ÖLÜM

Bir haberde şöyle anlatıldı

Bir kimse can çekişmeye başladığı zaman ölüm meleğine şu ses gelir

Onu bırak ta dinlensin

Can boğaza geldiği zamanda şu ses gelir

Onu haline bırak ; vücut organları birbirleri ile vedalaşsın bundan sonra vücut organları birbirleriyle

Vedalaşmaya başlar göz gözle vedalaşır ve şöyle der kıyamet gününe kadar selamet te ol kulak kulağa

El ele ayak ayağa aynı şeyleri söyler ruh da nefisle vedalaşırken şöyle der ;kalp marifetine dilden imana veda etmekten ALLAH a sığınırım bundan sonra eller hareketsiz kalır ayaklar kıpırdamaz olur gözler görmez haldedir kulaklarda duymaz olmuştur bedeninde canı yoktur. böyle bir durumda eğer kalpte marifetsiz kalacak olursa kulun mezardaki hali nice olur

Artık orada hiç kimseyi görmez olur ne bir kimseyi ne anayı ne babayı ne evladı ne arkadaşı ne yatağı ne sofrayı ne perdeyi eğer orada Yüce Kerim Rabbi da görmez ise çok büyük bir kayba uğramış olur

Bu kısımda anlatılanlar Zühretür rıyaz adlı eserden alınmıştır.

Can çıkması

Şöyle anlatıldı

Ölüm meleği bir kulun canını almaya geldiği zaman kul şöyle der ; sen bu hususta bir emir almadıkça o nu sana vermem Ölüm meleği şöyle der bu hususta Rabbimin bana emri vardır . bu ruh ta şöyle der bu hususta bana işaret delil göster sonra devam eder .Rabbim beni yarattı bu cesedime koydu o zaman sen yoktun ki şimdide gelmiş beni almayı istiyorsun .Ölüm meleği Yüce Allah a döner ve şöyle niyazda bulunur Ya Rabbi bana kulun şöyle şöyle diyor ruhunu alabilmem için benden bir işaret bir delil istiyor

Yüce Allah ta şöyle buyurur ;kulumun ruhu doğru söylemiştir Ey Ölüm meleği şimdi cennete git oradan bir elma al işaretim onun üzerindedir onu ruha delil olarak göster : Ölüm meleği cennete gider oradan elmayı alır o elmanın üzerinde şu cümle yazılıdır

Bismillahirrahmanirrahim (yediren doyuran esirgeyen koruyan Allah ın adı ile )….

Bunun üzerine Ölüm meleği cennetten aldığı elmayı o kulun ruhuna gösterir ruh ta o elmayı elmanın üzerindeki besmeleyi görür görmez sevinçle çıkar .

Bu kısımda anlatılanlar Zühretür rıyaz adlı eserden alınmıştır.

Resullullah efendimizin şöyle buyurduğu anlatılmıştır Allah Ona selat ve selam eylesin ;

Cennetteki yerine girmedikçe müminin ruhu çıkmaz oradaki yerini görünce de ne ana babasına ne çocuklarına bakar çünkü cennetteki yerini sevmektedir

Münafık ın ruhu de cehennemdeki yerini görmedikçe çıkmaz oradaki yerini görünce de ne ana babasına ne çocuklarına bakar zira o gördüğü yerin dehşetine kapılmıştır şöyle soruldu

Ya Resulüllah mümin cennetteki yerini nasıl görür münafık cehennemdeki yerini nasıl görür

Resullullah efendimizin şöyle buyurdu Allah Ona selat ve selam eylesin ;

Yüce Allah Cebrail i en güzel surette yarattı onun altı yüz kanadı vardır bu kanatların arasında iki yeşil kanadı vardır tavus kuşu kanatlarına benzer o kanatlardan birisini açtığı zaman yerle gök arası kapanır

Onun sağ kanadının üzerine cennetin resmi çizilmiştir cennetin huri kızlarının makamlarının hizmetçilerinin resimleri hep oradadır

Sol kanadına da cehennemin resmi çizilmiştir cehenneme bulunan yılan akrep çukur zebani çeşitlerinin hep resmide oradadır

Bir kimsenin eceli geldiği zaman meleklerden bir kafile onun damarlarına girer ruhunu ayaklarından dizlerine adar çıkarırlar bundan sonra kendileri de çıkar bu kafile çıktıktan sonra bir başka melek kafilesi ikinci olarak onun damarlarına girerler onun ruhunu sıkıştırırlar dizlerinden karnına kadar çıkarırlar sonra kendileri de çıkar bu kafilede çıktıktan sonra bir başka melek kafilesi üçüncü olarak

