Çevremize baktığımızda insanların büyük bir çoğunluğunun ölümü düşünmekten şiddetle kaçındıklarını görürüz. Yaşı, toplumdaki konumu, mesleği, sosyal sınıfı ne olursa olsun, insanların büyük bir kesimi ölümü hem kendilerine hem de diğer insanlara unutturmaya çalışırlar. Allah gün içinde insanın karşısına ölümü hatırlayacağı birçok olay ve görüntü çıkarır. Televizyonu açtığımızda onlarca, yüzlerce kişinin ölüm haberini duyarız; bir yakınımızın kanser olduğu ile ilgili bir haber alırız, herhangi bir gazeteyi açtığımızda birçok ölüm ilanıyla karşılaşırız, yolda giderken gözümüz birden bir mezarlığa ilişebilir. Karşılaştığımız bu görüntüleri Allah’ın karşımıza çıkarmasının elbette çok büyük hikmetleri vardır. Bütün bu olaylar, kişi o an genç, sağlıklı olsa da, son derece güvenlikli bir yerde bulunsa da, aslında ölümün insana küçük bir an kadar yakın olduğunu göstermektedir. Allah’a ve ahirete iman eden, ölümün sonsuz hayata bir geçiş olduğunu bilen, Allah’ın rızasını, rahmetini ve cennetini uman kişiler böyle olaylarla karşılaştıklarında ölümü düşünürler. Ölümün yakınlığını fark eder ve asıl ebedi hayat olan ahirete olan özlemleri artar.

İnsanların büyük çoğunluğunun ise ölüm düşüncesiyle karşılaştıklarında gösterdikleri tepki, ahirete özlem duyan bir insanınkinden çok farklıdır.

Böyle insanlar ölümü hatırlayacakları herhangi bir olay olduğunda konuyu hemen unutmaya çalışırlar. Kendilerini oyalamaya, ve kendi ifade şekilleriyle –kafalarını dağıtmaya- çabalarlar. Buradaki amaç ölüm fikrinden uzaklaşıp, hızla tekrar dünya ile ilgili konulara dönebilmektir. Bir kişi veya bir olay onlara ölümü hatırlattığında, bunu düşünmekten şiddetle kaçınırlar.

Oysa, Allah’ın belirlediği an ve yerde kendilerini mutlaka bulacak olan ölümden asla kaçamazlar ama ölümü hatırlamaktan kaçmaya çalışırlar. Bir yakınlarının ölüm haberini aldıktan birkaç dakika sonra bile, hemen yine yapacağı alışverişi, gideceği tatilin rezervasyonunu düşünüp bunları planlayan insanlarla sık sık karşılaşırız. Düşünmeyerek ölümden kaçacaklarını sanan bu insanlar dünya ile ilgili birçok detaya sığınarak aslında kendilerini kandırırlar.

Yaşamlarını yalnızca geçici ve çok kısa dünya hayatından ibaret sanan bu insanların ölümü düşünmemelerinin sebeplerinden birisi de, ölüm düşüncesini ‘karamsarlık’ olarak algılamalarıdır. Oysa ölümü düşünmek sandıkları gibi karamsarlık değildir. Aksine inanan bir insanın sonsuz hayatının başlayacağı bir geçiş olduğu için, insana heyecan ve şevk verir. Hayatını Allah rızası için, Allah’ın istediği şekilde yaşamış bir insan, Allah'ın rızasını ve cenneti umarak yaşarken, ölümü her düşündüğünde Allah’a olan sevgisi, ahirete olan özlemi, Allah’a kavuşma isteği daha da artar.

Her insan hayatının bir noktasında, belki gençliğinde, belki yaşlılığında, çok hastayken ya da son derece sağlıklıyken, ölümü düşünürken veya ölüm düşüncesinden kaçarken, güvenlik içindeyken ya da bir tehlikenin ortasındayken mutlaka ölüm ile karşılaşacaktır. Ve hiç kimsenin kaçamayacağı bu an geldiğinde, ölümü sürekli düşünen, Allah’a, ahirete kavuşacaklarına inanan, ölümü bir son olarak değil aksine sonsuz hayatın başlangıcı olarak gören ve tüm yaşamını Allah’ın rızasına uygun olarak yaşayan insanlar, sonsuz kurtuluş ve mutluluğa kavuşacaklardır. Yüce Rabbimiz olan Allah, herkesin bir gün ölüm ile karşılaşacağını şöyle bildirmektedir:

