Allah cc razı olsun kardeşim ,dedemin makamıda ALİ olsun inşaAllah cc

Öğrenmek başka,istemek başka birde ledün ilmi için yanmak başka...arzu ve isteğin cok ötesinde ledün ilmi...

Forumda danışacağın çok bilgili hocalarımız var ama kimse çekirdekten yetiştirmediği kimseye el vermez, nasibinde varsa o el kendi gelir,
Nasipse o gelir seni bulur, ama forumlarda sadece bilgi edinirsin neyin nasıl yapıldığını, teorik olarak tehlike anında burdaki bilgilerin %1-2sini hatırlarsın yani demek istediğim bir hocan yanında duracak kimse yoksa akıl gider karşında cin var ne diyeceksin cin kardeş az durda sitede yazıyor ne yapmam gerektiği 2 dk beklede okuyalımmı diyeceksin

Şimdi oyle hocayi nerden bulacan hem Allaha dayandim guvendim o guvenimi bosa cıkarmaz bide benim hayalim cinlerle ugraşmak degil Allah rizasına nail olmak

Allah'ın rızasına nail olacaksan sünnete uygun yaşayacaksın, islama göre yaşayacaksın gerisini Allah bilir.

Haklısın ama sadece isteyerek nasil ögrenecemki

---------- Post added 19.03.21 at 20:12 ----------

Aynen haklısın zaten ilim denizinde ilk hedefim nefsi terbiye nefsimi inşallah terbiye edersem Allah kerimdir

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yazdığım cümlemi tekrar okuyabilirmisin,teşekkürler...

Ledun ilmi insanın iştahını kabartıyor.

Ledün İlmi, Allahû Teâlâ’nın İhsânı ile Kalbe İlhâm Edilen, İlâhî Sırlara Ait Bilgilerdir. Görünüşte, Akla ve Nâkle Zıt Gelebilir. İlm-i Ledün Sahibi Olanlar, Olaylardaki Gizli Sırları ve Hikmetleri Bilir.

Abdülğanî Nablüsi Hazretleri Buyuruyor ki:

İlmi Bâtından Habersiz Olanlar, Tasâvvuf Kitaplarını Okuyunca, Âriflerin Sözlerini Küfür ve Sapıklık Sanıyorlar. Anlamadıkları Mârifet Bilgilerine İnanmayıp Tasâvvuf Büyüklerine Dil Uzatıyorlar. Bâtın Bilgilerine İnanmayan Dinimizin Sırlarına İnanmamış Olur. Böyle Kimse Bid’at Ehli ve Sapıktır.

[Hadikâ]

Kehf Sûresinde Geçen Bir Olay Bâtıni İlimden, İlm-i Ledünden Bahsetmektedir. Ubey İbni Ka’b Hazretleri Bildiriyor ki; Rasulullâh Efendimiz Şöyle Anlattı:

Musa Aleyhisselâm, Kavmine, “İnsanların En Âlimi Benim!” Dedi. Allahû Teâlâ, Onu İkâz Edip, “Denizlerin Birleştiği Yerdeki Kulum Senden Âlimdir!” Buyurdu. Musa Onu Nasıl Bulacağını Sordu. “Bir Sepet İçine Balık Koy, Balık Nerede Kaybolursa Oradadır!” Buyurdu. Musa, Sepete Bir Balık Koyarak Yuşa ile Birlikte Yola Çıktılar. Bir Kayanın Dibinde Uyudular. O Sırada Sepetteki Ölü Balık Canlanıp Denize Yüzerek Gitti. Denizde İzi Belli Oluyordu. Yuşa Buna Hayret Etti. Bir Müddet Daha Yol Aldıktan Sonra Musa, Gence, “Yorulduk, Gıdamızı Getir!” Dedi. Hâlbuki Musa Emredilen Yere Kadar Yorulmamıştı. Genç, “Biz Uyurken Balığın Denize Gittiğini Söylemeyi Unuttum!” Dedi. Geri Dönüp Oraya Geldiklerinde, Orada Elbisesini Üstüne Örtmüş Birisini Gördüler.

Bu Hızır idi. Musa Ona Selâm Verdi. Hızır, “Sen Kimsin?” Dedi. “Ben Musa’yım!” Dedi. Hızır, “Beni İsrail’in Peygamberi Musa mı?” Diye Sordu. “Evet. Bildiğin İlimlerden Bana Öğretmen İçin Seninle Gelebilir miyim?” Dedi. Hızır, “Benimle Arkadaşlığa Sabredemezsin. Çünkü Allahû Teâlâ’nın Bana Bildirdiği İlmi Sen Bilmezsin, Sana Bildirdiği İlmi de Ben Bilmem!” Dedi. Musa, “İnşaAllah Beni Sabredenlerden Bulursun!” Dedi. Hızır da, “O Hâlde, Yaptığım İşlerin Hikmetini Sorma!” Dedi.

