Yaşam boyu öğrenme; bireyin yaşamı boyunca bilgisini, becerilerini, yeterliklerini bireysel, sosyal ya da mesleki olarak geliştirmeyi amaçlayan tüm etkinlikler olarak tanımlanmıştır.

Yaşam boyu öğrenme içerisinde formal, informal, non-formal eğitimler yer almaktadır. Yaşam boyu öğrenmeyi kültürel yapı, tutum, beceri, yeterlik, okuryazarlık, bilgi ve iletişim teknolojiler vb. etkiler. Kişinin kendini geliştirmesi için eğitimsel birikime ihtiyacı vardır.

Kişisel gelişiminin temeli kişinin kendini tanıması ve ilgi alanı, yetenekleri, merakı doğrultusunda kendini geliştirmesidir. Eğitimin doğumdan ölüme hayatın her alanına yayılması gerekir. Yaşam boyu öğrenme, bireyin yaşamı boyunca bilgisini, becerilerini, yeterliklerini bireysel, sosyal ya da mesleki olarak geliştirmeyi kapmaktadır.

Yaşam boyu öğrenme evde, işte, okulda ya da bireyin olduğu her yerde gerçekleştirilebilir. Birey yalnızca kendine sunulan eğitimle yetinmemeli, her daim kendini geliştirebilecek ve değişen durumlara ayak uydurabilecek düzeyde çalışmalıdır.

Yaşam boyu öğrenme yer, zaman, yaş, sosyo-ekonomik düzey, eğitim düzeyi gibi kavramlarla ilgili kısıtlamaları kaldırmakta ve her bireye fırsat eşitliği sunmaktadır.(Dinevski ve Dinevski, 2004)

Kendini Geliştirme Yolları
Kendini geliştirmenin ve öğrenmenin birçok yolu vardır. Bunlar arasında okuyarak öğrenme, yaşayarak öğrenme, gezerek öğrenme, rol model alarak öğrenme, deneyimleyerek öğrenme sayılabilir.

Diğer faktörlere nazaran deneyimleyerek öğrenmenin kalıcılığı ve verdiği haz daha fazladır. Yaşam deneyimlemek ve keyif almak içindir satırları gözümüze çarpar kişisel gelişim kitaplarında. Birey kendi kişisel, sosyal ve mesleki gelişimini yaşam boyu öğrenme ile sağlayabilmektedir. Kişisel gelişim de buna paraleldir.

Değişken Hedefler Belirleme
Bireyin her zaman hedefi olmalı ve bu hedef sabit olmamalıdır. Amaca ulaşan insan geri çekilir ve onunla yetinirse, sürekli değişim ve gelişim içerisinde olan dünyaya ayak uyduramaz.

Bulunduğumuz çağ yani bilgi çağı yaşam boyu öğrenmeyi zorunlu kılmaktadır. Bilgi çağının öğrenen toplumu için anahtar kavram bilgiye erişme ve bu bilgiyi kullanmadır.

Bilgi toplumunun gereksinim duyduğu yaşam boyu öğrenen bireyler, öz farkındalıklı üst düzey düşünme becerilerine sahip, sorumluluk alan, bağımsız karar veren, problem çözen, bilgiyi almada istekli, etkili iletişim kuran, değişiklik ve yeniliklere uyum sağlayan, öğrenmeye istekli, kişisel gelişimine önem veren ve teknolojiyle ilgili becerilere sahip kişilerdir

Kişisel gelişimin birçok tanımıyla karşılaşıyoruz. Yaşam boyu sürecek eğitimde kişisel gelişim ve kendimizi gerçekleştirme isteği çok büyük yer kaplar.

Bir de kişisel gelişimin ne olmadığıyla ilgilenelim.
Bencilce hep “ben” demek değildir.
Sosyal ortamlardaki davranışları değiştirmek değildir.
Hayatın sadece tek bir alanına odaklanarak (mesela aşk), orada başarı elde etmeye çalışmak değildir.
“Ben oldum artık”, geliştirilecek bir yönüm kalmadı denilecek bir kıstas değildir.
Kendimizi, mevcut potansiyelimizin en üstüne taşıyacak değişimlere kapatmadan yaşamaktır. Ve bu zorlu olduğu kadar zevkli de bir süreçtir. (Alıntı)

Yaşam boyu öğrenme ile kişisel gelişim paralel ilerlemelidir. Birey akademik açıdan kendini geliştirmiş ve eğitimini tamamladığını düşünüyor olabilir fakat manevi duyguları gelişmemiş, sosyal yaşantısında problemlerle başa çıkamıyor, empati duygusunu geliştirmemiş ve hayata yalnızca tek bir pencereden bakıyorsa kişisel gelişiminin en başına dönmesi ve oradaki eksikliklerini tamamlaması gerekir.

*Alıntıdır.

Kaynak : [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]