Bu konuda anlamamız gereken ilk şey, ruhun her yere yayılmış bilincin bölünmemiş bir kısmı olduğudur. Kesin değildir çünkü mutlak Varlıktır. Tamamen tüm Varoluş ile doludur. Belirli bir form veya adla yansıtılan kısmı, kendisine yansıtılan nesnenin diğer tüm nesnelerden daha nispeten daha bilinçli hale gelir. Zihnimiz ve bedenimiz, her şeyi saran bilincin bir kısmına yansır, bilincin o kısmını gerçekte evrensel bir ruh olan bireysel bir ruh haline getirir. Bu bireysel ruh, dış dünyayı ona yansıyan bedenler, yani zihnimiz ve bedenimiz aracılığıyla deneyimler.

Başka bir şey veya varlık düşünürsek, kendimizi unutursak, o şey veya varlık ruhumuza yansır. Biz kendimiz o anda ruhumuza yansıyan o varlık ya da şey oluruz ve ruhumuza yansıyan şey ya da şey hakkında her şeyi biliyoruz; gerçekte kendimiz değil, kendimiz hakkında bildiğimizden daha fazla.

Telepati, düşünce okuma, ruh takıntısı ve ruh iletişimini açıklayan şey bu gizemdir. Duyarlı zihniyle ruhumuzu bir başkasının zihnine odaklayarak düşüncesini okuduk. Ruhumuzu etkileyici zihinle odaklayarak telepatik bir mesaj göndeririz. Bir ruh ruhunu etkileyici zihinle bir başkasının zihnine odakladığında, bir başkasını takıntı haline getirir. Ruhumuzu etkileyici zihinle odakladığımızda, diğer taraftaki ruhla iletişim kurarız ve ona yardım ederiz. Ruhumuzu bir ruha duyarlı zihinle odakladığımızda, ruh mesajları alırız.

Eğer ruhumuzu sadece istenen herhangi bir yönde nasıl odaklayacağımızı bilirsek, mürşidimizden öğrenebilir, bir peygamberden ilham alabilir veya çalışma, uygulama veya herhangi bir çaba olmadan Tanrı'nın ışığıyla aydınlanabiliriz.






In this subject the first thing that we must understand is that the soul is an undivided portion of the all-pervading consciousness. It is undivided because it is the absolute Being. It is completely filled with the whole Existence. The portion of it that is reflected by a certain form or name, becomes comparatively more conscious of the object reflected in it than of all other objects. Our mind and body, being reflected upon a portion of the all-pervading consciousness, make that part of consciousness an individual soul, which in reality is a universal spirit. This individual soul experiences the external world through the medium of the bodies reflected in it, namely our mind and body.

If we think of another thing or being, forgetting our self, that thing or being becomes reflected in our soul. We ourselves become that being or thing which is reflected at that moment in our soul, and we know all about the thing or being reflected in our soul; more than we know about our self, which is in reality not our self.

It is this mystery that accounts for telepathy, thought reading, spirit obsession, and spirit communication. By focusing our soul with responsive mind on the mind of another, we read his thought. By focusing our soul with expressive mind we send a telepathic message. When a spirit focuses his soul with expressive mind upon the mind of another, it obsesses another. When we focus our soul with expressive mind, we communicate with and help the spirit on the other side. When we focus our soul with responsive mind to a spirit, we get spirit messages.

We can learn from our murshid, be inspired by a prophet, or become illuminated by the light of God without study, practice, or any effort on our part, if we only know how to focus our soul rightly in any direction desired.

Ruh ihtişamına uyanmadığı sürece, sınırlamalarından kaynaklanan yoksulluk ile doludur. İnsanın yaşama bağlı olduğu şeyler ve insanın hayranlık duyduğu ve sahip olmak istediği şeyler onun ulaşamayacağı kadar uzaktır. Bunun nedeni, ruhunun ulaşamayan kısa kolları olması değil, ruhunun fiziksel bedende esir olması ve sadece bir avludan daha uzun bir mesafeye ulaşamayan maddi kollarla nasıl çalışılacağını bilmesidir.

Ruhun yaşamdaki hayal kırıklığının diğer nedeni, kendisini etrafındaki şeylerden ve varlıklardan koparması, sınırlı araçlara, ona odaklanan zihin ve bedene ve yaşamı deneyimlemesine odaklanmasıdır. Bunlara 'bireysel benliğim' diyor, böylece geniş kapsamlı gücünü ve zekasını sınırlıyor.