Onun damarlarına girerler onun ruhunu sıkıştırırlar karnından göğsüne kadar çıkarırlar sonra kendileri de çıkar. Bu kafilede çıktıktan sonra bir başka melek kafilesi dördüncü olarak onun damarlarına girerler onun ruhunu sıkıştırırlar göğsünden boğazına kadar çıkarırlar iş bu vakit can çekişme vaktidir . Ölen kimse eğer mümin ise Cebrail sağ kanadını açar o müminde cennetteki yerini görür o yerine tutulur o yere karşı sevgisinden ötürü ne ana babasını nede çocuklarını görür gözünü o yere diker kalır

Eğer ölen kimse münafık ise Cebrail sol kanadını açar o münafık da cehennemdeki yerini görür o yerin dehşetine kapılır o yerin dehşetinden gözü ne ana babasını nede çocuklarını görür gözünü oraya diker dehşetinde kalır

Ne mutlu o kimseye ki kabri cennet bahçelerinden bir bahçe dir

Vay o kimsenin haline ki kabri cehennem çukurlarından bir çukurdur

Bu kısımda anlatılanlar Zühretür rıyaz adlı eserden alınmıştır,

ÖLDÜKTEN SONRAKİ SESLER

Burada ruh bedenden ayrıldıktan sonra insana gelecek sesler anlatılacak tır

Bir haberde şöyle anlatıldı

Ruh bedenden ayrıldıktan sonra ona gökten üç ses gelir bunlar sırası ile şöyledir

Ey insanoğlu dünyamı seni bıraktı sen mi dünyayı bıraktın

Dünyamı seni topladı sen mi dünyayı topladın

Dünyamı seni öldürdü sen mi dünyayı öldürdün

Ölen kimse yıkanacağı yere konduğu zamanda gökten üç ses gelir bunlarda sırası ile şöyledir

Ey insanoğlu ;hani nerede güçlü bedenin şimdi ne kadar da zayıfsın

Hani nerede güzel konuşman şimdi ne kadar da suskunsun

Hani nerede duyan kulakların şimdi ne kadar da sağırsın bu ses şu cümle ile bağlanır :

Hani seçkin dostların neredeler ne kadar da yalnız kaldın

Ölen kimse kefenlendiği zamanda gökten üç ses gelir bunlarda sırası ile şöyledir

Eğer Allah ın rızasına sahip isen ne mutlu sana ,eğer Allah ın dargınlığını almışsan vay haline

Ey insanoğlu ; eğer yerin cennet ise ne mutlu sana eğer yerin cehennem ise vay haline

Ey insanoğlu ; uzun bir yolculuğa çıkıyorsun azığında yok evinden çıkıyorsun bir daha da oraya dönmeyeceksin hem de sonsuzlara kadar dehşetle dolu bir eve gidiyorsun

Ölen kimse cenaze si taşınmaya alındığı zamanda gökten üç ses gelir bunlarda sırası ile şöyledir

Eğer amelin hayırsa ne mutlu sana

Eğer tövbekar olmuşsan ne mutlu sana

Eğer Allah a itaatkar olmuşsan ne mutlu sana

Ölen kimse cenaze namazı kılınacağı yere konduğu zamanda gökten üç ses gelir bunlarda sırası ile şöyledir

Şimdiye kadar işlediğin her işini şu anda göreceksin

Eğer işin hayır ise hayır göreceksin

Eğer amelin şer ise şer göreceksin

Ölen kimsenin kabir ağzına konduğu zamanda gökten üç ses gelir bunlarda sırası ile şöyledir

Ey insanoğlu

Ömür boyu çalıştın bu batak için ne hazırladın

Zengin halinden bu fakirlik gününe ne taşıdın

Bu karanlık yerin nasıl bir aydınlık getirdin

Ölen kimse kabre konduğu zamanda yerden üç ses gelir bunlarda sırası ile şöyledir

Ey insanoğlu

Sırtımda iken gülüp oynuyordun şimdi içimde ağlayacaksın

Sırtımda iken sevinçli idin şimdi içimde ağlayacaksın

Sırtımda iken konuşuyor dun şimdi içimde suskun olacaksın

Ölen kimseyi insanlar kabrinde yalnız bırakıp gittikten sonra Yüce Allah şöyle buyuracak

Ey kulum şimdi tek başına yalnız kaldın herkes seni bu kabir karanlığında bırakıp gitti halbuki sen onlar için bana karşı gelmiştin

