Fâtiha, 3 Gul yâ eyyühe’l-kâfirûn, 3 İhlâs-ı şerif okuyup, 2 rek’atte bir selâm verilir. Böylece 10 rek’at tamamlanır.
İlk on gün içinde kılınan namazdan sonra, 11 defa “Lâ ilâhe illallâhü vahdehû lâ şerîke leh. Lehü’l-mülkü ve lehü’l-hamdü yuhyîy ve yümîyt. Ve hüve hayyün lâ yemûtü biyedihi’l-hayr. Ve hüve ‘alâ külli şey’in gadîyr” okunup duâ edilir.
İkinci on gün içinde yani Receb’in 11’i ile 20’si arasında kılınan 10 rek’atten sonra, 11 defa: “İlâhen vâhıden ehaden sameden ferden vitren hayyen gayyûmen dâimen ebedâ.” okunup duâ edilir.
Üçüncü on gün içinde, yani Receb’in 21’i ile 30’u arasında kılınan 10 rek’atten sonra da 11 kere: “Allâhümme lâ mâni’a limâ â’tayte, velâ mû’tıye limâ menâ’te, velâ raadde limâ gadayte, velâ mübeddile limâ hakemte, velâ yenfe’u ze’l-ceddi minke’l-ceddü. Sübhâne rabbiye’l-aliyyi’l-a’le’l-vehhâb. Sübhâne rabbiye’l-aliyyi’l-a’le’l-vehhâb. Sübhâne rabbiye’l-aliyyi’l-a’le’l-kerîymi’l-vehhâb. Yâ vehhâbü yâ vehhâbü yâ vehhâb” okuyup duâ edilir.
Bundan sonra ne gibi bir dileğin var ise, dile; Allâh’ın izniyle duân makbul olur.
Cehennemle aranda dahi, yetmiş hendek açar. Her hendeğin eni boyu yerle sema arası uzunluktadır. Senin için, ayrıca bir milyon rek'ât namaz sevabı yazılır. Yine senin için cehennemden berat fermanı yazılır; sırattan geçmene yol verir.
(Kaynak: Ğunyetü’t-Tâlibîn)

RECEB AYINDA İSTİĞFAR

Her kim Receb ayında sabah-akşam 70 kere istiğfârda bulunursa, şüphesiz ki Allâhu Te’âlâ onun cesedini ateşe haram kılar. (Kaynak: Safûrî, Nüzhetü’l-Mecâlis, 1/140)
Ahmed Hıcâzî’nin nakline göre, bu istiğfârı ellerini kaldırarak: “Allâhümmağfirlîy verhamnîy ve tüb aleyye” (Ey Allâh’ım! Beni bağışla, bana merhamet eyle/acı ve tevbemi kabûl et) şeklinde yapanın hiçbir derisine ateş değmez. (Kaynak: Tuhfetü’l-İhvân, s/10)
Hz. Ali’nin (a.s.) rivayet ettiği bir hadîs-i şerîfte Resûlüllâh (s.a.a.) şöyle buyurmuştur: Receb ayında istiğfârı çok yapın. Zîra onun her bir saatinde Allâhu Te’âlâ’nın cehennemden âzâzdlıları vardır.” (Kaynak: Deylemî, Ali el-Müttakî, Kenzü’l-Ummâl, nu: 2101, 1/481, Safûrî, Nüzhetü’l-Mecâlis, 1/140, Ahmed Hıcâzî, Tuhfetü’l-İhvân, s/10)
Aliyyül-Kaarî’nin bir şeyhinden naklettiğine göre, Receb ayında: “Estağfirullâhe Zel-Celâli vel-İkrâm min cemiy’ız-zünûbi vel-êsâm” (êsâm kelimesindeki “s” peltek “s” harfi) Mânâsı: “Bütün günah ve isyanlarımdan dolayı, Celâl ve İkrâm Sâhibi olan Allâhü Te’âlâ’dan mağfiret talep ederim” şeklinde çokça istiğfâr yapılmalıdır.