Deniz Kenarına Gittiler, Az Sonra Gemi Geldi. Hızır’ı Tanıdıkları İçin Gemiye Bunları Ücretsiz Aldılar. O Sırada Bir Serçe Gemiye Kondu ve Denizden Bir İki Damla Su Aldı. Hızır, “Ya Musa, Benim İlmimle Senin İlmin, Şu Serçenin Denizden Aldığı Su Kadar Değildir!” Dedi. Sonra Geminin Bir Tahtasını Söküp Attı. [Açılan Delikten Gemi Su Almaya Başladı.] Musa, Dayanamayıp, “Adamlar Bizi Ücretsiz Gemiye Bindirdiler. Sen Gemiyi mi Batıracaksın?” Dedi. “Ya Musa, Sen Benimle Yoldaşlığa Dayanamazsın Demedim mi?” Dedi. Musa, “Mazur Gör, Unuttum!” Dedi.

Gemiden İndikten Sonra, Oynayan Çocuklara Rastladılar. Hızır, Çocuğun Birini Tutup Öldürdü. Musa Yine Dayanamayıp, “Ortada Bir Şey Yokken, Suçsuz Yere Bir Cana Nasıl Kıyarsın? Ne Kötü Şey Bu!” Dedi. Hızır, “Ya Musa, Sen Benimle Arkadaşlık Yapamazsın Demedim mi Sana?” Dedi. Musa, “Bunu da Mazur Gör. Bir Daha İşine Karışırsam, Arkadaşlığı Bırakırsın. Çünkü Artık Yüzüm Kalmaz!” Dedi.

Nihâyet Bir Köye Geldiler. Köylüler Onları Misafir Etmedi, Yemek İstediler, Köylüler Vermedi. Orada Yıkık Bir Duvar Var idi. Hızır Eli ile [Kerâmetle] Duvarı Kaldırıp Doğrulttu. Musa, Bu İşe de Hayret Edip, “İsteseydin Ücretle Yapardın?” Dedi. Hızır, “Ya Musa, Artık Ayrılma Zamanımız Geldi!” Dedi.

Musa Aleyhisselâm Eğer Sabretseydi, Çok İbretli Olaylarla Karşılaşacaktı.

[Buhârî]

Daha Sonra Hızır Aleyhisselâm, Yaptığı İşlerin Hikmetini Şöyle Anlattı:

Gemiciler On Kardeşti. Geminin Kazancı ile Geçiniyorlardı. Bir Derebeyi, Sağlam Gemileri Zorla Alıyordu. Bu Geminin Arızalı Olduğunu Duyunca, İçine Su Alıp Yolcular Canını Zorla Kurtardığını Öğrenince, Almaktan Vazgeçti. Biz de Böylece İyiliğe İyilik Etmiş Olduk.

Günâhsız Çocuğa Gelince; Bunun Ana Babası Sâlihti. Çocuk Büyüyünce Onları Küfre Zorlayacak, Zulüm ve İşkence Edecekti. Kendisi de Kâfir Olarak Ölecekti. Onu Bundan Kurtardık. Bunun Yerine Hayırlı Bir Evlât Vermesi İçin Allahû Teâlâ’ya Duâ Ettim. [Yeni Doğan Hayırlı Evlâttan, Yetmiş Peygamber Meydana Geldi.]

Doğrulttuğum Duvar, Öksüz Çocuklara Aitti. Babaları Duvarın Altına Bir Hazine Saklamıştı. Duvarı Düzeltmeseydim, Yıkılıp Hazine Meydana Çıkacak, Başkalarının Eline Geçecekti. Onun İçin Biz Öksüzlere İyilik Etmiş Olduk.

Bahsedilen Hazine, Üzeri Yazılı Bir Altın Levha idi. Levhada da Şöyle Yazılı idi:

Ölümü Bildiği Hâlde Gülüp Neşelenen, Kadere Îmân Ettiği Hâlde Üzülen, Rızka Allahû Teâlâ’nın Kefil Olduğunu Bildiği Hâlde Lüzumsuz Zahmetlere Giren, Kıyamette Sorgu Suale İnandığı Hâlde Gaflete Dalan, Fâni Olduğunu Bildiği Hâlde, Dünyâya Bel Bağlayan Kimseye Hayret Etmemek İmkânsızdır!

Musa Aleyhisselâm Gibi Büyük Bir Peygamber Bile, Allah’ın Emri ile, Nebî veyâ Velî Olduğu Söylenen Bir Zâttan Bâtın İlmini Öğrenmek İçin Gidiyor. Gayba Ait Böyle İlimleri Allahû Teâlâ Herkese Bildirmiyor, Dilediklerine Bildiriyor. Hazreti Hızır’ın Bu İlmi Bildiği Anlaşılmaktadır. Bu İlmi Bilenler Evliyâ veyâ Peygamberdir.

Kıyamet Yaklaştıkça, İnsanlar Dinden Uzaklaşmaya Başlamaktadır. Eskiden Kerâmeti Görülen Evliyâ Çoktu. Fakât Dinden Uzaklaştıkça Evliyâ Azaldı, Kerâmetler Görülmez Oldu. Ledün İlmi Unutuldu. Sapıklar Çoğaldı, Kerâmet İnkâr Edilmeye Başlandı.