Bu gün ben sana öyle merhamet edeceğim ki insanlar buna şaşıracaklar çünkü ben sana bir ananın çocuğuna olan şefkatinden daha şefkatliyim

Bu bölüm Dekaik”ül ahbar adlı eserden alınmıştır

Ankebut süresi 57. Ayette Yüce Allah şöyle buyuruyor

Her canlı ölümü tadacaktır

ÖLÜM NEDİR HOCAM
Bir gün öğrencileri İmam’ı Gazâli Hazretlerine:
- “Hocam! Ölüm nedir? Bize özel olarak anlatır mısın?” demişler.
Velâyet nûru ile ölümünün çok yakın olduğunu anlayan İmam’ı Gazâli Hazretleri “Men lem yezuk, lem ya’rif” yani:
- “Tatmayan bilmez ki! Önce kendim tadayım, sonra size anlatırım” demiş.
Öğrencileri:
- “Aman hocam! Öldükten sonra sizinle nasıl bağlantı kurarız” dediklerinde gülümseyerek, yalnızca “İnşâAllah” diye cevap vermiş.
Gerçekten aradan çok geçmeden İmam’ı Gazâli Hazretleri ölümü tatmış ve öldüğü gece öğrencilerinin rüyâlarına gelerek:
- “Allah dostları sözünü tutar. İşte, bugün ölümü tattım ve sözümü tutmak için rüyânıza geldim” demiş. “Abdestimi tazeleyip, sabah namazını kıldıktan sonra, yalnızca odama çekildim ve ölüm meleğini beklemeğe başladım.
Lâilahe illallah diye zikir ederken, bir anda odamı nur kapladı ve bütün hücrelerim nur oldu. Başımı kaldırıp yukarı baktım. O nur’un etkisi ile evimin tavanı cam gibi şeffaf olmuştu.
Yattığım yerden yedi kat gökleri, melekleri, Cennet’i gördüm ve Cennet’teki bir melek bana, ya imam! İşte köşklerin, işte makamın diye Cennet’teki yerimi gösterdi. Cennet’e bakarken, sevgili Rabbim’in İrci’ıy ilâ Rabbik (Rabbine dön) hitabını duydum. O anda ruhum Allah aşkı ile cezbeye gelip, beden kafesinden fırladı ve ben kendimi başka âlemlerde buldum.
Tekrar dünyaya döndüğümde, evimin çevresinde aşırı bir kalabalık gördüm. Onlara, ne var? Ne oldu? Niçin toplandınız? diye ısrarla sorduğum halde hiçbiri ne yüzüme baktı ne de bana bir cevap verdi. İçeri girdim, hanımım ağlıyordu. Ona da aynı şeyleri sordum ama o da cevap vermeyince, az önce yatmakta olduğum odama girdim ve yerde yatan bedenimi görünce, hem öldüğümü, hem de insanların niçin benimle konuşmadığını anladım”.
Bazı öğrencileri:
- “Hocam, yerde yatan bedenimi görünce öldüğümü anladım diyorsun. Peki sen başka, bedenin başka bir şey mi?”
İmam-ı Gazâli Hazretleri gülümseyerek:
- “İnsanın aslı, özü, gerçek ve kalıcı kişiliği Ruh’tur. Ruhsuz beden, kesilen kol, bacak gibi cansız bilinçsiz et, kemik yığınıdır”.
Yine bazı öğrencileri:
- “Hocam, o daracık, karanlık kabirde Kıyâmete kadar nasıl yatacaksın?”
- “Ah yavrum!” demiş. “Eğer kabirler dışarıdan göründüğü gibi dar, karanlık ve sıkıcı olsaydı, Allah dostları birer zindan mahkûmu gibi oraya atılır mıydı? Ana karnına göre dünya ne kadar geniş, güzel ve aydınlık ise, dünyaya göre kabirlerimiz de çok daha geniş, güzel ve aydınlık” demiş ve sonra:
- “Yakınlarım beni kabrimde bekliyor” diye ayrılıp gitmiş.

"İnsanın gerçekten sahip olduğu hiçbir şeyi yoktur.
Öldüğünde sadece Mevla'sı kalır.
Tıpkı önceden olduğu gibi.
Çünkü insan dünyaya gelmeden önce de yalnızdı.
Bu alemde de yalnızdır, ama çoğu zaman yalnızlığının farkında olmaz.
Kabre konulduğunda yalnızlığını anlar."

Beyazıd-ı Bistami Hz.

Nekadar ibretlik sözler .çok etkilendim. Paylaşım için Allah razı olsun