(Kaynak: Aliyyül-Kaarî, Risâle fî Fedâi-i Recebel-mürecceb, Resâilü Aliyyül-Kaarî, varak: 57)

RECEB AYINDA GECELERİ OKUNACAK İSTİĞFAR

Bütün tehlikelerden -biizniAllâh- emân olan bir istiğfar; Abdüh Muhammed Baba el-Mecmû’atü’l-Mübâreke isimli eserinde: (Bismillâhi el-Rahmâni el-Rahıym) “El-hamdü lillâhi hamden yüvâfîy en-niam, ve eşhedü en lâ ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerîyke lehû şehâdeten müberraeten mineş-şekki vet-tühem, ve eşhedü enne seyyidenâ Muhammeden nebiyyenâ abdühû ve Resûlühû seyyidül-arabi vel-acem, sallallâhü teâlâ aleyhi ve selleme ve alâ âlihî ve ashâbihî ve ezvâcihî ve zürriyyetihî efdalil-ümem.” “Nimetlerine denk gelecek bir hamd ile Allâhu Teâlâ’ya hamdü senâlar olsun. Ben şek ve töhmetlerden berî kılınmış bir şahâdetle şâhitlik ederim ki, Allâhu Teâlâ’dan başka hiçbir ilâh yoktur. Yine şâhitlik ederim ki, Peygamberimiz Efendimiz Hz. Muhammed (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) O’nun kuludur, Rasûlüdür, Arab’ın ve Acem’in (Arap olmayanın) Efendisidir. Allâhu Teâlâ O’na ve ümmetlerin en üstünü olan âl’ine (Ehl-i Beyt’ine) ve ashâbına, eşlerine ve zürriyetine salât ve selâm eylesin” dedikten sonra, şöyle devam etmiştir: “İşte bu, Abdullâh ibni’s-Sultân’ın istiğfarıdır ki bu, her şeyden koruma ve emniyettir. Bu zât, bu istiğfarı Receb ayının her gecesinde okurdu.
(Daha sonra, çok uzunca bir şekilde fazîleti anlatılıyor; özetle: Bu kişinin önceden çok günahkâr biri olduğu, hattâ öldüğünde cenâzesinin (kimse katılmadığı için) ortada kaldığı, ancak Peygamber Efendimizin (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) ve Hz. Ali’nin (Kerramallâhu Vechehû ve Radıyallâhu Teâlâ Anh) cenâzeyi kaldırıp techiz ve tekfin ettikleri, bu kişinin öbür âlemdeki hal durumunun da çok çok iyi olduğu, bu yüce derecelere de (daha sonra hanımından öğrenildiği kadarıyla) sıdk ve sadâkatle gönülden bu istiğfara devam ederek Allâh’a yalvarıp niyâz etmesinin vesîle olduğu belirtiliyor.) Bu büyük istiğfarın fazîletiyle ilgili olarak şu cümleler de yer alıyor: “…Bu istiğfarı ömründe bir kere dahi okuyanı da, Cehennem ehlinden olsalar bile anne-babasını da Allâhu Teâlâ bağışlar. Gecesinde ve gündüzünde bunu okuyan, Nebî (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem)’in civârında olur. …Bu istiğfarı okuyana yılan, akrep, yırtıcı hayvan ve eziyet veren bir şey yaklaşamaz. Kendisi ânî ölümden kurtulur. Zâlimlerin, hîlekârların, kıskançların, büyücülerin, fâsık ve fâcirlerin şerrinden kurtulur. Allâhu Teâlâ ona rahmet nazarıyla tecellî eder ve o; cinlerden, ifritlerden, şeytanlardan ve bütün eziyet verenlerden selâmet bulur” buyurdu.

(Abdüh Muhammed Baba el-Mecmû’atü’l-Mübâreke, Fi’s-Salevâti’l-Me’sûra ve’l-e’mâli’l-Mebrûra, sh: 11-17)

Seleften önemli bir istiğfar:

“Rahmân ve Rahıym olan Allâh’ın adıyla. Allâh’tan hayâ ederek (utanarak) Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâh’ın gazâbından Allâh’ın rızâsına kaçarak Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâh’ın kızgınlığından Allâh’ın affına kaçarak Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Pişman olarak ve başıma gelen musîbete yanarak Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Telef olmadan önce telâfi olsun diye Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. İfrat ve tefritten (emir ve yasaklar husûsunda ileri-geri yapmamdan) dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Yaptığım yanlışlıklarda ve iyiyi-kötüyü karıştırmamdan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Günahlar iktisâb etmemden dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Ayıplarla bulaşmamdan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Namazda huzur bulamamaktan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Namaz ve zekât husûsundaki bütün kusurlarımdan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâh’ın rahmetinden ümit kesmekten dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâh’ın mekrinden emin olmaktan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâh’ın hakkını ve Allâh’ın yarattıklarının (mahlûkatının) hakkını yerine getirememekten dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâh’ın tâatine ciddî sarılamamaktan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Ana-babaya isyandan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Kul haklarından ve zulümlerden dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Hatâlara doğru attığım adımlardan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Sıla-i rahimi (akrabam ile görüşmeyi) kestiğimden dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Günahlar iktisâb etmemden dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Makam ve mal sevgisinden dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Kıyl ü kal şehvetimden (dedikodu isteğimden) dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Kendimi büyük görmemden dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Dilenciyi kovmak ve yetimi azarlamaktan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Yalandan ve kıskançlıktan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Gıybet ve nemîmeden (dedikodu ve lâf taşımaktan) dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Riyâ ve süm’adan (gösteriş ve işittirmekten) dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Diğer bütün kötü huylardan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Kalple, bedenle, lisânla, tat alma duyusuyla, koku alma hâssesiyle (özelliğiyle), işitme duyusuyla, görme duyusuyla, bedendeki bütün hislerle, tenâsül uzvuyla, göğüsle, elle, ayakla, hissî ve mânevî tüm değerlerimle, işlemiş olduğum sâir bütün günahlardan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Nefsin hevâsına uymaktan, takvâyı bırakmaktan ve dünyanın yaldızlarına yamulmaktan dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Zâhiren ve bâtınen (görünür, görünmez) Allâh’ın istemediği şeylerin tamamından dolayı Allâh’tan mağfiret talep ediyorum. Allâhu Teâlâ, Efendimiz Hz. Muhammed’e (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) ve tertemiz Âl’ine (Ehl-i Beyt’ine) ve ashâbına salâtü selâm eylesin.”

(Seyyid Muhammed Alevî el-Mâlikî, Ebvâbü’l-Ferac, sh: 224)

Ahmed ibni İdrîs’in İstiğfar-ı Kebîr’i:

“Rahmân ve Rahıym olan Allâh’ın adıyla. Kendisinden başka hiçbir ilâh bulunmayan, O Hayy Ve Gayyûm Olan, Tüm Günahları Bağışlayan, Celâl Ve İkrâm Sâhibi Olan Büyük Allâh’tan mağfiret talep ederim. İşlemiş olduğum bütün ma’siyetlerden, günahlardan, bütün hareketlerimde, sâkinliklerimde, düşüncelerimde ve bütün nefeslerimde kasten, hatâen, kavlî ve fiilî, görünen ve görünmeyen bütün günahlarımdan, bildiğim günahlardan ve bilmediğim günahlardan, Allâh’ın ilminin kavradıkları, kitâbının saydıkları, kaleminin yazdıkları, kudretinin îcâd ettikleri, irâdesinin tahsis ettikleri sayısınca ve Allâh’ın kelimelerinin mürekkebince, Rabbimizin Zâtı’nın Celâline-Cemâline ve Kemâline yaraşır bir şekilde ve Rabbimizin sevdiği ve râzı olduğu vechile; dâimâ, ebediyyen ve sürekli O’na tevbe ederim.” (Seyyid Muhammed Alevî el-Mâlikî, Ebvâbü’l-Ferac, sh: 229) Fazîletiyle ilgili olarak: “Bu istiğfar, çok büyük fazîletlere hâiz olup mânâsından da anlaşılacağı üzere, insanın bütün nefeslerini-hareketlerini hattâ düşüncelerini kaplayacak bir istiğfar olduğundan, bu istiğfarı huzur üzere okuyanlar; ömürlerinin tamamını isitğfar zikriyle geçirenlerden daha fazla istiğfar etmiş kadar sevap ve tesir kazanırlar… denilmiştir.”

Bir başka çok önemli (hırz ve emân olan) istiğfar:

