Kur'ân dille okunur, kalple anlaşılır. Kalple anlaşılması için buranın temiz olması gerekir. İçinde kibir, haset, bencillik, enaniyet, şöhret sevgisi ve riya olan bir kalple Kur'an'ı anlamak mümkün değildir.

Kur’an’ın anlaşılması demek, kelime tahlilleri, şatafatlı cümleler ve Kur'an'la ilgili eserler yazmak değildir.

Kur'ân, insanlara dünya zenginliğini garanti etmek için gelmedi. Dünya ahiret saadeti için geldi ve saadet, zenginlik değildir.

Kalbini dünya meşguliyeti ile dolduran, emlak ile dolduran, sporla, siyasetle, sanat adı altında magazinle dolduran, indirimlerden indirimlere koşan, modanın bir dediğini iki etmeyen biri Kur'an'ı anlayamaz.

Kur'an, içinde dünya olan bir kalbe söz geçiremez. Parayı cebinde değil de kalbinde taşıyan, mülklerini kağıttan tapularda değil de kalbinin içinde saklayan biri Kur'an'ı anlayamaz.

Belki de bundan dolayı sadece okuması ve dinlemesi hoşumuza gidiyor. Belki de bundan dolayı Kur'an denilince aklımıza sadece okuma geliyor!

Hatta cüz kelimesini duyunca aklımıza direk gelen şey, bir ölünün olduğu ve ardından cüz dağıtıldığıdır.

Rabbim bizlere şuur ve basiret ihsan eylesin! Kur'an'ı kalbimize hakim kılsın!
Âmin!