Ledün ilmi: Allah’ın nezdindeki ilim. İlahi sırlara ait ilim; Cenab-ı Hakk’ın bildiği, ancak dilediği peygamber ve velilerine öğrettiği ilim. Hızır Aleyhisselam’ a verilen ilim bu kabildendir. Bu ilmin ehli ise Enbiya-i İzam (Aleyhimüsselâm) ve Ehlûllah-ı Kiram Hazerâtıdır.

Nitekim Mevlâ Teâlâ Sûre-i Kehf’de Hızır Aleyhisselam için şöyle buyurmaktadır: “Ona kendi indimizden bir rahmet vermiştik. Ve ona nezdimizden bir ilim öğretmiştik.” (Âyet: 65) Ledün; kelimesi gibi zaman ve mekân zarfıdır. Yusuf Aleyhisselam’ın başından çok hadiseler geçti. Kuyuya atıldı, köle olarak satıldı, hapse girdi, senelerce orada kaldı. Ama sonunda Mısır meliki onu kendine halis kıldı. Melik ona ne demişti: dedi ki: Şüphesiz sen bizim yanımızda mevki emanet sahibisin.”[1] Melik, Hazreti Yusuf Aleyhisselam’ı nasıl hazinelerine amir yaptı, onu kendine yakın kıldı ise, Hazreti Allah da, Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) Efendimizi kendine mahsus kıldı, onu ilmi ledünnün sultanı etti, yani fuyuzatı ilâhiyenin depoları üzerine onu tayin etti. Mevlâ Teâlâ’ya en yakın insan odur.

Ledün deryasıdır bu ilmi a’lâ,
Anın çün has olup ahyara ifşa.

Bu yüksek ilim, ledün deryasıdır. Onun için Allah’ın hayırlı kullarına mahsûstur, ancak onlara ifşa edilir. Bu ilimden herkese yok. İlm-i a’lâ: En yüksek ilim. Ledün ilmi öyle bir deryadır ki, dünyanın bütün deryaları toplansa onun yanında bir damla olmaz.

Kehf Suresinde Cenab-ı Hak buyuruyor ki:

“Habibim söyle eğer Rabbimin kelimelerini yazmak için bütün denizler mürekkep olsa muhakkak ki Rabbimin kelimeleri tükenmeden denizler tükenirdi. Velev ki bir o kadar daha yardımcı getirsek bile. ”[2]

Mevlâ’yı bilemedik. Biz gene biraz biliyoruz. Hiç bilmeyenler, Mevlâ’ya hepten düşman olanlar var. Onlar nefs-i emarelerinin kulları, boğazlarının, karınlarının kulları. Yesinler, içsinler, bilmem nereye gitsinler. Ya Rabbi! Ayıplamıyoruz ama bunu da böyle demesek anlamıyorlar, ne edelim!

Bu ilmin şeyhidir Mevlâ’yı Mevlâ,
Bu vehbîdir değildir kesbi asla

“Bu ilmin şeyhi Mevlâ Teâlâ’dır, başkası değildir. Bu ledün ilmi, Mevlâ tarafından hediye edilmiştir. Asla çalışmakla olmaz (ama çalışana verilir).”

Vehbî: Hibe ve hediye kabilindan olan, Allah vergisi. Çalışmakla kazanılmayıp Allah’ın lutfu ile olan.

Kesbî: Çalışmakla elde edilen.

Rasûlüllah Efendimiz bu hadis-i şerifte buyuruyor ki:

“Rabbim bana üç ilim öğretti. Bu üç ilimden biri var ki, bunu herkese duyurmamı emretti. (O Şeriat ilmidir.) İkinci bir ilim var ki, onu ifşa etmekten beni nehyetti. (Onu bilme kuvveti sadece bana verildi. Bu nübüvvet ilmidir.) Üçüncü ilim ise, onu ifşa etmekte beni muhayyer bıraktı; (Ehlini bulursan duyur, bulmazsan duyurma, buyurdu. Bu üçüncü ilim Tarikat ilmidir.)”[3]

Üstadımız Hacı Ali Haydar Efendi Hazretleri (Kuddise Sırruhu) burada kendi Risâle-i Kudsiyye’sinin kenarına şu hadis-i şerifi yazmıştır;

Ebu Hureyre (Radıyallahu Anh) şöyle buyurdu: “Ben Rasûlüllah’dan iki kap doldurdum. Onlardan birini (Şeriat ilmini) yaydım, diğerine gelince eğer ben onu yaysam şu boynum kesilirdi.

Sır ehil olmayana verilmez her kim ki Allah’ın emir ve yasaklarına tam riayet eder o zaman nasip olursa bu ilimden bir cüz verilir zira ehil değilsen pişip olgunlaşmamışsan gördüğün şeylerden aklın gider diye düşünüyorum

Ey talip kişi konuya ve yapılan yorumlardan da anlaşılacağı üzere Musa peygamberin bile tahammül edemediği sırlara ehil olmadan vakıf olmak seni ne hale koyacak iyi düşün ve tahlil et