“Rahmân ve Rahıym olan Allâh’ın adıyla. Allâh’tan mağfiret dilerim. Allâh’tan mağfiret dilerim. O Hayy ve Gayyûm olan, Kendisinden başka hiçbir ilâh bulunmayan O büyük Allâh’tan mağfiret dilerim, hatırıma gelen ya da gördüğüm şeyler içerisinden Allâhu Teâlâ’nın istemediği her türlü söz ve fiilden, zâhiren ve bâtınen (dıştan ve içten) O’na tevbe ederim. Ey Allâh’ım! Ben (Senin rızâna uygun olmayan şeylerden) öne aldığım, geri bıraktığım, açıkça yaptığım ve Senin benden daha iyi bildiğin her şey için Senden mağfiret talep ediyorum, öne geçiren ancak Sensin, geri bırakan da ancak Sensin ve Sen her şeye hakkıyla gücü yetensin. Ey Allâh’ım! Kendisinden tevbe ettiğim, sonra tekrar ona avdet ettiğim (döndüğüm) her günahtan dolayı Senden mağfiret talep ediyorum. Kıymetli Zâtını murâd ettiğim halde, sonradan içerisine Senin râzı olmadığın işler karışmış olan şeylerden dolayı Senden mağfiret talep ediyorum. Ruhsatlar kabîlinden olup bana şüpheli gelen, oysa Senin katında haram olan şeylerden hangilerine nefsin arzusu beni çağırdıysa, onlar için de Senden mağfiret talep ediyorum. Bana in’âm etmiş olduğun nimetlerden hangileriyle Sana isyan etmeye güç bulduysam onlar için de Senden mağfiret talep ediyorum. Senden başka kimsenin farkına varamayacağı, Senden gayrı kimsenin kurtaramayacağı, Senin hilminden başka bir şeyin kaplayamayacağı ve Senin affından başka bir şeyin halâs edemeyeceği bütün günahlar için Senden mağfiret talep ediyorum. Hangi yemini bozmam Senin katında haram iken ben onu bozduysam ve ben onunla mes’ûl (sorumlu) olacaksam, onun için de Senden mağfiret talep ediyorum. Ey gizliyi ve âşikârı bilen ve Kendisinden başka ilâh bulunmayan Zât! Ey Kerem sâhibi! Ey bol lütuf sâhibi! Ey cezâ vermekte acele davranmayan! Gecenin karanlığında ve gündüzün aydınlığında söz ve davranış olarak, ortalıkta ve tenhâda, Sen benim gizlediğime bakarken ve işlediğim isyanı görürken yapmış olduğum her fenâlık için de Sana istiğfarda bulunuyorum ve Senden mağfiret talep ediyorum. Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Seni tenzîh ederim, şüphesiz ki ben günah işleyerek nefsine zulmedenlerden oldum. Gece saatlerinde ve gündüzün kenarlarında hangi farz benim üzerime vâcib olmuş da, ben yanılarak yâhut gaflet veyâ hatâ nedeniyle onu terk etmişsem ve ondan sorumlu olacaksam, onun için de Senden mağfiret talep ediyorum. Gönderilenlerin Efendisi ve Peygamberlerin sonuncusu olan Hz. Muhammed (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimizin sünnetlerinden hangi sünneti yanılarak veya gaflet ederek yâhut hatâ ile ya da hafife alarak terk etmişsem onlar için de Senden mağfiret talep ediyorum. Ey Allâh! Ey Allâh! Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Seni tenzîh ederim, şüphesiz ki ben günah işleyerek nefsine zulmedenlerden oldum. Ey âlemlerin Rabbi! Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Benim Rabbim ancak Sensin. Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Sen Tek’sin, hiçbir ortağın yoktur. Ey âlemlerin Rabbi! Seni tenzîh ederim. Sen her şeye hakkıyla gücü yetensin. O çok yüce ve pek büyük olan Allâhu Teâlâ’nın yardımı olmadan hiçbir güç ve kuvvet yoktur. Allâhu Teâlâ, Nebiyy-i Ümmî olan Efendimiz Hz. Muhammed’e (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) cümle âl’ine (Ehl-i Beyt’ine) ve ashâbına salât (ve selâm) eylesin. (Müşriklerin) nitelemekte oldukları şeylerden tesbîh, O izzet sâhibi Rabbine! Selâm olsun o tüm gönderilen (hak peygamber)lere! Bütün (nimetlere karşı) hamdler de Allâh’a; o tüm âlemlerin Rabbine!”

(Abdüh Muhammed Baba el-Mecmû’atü’l-Mübâreke, Fi’s-Salevâti’l-Me’sûra ve’l-e’mâli’l-Mebrûra, sh: 17-20, Seyyid Muhammed Alevî el-Mâlikî, Ebvâbü’l-Ferac, sh: 222-223)

Câbir ibni Abdullah’tan yapılan rivâyete göre, adamın biri Rasûlüllah (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimizin huzuruna gelerek: “Vay benim günahlarım” dedi. Rasûlüllah (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimiz ona sen “Allâhümme mağfiratüke evse’u min zünûbîy ve rahmetüke ercâ ındîy min amelîy. (Ey Allâh’ım! Senin mağfiretin benim günahlarımdan daha geniştir ve Senin Rahmetin benim amelimden daha ümitlidir) de buyurdu. Adam bunu bir kere söyledi. Sonra Rasûlüllah (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimiz: “Tekrar söyle” buyurdu. Adam tekrar söyledi. Rasûlüllah (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimiz yine “Tekrar söyle” buyurdu. Adam tekrar söyleyince, Rasûlüllah (sallallâhu aleyhi ve âlihî ve sellem) Efendimiz: “Kalk, Allâh seni mağfiret etti” buyurdu.”

(Hâkim, el-Müstedrek: 1/543)