Rabbimizin kelimeleri ne eksiktir ne fazladır. Hepsi yerli yerindedir.

وَسَیَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَـٰلِمِ ٱلۡغَیۡبِ وَٱلشَّهَـٰدَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Allah ve Resulü yaptıklarınızı görecek...

[Tevbe suresi: 94]

فَسَیَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَـٰلِمِ ٱلۡغَیۡبِ وَٱلشَّهَـٰدَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Allah, Resulü ve müminler yaptıklarınızı görecek...

[Tevbe suresi: 105]

Bir Hikmet

Tebük Seferine hem münafıklardan hem müminlerden bazı kimseler mazeretleri olmadığı halde katılmamıştı.

Resulullah Efendimiz seferden dönünce onlara katılmama sebeplerini sordu. Münafıklar pişman olduklarını, bir daha böyle bir durum yaşanırsa katılacaklarını söylediler.

Müminler de pişman olduklarını ve bir daha böyle bir durum yaşanırsa katılacaklarını söylediler.

Halep orada arşın burada. Bundan sonra yaptıklarınızı göreceğiz... İşte burada ince bir hikmet devreye giriyor.

Tevbe Sûresi 94'üncü ayette Allah ve Resulü ne yaptığınızı görecek ifadesi geçerken, 105'inci ayette Allah, Resulü ve müminler ne yaptığınızı görecek diyor.

İlk ayette bahsi geçenler münafıklardır. Münafıkları sadece Allah ve Resulü tanır. Onun için münafıkların yapacağı amellerin iç yüzünü sadece Allah ve Resulü bilir.

Diğer ayette ise bahsi geçenler müminlerdir. Müminleri müminler de tanır. Onun için müminlerin yaptığı amellerin hangi niyetle yapıldığını Allah da Resulü de müminler de bilir.