“Her nefis ölümü tadıcıdır. Kıyamet günü elbette ecirleriniz eksiksizce ödenecektir. Kim ateşten uzaklaştırılır ve cennete sokulursa, artık o gerçekten kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, aldatıcı metadan başka bir şey değildir.” (Al-i İmran Suresi, 185)

“Her nerede olursanız, ölüm sizi bulur; yüksekçe yerlerde tahkim edilmiş şatolarda olsanız bile. Onlara bir iyilik dokunsa: "Bu, Allah'tandır" derler; onlara bir kötülük dokunsa: "Bu sendendir" derler. De ki: "Tümü Allah'tandır." Fakat, ne oluyor ki bu topluluğa, hiç bir sözü anlamaya çalışmıyorlar?” (Nisa Suresi, 78)

Sa peygamber efendimiz (sav) ölümü arzu etmeyini diye bir hadisi var mı?
Dolayısıyla ölümü düşünmek insana sıkıntı verdiği için uzaklaşmak istiyoruz herhalde deprasyona giren kişilerde bir an önce ölmek istiyor kanaatimce paylaşım için sağolun

İmam Gazâlî hazretleri diyor ki: “Mesela yirmi sene rahat bir hayat yaşamayı düşünerek bir sene veya bir ay bile olsa dünya malı elde etme zillet ve meşakkatine katlanıyorsun da, ebedî istirahatini düşünerek kısa olan şu dünya hayatında neden ahireti kazanma gayret ve çabası içerisinde olmuyorsun?

Uzun emelli olma. Bu senin ahirete hazırlanmanı zorlaştırır. Halbuki ölüm sana çok yakındır. Kendi kendine, ‘Kim bilir belki bu günüm son günüm olacak, bu gece öleceğim. Onun için günün zorluk ve meşakkatine katlanmam lazım’ diyerek gününü değerlendir. ‘Belki bu gece ölür yarına çıkamayabilirim. Onun için bu gecenin zorluk ve meşakkatine sabretmem lazım’ diyerek geceni ihya et. Çünkü ölümün insana geldiği belli bir yaş, durum ve vakit yoktur.

Her an ölüm insanı yakalayabilir. Bu nedenle ölüme hazırlıklı ol. Dünyan için çalışıp mal biriktireceğim diye uğraşma. Bu dünyada çok az bir müddet kalacağını sen de biliyorsun. Ömründen belki bir günün belki de bir nefesin kalmıştır. Her gün ölümü bu şekilde hatırla.”

Ne yazık ki, şimdi herkes cenâzelerin başında gülüp eğlenmektedir. Konuştukları, vereselerine bıraktıkları mallar hakkındadır. Hiç kimse kendisinin de aynı şekilde öleceğini ve ne olacağını düşünmez. Bütün bu gafletin sebebi isyandan doğan kalp katılığıdır. Bu sûretle Allah'ı, âhireti ve önümüzdeki müşkil durumları unutarak, gaflet içerisinde boş şeylerle vakit geçiriyoruz. Bu gibi gafletten uyanmayı Allah'tan dileriz. Zamanımızda cenâzelerde hazır olanların en iyileri, cenâze için ağlayanlardır. Akılları olsa ölüye değil, kendilerine ağlarlardı. Nitekim İbrahim ez-Ziyâd, ölünün birine acıyıp da ona ağlayanlara bakarak: "Eğer kendiniz için ağlasaydınız çok daha iyi ederdiniz. Çünkü bu adam, ölüm meleğini görmek, ölüm acısını tatmak ve son nefeste îman korkusu gibi üç zorluktan kurtulmuştur. Halbuki bunlar sizin önünüzdedir." dedi.

İnsan ölümü istememelidir. Ancak hayat kendisine çok ağır geliyorsa, “Allah'ım ha- yırlı oldukça bana ömür ver; ölüm hayır- lıysa canımı al” şeklinde dua edebilir (Bu- hari, Deavât, 30).
Hadis bu şekildedir