Ruh uyandığında, o zaman hiçbir varlık, hiçbir şey onun ulaşamayacağı kadar uzak değildir ve insan aracılığıyla daha yetenekli hale geldikçe, şeyleri de görebilir. Bu şekilde ruh her şeyi görür ve kullanımlarını, yaşamdaki amaçlarını bilir ve onları hayattaki en iyi amaçları için kullanır.

Ruh sadece şeyleri ve doğasının sırrını bilmekle kalmaz, aynı zamanda bir şeyler çekebilir, inşa edebilir ve bir şeyleri yok edebilir. Gücü, kelimelerin açıklayabileceğinden çok daha büyük.

Göremeyen, ancak dışsal delillere inananlar, onlar için ruh ölü gibidir ve sınırlı bedenleri kadar sınırlıdırlar. Her şeyi bilen ve her şeye kadir olan Tanrıyı idrak eden ve ruhundaki zekasını ve gücünü gerçekleştirenler, yaşamdaki evrim ve güçlerine göre, cennetteki Baba'nın gücünü ve zekasını miras alırlar. Rumi, 'Dünya, su, ateş ve hava insanlara ölü şeyler gibi görünüyor, ama görenler için yaşayan her varlık, evrenin Tanrısı Rab'lerinin emrini yerine getirmek için her anı bekliyorlar' diyor. (Mathnawi I, 838)



So long as the soul has not awakened to its majesty, it is full of poverty, which is caused by its limitations. The things upon which man depends in life, and the things that man admires and wishes to possess, seem so far from his reach. This is not because his soul has short arms, which cannot reach, but because his soul is captive in the physical body and only knows how to work with the material arms, which cannot reach further than one yard's length.

The other reason for the soul's disappointment through life is that it disconnects itself from the things and beings around it, concentrating upon the limited vehicles, the mind and body, which are focused on it, and through which it experiences life. It calls these 'my individual self,' thus limiting its far-reaching power and intelligence.

When the soul awakens, then no being, no thing is far from its reach, and as it becomes more capable of seeing through man, so it becomes capable of seeing through things also. In this way the soul sees through all things and knows their use, their purpose in life, and uses them for their best purpose in life.

The soul not only knows things and the secret of their nature, but it can attract things, it can construct and it can destroy things. Its power is much greater than words can ever explain.

Those who cannot see, but believe by the external evidences, to them the soul is as if dead, and they are as limited as their limited body. Those who realize God, the all-knowing and almighty, and realize His intelligence and power in their soul, they, according to their evolution and power in life, inherit the power and intelligence of the heavenly Father. Rumi says, 'Earth, water, fire, and air seem dead things to men, but to the seer they seem living beings, waiting every moment to carry out the command of their Lord, the God of the universe.' (Mathnawi I, 838)

Zihin bir ayna gibidir ve zihne giren her düşünce bu aynaya yansır. İçinde yansıması olan bir ayna başka bir aynaya odaklanırsa, aynı yansıma o aynada bulunur.

Yani akılla. Haklı olarak yapacak kadar gelişmiş mistikler için, bir başkasının zihninin yansımasını almak ya da kendi zihninin yansımasını bir başkasının zihnine atmak basit bir görevdir. Birincisi düşünce okuma, ikincisine zihinsel öneri denir. Ve bu gücü geliştirerek, kişi sadece yaşayanlarla değil, aynı zamanda ruhlarla da iletişim kurabilir. Soru, bunu kimin yapması ve kimin yapmaması gerektiğidir. Küçük bir çocuğun kalabalığa girmesi tavsiye edilmezse, bunun yetişkin bir kişiye uygulanması gerektiği anlamına gelmez. Bu nedenle, bencil olmayan ve bilge, bu kazanımdan en iyi şekilde yararlanmak için bunu öğrenebilir.




The mind is like a mirror, and every thought coming into the mind is reflected in this mirror. If a mirror with a reflection in it is focused on another mirror, the same reflection will be found in that mirror.

So it is with the mind. For the mystic who has developed enough to do it rightly, it is a simple task to take the reflection of the mind of another, or to throw the reflection of his own mind on the mind of another. The former is called thought reading, the latter is called mental suggestion. And by developing this power a person can communicate not only with the living, but also with spirits. The question is who should do so and who should not do so. If it is not advisable for a little child to go in a crowd, that does not mean that the same should be applied to a grown-up person. Therefore, the unselfish and wise may learn this in order to make the best use of this attainment.