Cami avlularındaki banklardan yer kapıp, teneşir sırası beklemekten, boyumca çaresizliğe batmaktan çok korkuyorum.

Koşacak yolu kalmamış, bütün seçeneklerde yorulmuş, ayaklarında derman kalmamış bir ruha dönüşmekten çok korkuyorum.

Gelen her mübarek gecede halsiz, yorgun ve bereketsiz, her hatimde yarım ve tecvitsiz, her tesbihatta eksik ve kekeme olmaktan çok korkuyorum.

Mekana ve zamana göre değişen, yerine göre Allah'tan, yerine göre kuldan korkan bir insan olma zilletine düşmekten çok korkuyorum.

Alışveriş merkezlerinin otoparklarında ön sıralarda yer bulabilmiş olmaktan, indirimde olan ürünlerden bedenime uygun olanı tükenmeden bulmaktan, kredi kartımda yeterli limit olmasından başka sevincimin kalmamasından çok korkuyorum.

Her hafta sonu kendi keyfim için tereddüt etmeden paralar harcayıp, yetim cocuklara üç kuruş da olsa yardım yapmıyor olmaktan çok korkuyorum.

İman öğütmeye doymayan çağın dişlileri arasında sıkışıp kalmış çocukların, gençlerin, büyüklerin sessiz çığlıklarını duyamamaktan, derde derman olmaya gayretsiz ve çaresiz kalmaktan çok korkuyorum.

Mümin bir ruhun samimi ve eşsiz yakarışlarında bir îmâ ile de olsa yer alamamaktan, hatıra gelmemekten çok korkuyorum.

Bir de gönlümü kaptırmaktan, yönümü şaşırmaktan, dünyaya müptela olmaktan ve "Sakın korkma!" diyecek birilerinin hayatımda kalmamasından çok korkuyorum.

Gerçekten çok korkuyorum!..

kork, kork da.
bizi de korkut o korku ile
emi

Ve bize o korkulardan değil de dediklerinizden korkmayı öğrettiler,
Mesela tam mümin (kafayı yemiş)olmakt
an
Cami avlularından(ölümü hatırlattığı için)
Tefekkürden(eğlencemize engeldir)
Din ve dindardan (gönlümüze hoş gelen giyim kuşam şekline terstir)

Bu korkularımız bir paranoya gibi görünse de insanlığımızı ve İslâmligimizi muhkemlestirenbir muhasebeye dönüştüren, aklı selim kalbi selim bir hâl oluşturan bütün bu duygular her anduyumsamamiz ve sorgulamamamiz gereken çok kıymetli bir insanlık hali...bu hassasiyetleri taşımak ve bu kalp ağrısıyla yaşamak çok muhteşem bir hâl ...sizi yürekten kutluyorum ....ayrıca bize bu hassasiyetleri hatırlattığıniz çok teşekkür ediyorum ...yüreğinizden kaleminize damlayan bu muhteşem duygularınız her daim var olsun...

Beddua gibi gözüksede, Size yürekten duâmız; Şu saydığınız Korkularınız sizinle son nefese kadar dâim olsun inşallah!
Çünkü bu korkular saadet-i dareyn'in anahtarı!
Rabbim bizide sizin korkularınızdan nasiptar etsin....
Binlerce kez âmin

bende çok korkuyorum...
bu dünyaya çok bağlanıp ahiret dünyama elim boş gitmekten...
bende çok korkuyorum..
rabbimin huzuruna vardığımda günahlarımla yüzyüze gelip beni af et yarab diyecek yüzü bulamamaktan.
bende çok korkuyorum..
resûlüm ben geldim banada şefaat et diyecek yüzü bulamamaktan..
AMA UMUTLUM..
O Allahki bütün tövbeleri kabul eder..
yeterki ona dönüşümüzden. sonra tekrar dalalete düşmeyelim...

55 sene önce dini gericiliğin sebebi olarak öğretmişlerdi bizlere ilkokulda,
demek ki bayağı etkili olmuş ki bu eğitim bugün çocukları taşların önünde yerlere kapattıran eğitimciler türedi

İnsanım diyen korkmalı zaten o vasfı kaybedip kendini sükut ettirmekten bende çok korkuyorum Alay-ı illiyinden,esfel-i safiline düşmekten Rabbim korusun bizi duasıyla

Bu korkuyu hiç kaybetmeyin. Korktuğunuz kadar insansınız zira.