Günün sonunda, muhasebe yapmayan var mıdır bilmem. Benim kendime en çok telkin ettiğim şeydir, "Sus!"

"Laf taşıyan cennete giremez" hadisini duyduğumdan bu yana "Sus!" diyorum kendime. Oradan oraya taşınan laflar bir moloz yığını gibi kapımın önüne dökülebiliyor bazen. Kimi zaman dudaklarımı ısırıyorum susmak için, kimi zaman insanlardan kaçmakta buluyorum çareyi... Kimi zaman da unutuyorum susmayı...

Herkesin hiç durmadan büyük bir iştahla konuştuğu yerde susmak o kadar zor ki! İnsan leziz bir yemeğe iştahlı olur. Görseli servisi güzel bir yemeğe iştahlı olur. Bir de karnı açsa iştahlı olur.

Kur'anda gıybet için, "Ölü kardeşinin etini yemek gibi" denilmesi ne ilginç. O et önümüze ızgara kebap, Adana kebap olarak mı sunuluyor acaba, kıyma köfte olarak mı sunuluyor, kuyu kebabı olarak mı sunuluyor da bu kadar iştahlıyız laf taşımaya ve gıybet etmeye? Yoksa kim ölü kardeşinin etini ne kadar aç da olsa hevesle, işahla, saldırırcasına, kendini kaybedercesine yer ki?

Ama yeniyor, üzerine baharatlar eklenerek, olduğundan daha da acılaştırarak, soslar eklenerek, başkalarına da ikram ediliyor.

İnsan laf taşımaya aç olur mu peki? İnsan laf taşımaya açtır evet, ama bu açlık bir diğerine hakkı ve sabrı tavsiye etmeye, ona hakikat cümlelerini taşımayadır aslında...

Ömür sermayemden eksilen günüm aklıma geldikçe tekrar tekrar "Sus!" diyorum kendime. Kendime "Sus!" deyince kalbim duyar mı kardeşlerim? Nefsim durup dinler mi beni?

Ya hayır konuşup ya da susmadıkça, Cennet her geçen gün daha da uzaklaşılan ve hasreti çoğalan bir yurda dönüşüyor.

"Sus!"

Dilimiz sussada ,ellerimiz, konuşuyor,ellerimiz sussada gözümüz konuşuyor, ne kadar çok susacak dilimiz var.

Bir yolunu bulup konuşuyoruz. O laf içimizde kalırsa, biriyle paylaşmazsak gözümüze uyku girmiyor... Susamıyoruz..

"Susan kurtuldu." der Âlemlerin Sevgilisi sallallahû aleyhi ve sellem 🌹

Kendine "sus" diye diye uyurken, uyanınca "sus" diye diye sokağa çıkıyor, işe gidiyorken, kendini konuşurken yakalamak suç üstü. Sonra yeniden başlamak sus, sus, sus... Rabbim kurtulanlardan etsin!

Ya kendi kendime söylediklerim/söylendiklerim? Onu da susayım mı?

En çok da o yorar insanı, kavgalar bitmez.. @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

''İki dudağı arasını ve iki bacağı arasını koruyanın cennete girmesine kefilim'' demiş Efendimiz s.a.v. Ne güzel bir muştu! Tabi uyabilene.

Hiç yorulmayan tek organdır dilimiz hepsi yorulur... Gün gelir gönül yorulur dil de susar.. Bugün en güzel işaretle takmak zorunda kaldığımız maskeler en güzel "sus" ilahi ikazı aslında.Beşer gittiği yeri görmeyecek kadar gürültü karmaşası içinde.Son'umuz hayr'ola...
Yüreğinize kaleminize sağlık..

İnsanlar susmuyor sussa bile dilin kemiği yok