Yatsı namazından sonra , daha uyumadan veya bir miktar uyuduktan sonra, kılınacak nafile namaza "gece namazı"denir. Bir miktar uyuduktan sonra kalkılıp kılınırsa "Teheccüd" adını alır. Teheccüd namazı iki rekettan on iki rekata kadardır. İki rekatta bir selam verilmesi daha faziletlidir. (Muhammed Bin Abdullah Hanî, Âdâb, s. 264)

Teheccüd namazı, Rasul-i Ekrem -sallallahü aleyhi ve sellem- Efendimize vacip yani farz hükmündeydi. Bu namaz O'nun ümmeti için sünnet-i müekkededir.

"Gece namazına devam ediniz. Zira bu sizden önceki salihlerin ibadetidir. Çünkü gece ibadeti, Allah'a yakınlık günahlara kefaret olup insanı bedeni hastalıklardan korur ve günahlardan uzaklaştırır." (Tirmizi, Deavât, 101)

Allâh Teâlâ çok sevdiği ve kâinâtı hürmetine yarattığı Habîb-i Edîb'ne daha fazla lütuflarda bulunmak için teheccüd namazını ona farz kılmıştı.
"Gecenin bir kısmında da sadece sana mahsus bir nafile olmak üzere uykudan kalk, Kur'ân ile teheccüd namazı kıl, Yakındır ki Rabbin seni bir makam-ı mahmuda eriştire." (el-İsrâ/17, 79)

Rasulullah -sallallâhu aleyhi ve selem- Efendimiz gece namazını hiç terk etmezdi. Öyle ki hastalanacak veya ağırlık hissedecek olsa oturarak kılardı. (Ebû Dâvûd, Tatavvu', 18)

"Sabah namazından önce kılınan iki rek'at nâfile namaz dünyanın tamamından daha hayırlıdır." (Müslim, Salâtu'l-Müsâfirîn, 96) buyururdu.

Gözümün nûru diye tavsif ettiği namazı geceleri daha bir iştiyak ve arzû ile kılardı. Ayakları şişecek kadar kendinde geçerek kıldığı teheccüd namazına olan iştihâsını şöyle dile getirmişti:
"Allâh her peygamberde belirli birşeye karşı aşırı bir istek yaratmıştır. Benim en çok hoşlandığım şey de gece ibâdetidir..." (Heysemî, Mecmau'z-zevâid, II, 271)

Allâh'a yaklaştıran en mühim ibâdet olması hasebiyle ümmetinin de bu nimetten nasiblenmelerini arzû ederlerdi. Öncelikle yakın akrabasından tebliğe başlayan Efendimiz, bir gece Ali ile Fâtımâ -radıyallâhu anhümâ-'nın kapısını çalmış ve onlara:
- "Namaz kılmayacak mısınız?" (Buhârî, Teheccüd, 5) buyurarak geceyi boş geçirmemelerini istemişti.
Diğer ashâbına da:
"Aman gece kalkmaya gayret edin! Çünkü o sizden önceki sâlih kimselerin âdeti ve Allah'a yakınlıktır. (Bu ibâdet) günahlardan alı kor, hatalara kefâret olur ve bedenden dertleri giderir." (Tirmizî, De'avât, 101) buyurarak onları huzûrun kaynağına yöneltmek istemişti.

Âile içinde kadın ve erkeğin Allâh'a ibâdet ve sâlih ameller işleme husûsunda birbirlerine destek olmalarının önemine dikkat çeken Efendimiz -sallallâhu aleyhi ve sellem- bilhassa gece namazına kalkmada bu yardımlaşmanın daha da önemli neticeler hâsıl edeceğini şöyle ifâde etmiştir:"Geceleyin kalkıp namaz kılan, hanımını da kaldıran, kalkmazsa yüzüne su serperek uyandıran kimseye Allah rahmet etsin. Aynı şekilde geceleyin kalkıp namaz kılan, kocasını da uyandıran, uyanmazsa yüzüne su serperek uykusunu kaçıran kadına da Allah rahmet etsin." (Ebû Dâvud, Tatavvu, 18, Vitir, 13)

Kıyametin zuhuru vakti geldiği zaman,o melek gecenin üçte birinde nida etmek ister.Ama yüce Hakk'tan şu izzet hitabı gelir:
- Ey melek,kullarımı uyandırma.

Böylece ötmekten nehyedilir.Bu durumda o melek ve tüm sema melekleri kıyamet kopmasının vakti geldiğini anlarlar.Hep birden ağlaşmaya başlarlar.
O gecenin uzunluğu üç gün,üç gece kadardır.
O gece horozlar ötmez ve köpekler havlamazlar. İnsanlar, tam bir gaflet içinde üç gün, üç gece yatar kalırlar. Ancak, daima teheccüd namazına kalkanlar kalkar;teheccüd namazlarını kılarlar.

- Sabah olmadı;acaba erken mi kalktık?

Deyip biraz yatarlar.Tekrar kalktıklarında, sabah olmadığını görürler.O zaman, gecenin uzunluğundan anlarlar ki:Kıyamet geldi

Bunlar,teheccüd kılmayanları kaldırmak için,çok çalışıp çabalarlar;ama onları uyandırmak hiç bir yoldan mümkün olmaz. Hiç kaldıramazlar.

Bunun üzerine kendileri camilere gider; orada toplanırlar. Günahlarına tövbe eder;bağışlanmalarını dilerler. Hep göz yaşı dökerler.Ta,o üç gün, üç gece geçinceye kadar. Hep tazarruda, niyazda ve ağlamakta olurlar.

Bu süre dolup sabah olduğu zaman,güneş mağrip (batı) ten doğar; tevbe kapılarıda kapanır.

Delâil-i Hayrat Şerhi

Allahü teâlâyı ibâdetler içinde en çok râzı eden ibâdet, zayıf ve mazlûmları sevindirmek ve rahatlatmaktır. İhtiyaç sâhibini hayal kırıklığına uğratmayan kimse, hakîkî derviştir. Cehennem ateşinin söndürülmesinin en iyi yolu, açı doyurmak, susuz olanın susuzluğunu gidermek, ihtiyaç sâhibinin ihtiyâcını görmek ve sefâlet içinde bulunanla dostluk kurmaktır.

(Muinüddini çeşti ks.)

Bir kimse gece Teheccüd namazına kalk sa abdestini alıp namazını kıldıktan sonra dese ki ey Rabbim bu gecenin feyzini bereketini rahmetine nail oldum diğer uyuyan kullarında Keşke nail olsalardı dediğinde sütü devirdin kardeşim. Kusura bakma
Diyeceksin ki ey Rabbim benim gibi bir çapaçul birini adam yerine koyup bu geceyi bana nasip ettin ama ben abdestimi ne namazımı ne kıraati mi sana laik olarak yapamadım. Ama şu kadar var ki bu gecenin feyzine bereketine rahmetine sırrına Erenlerin yüzü suyu hürmetine Benim de namazımı abdestimi Onların aralarına gark eyle senin Şanini'nın hürmetine senden istiyorum ya Rabbi... hangi isimle anıldığında o duayı Redd edemiyorsan hangi kulunun yüzü suyu hürmetine dua edildiğinde duayi Red edemiyorsan beni de bu duaları etmiş kabul et dualarımı kabul eyle