Bilim hep "nasıl" sorusunun peşinden sürükler insan denen muammayı. Belgeseller, üniversiteler ve makaleler "nasıl"ı yoğurup dururlar.

"Bir arı 'nasıl' bal yapar?"
"Bir kuş 'nasıl' yuva kurar?"
"Mevsimler 'nasıl' oluşur?"

"Nasıl?" sorusu insanı hep yarı yolda bırakır. Hakikat, "neden" sorusunu da sorunca yüzünü gösterir...

Öyle ki, "nasıl"lı soruların cevaplarıyla yetinen insanın sancısı hiç dinmeyecektir. "Neden"li sorulara aklımızı ve kalbimizi yormak tek çâremiz...

"Sordum sarı çiçeğe; söyle neden?"

"Nasıl" sorununun cevabı insanın ilmini artırır. Kişi bu sayede âlim olabilir.

"Neden" ise; işin hikmetini anlatır...Onu bilenin de imanı artar ve hikmet sahibi olur.

Kim, neyin peşinde ise onun sorusunu sorar.

Her hakîm, aynı zamanda âlimdir. Fakat her âlim aynı zamanda hikmet sahibi olamaz.

Çünkü o, biraz da "ilham"la akrabadır.

İlhamın kaynağı da Allah'a dayanır ve ancak iman sahibi kimselere bu perde açılır.

"Nasıl"ın cevabı somut,

"Neden"in cevabı soyuttur.

Sarı çiçeğin verdiği bütün cevaplar, hikmet kokar...

Onu konuşturan kişi de gönül ereni, dünyanın soyut tarafını gören kişidir.

Bence böyle...

Gerisini bilemem.😊