Biliniz ki, Allah'ın Resulü aranızdadır.

Hucurât Sûresi 7

Allah'ın Resulü aramızda olsaydı nasıl bir hisse kapılırdık?

Allah Resulü aramızda mı gerçekten? Fiziken aramızda olmadığı aşikardır. Peki, öyleyse nasıl aramızdadır?

Onun merhameti, kibarlığı, nezaketi, cesareti, adaleti, cömertliği, iyi düşünceli oluşu aramızda olabilir mi?

Onun manevi ve maddi sünnetleri vardır. Ahlakla ve ibadetle ilgili sünnetleri vardır. Giyim kuşamla ve günlük işlerle ilgili sünnetleri vardır.
Eğer bunlar aramızda ise Resulullah da aramızda sayılır.

Çevremize bir bakalım, kendimize bir bakalım. Acaba Resulullah'ın sünnetinden üzerime sinen bir sünnet var mı? Bende sünnetin kokusu geliyor mu? Sünnet ibadetlerin kokusu geliyor mu? Namazın ardından çekilen tesbihatın kokusu geliyor mu? Hüsnü zan besleme sünnetinin kokusu geliyor mu? Kötü sözlü olmama sünnetinin kokusu geliyor mu?

Kendimize soralım. Bende Resulullah'tan ne var?

Terk edilmiş ibadet sünnetleri, terk edilmiş ahlak sünnetleri, terk edilmiş gündelik sünnetler, terk edilmiş oturma, yürüme, yemek yeme, giyim kuşam ile ilgili sünnetlerinden başka bir şey göremiyoruz. Hepsini biraz biraz terk ettik. Bir şey olmaz diyerek sünneti hayatın dışına attık.

Sahi sünnet deyince ne kaldı bizde? Yemeği sağ elle yemek, suyu üç yudumda oturarak içmek ve kılık kıyafet mi kaldı?

Yani ibadetle ilgili, ahlakla ilgili, inançla ilgili, davranışlarla ilgili, aile hayatıyla ilgili, arkadaşlarla ilgili ve hatta düşmana karşı onca güzel muamele ile ilgili sünnetler gitti de geriye sadece bir kaç kişisel sünnet mi kaldı?

Sahi Resulullah aramızda mı? Eğer tüm yönleriyle aramızda olsaydı ona dil uzatanın dili kopar, el uzatanın eli kopar, gönül koyanın gönlü kopardı.

Bazen bir hafta dolaşsak bir tane sünnet göremiyoruz. Ticarette yok. Ailede yok. Evde yok. İşte yok. Çarşıda hiç yok. Futbolda yok. Siyasette yok. Sanatta yok. Tıpta yok. Eğitimde yok... Sokaklarda yok, televizyonda yok... Sünnet kıtlığı yaşıyoruz... Öyle gördük, öyle gidiyor.

Bugün bir sünneti ihya etmeye ne dersin? Bir yerden başlamak lazım. Küçüğü büyüğü olmaz. Misvak da olur, sarık da olur, tebessüm de olur, affetme de olur, namaz da olur, oruç da olur...

ما شاالله بارك الله
Çok güzel ifadeler hocam Allah razı olsun.Çok önemli bir konuya temas ettiniz.
Kolayımıza gelen, ya da nefsimizin hoşuna giden sünnetleri ifa etmek yetmiyor, Resulullahın bütün sünnetleri kolay, uygulanabilir, nefsin lehine dir. Yapabildiklerimizle beraber ihmal ettiklerimizi de yaşayalım, bununla kalmayıp en yakınımızdan başlayarak yayalım, tavsiye edelim, o zaman aramızda olan Resulullahın ruhaniyetlerini memnun etmiş olacağız. Şefaatine nail olacağız.
"Ümmetin fesadı zamanında terkedilmiș bir sünneti ihya ederek, yüz şehit sevabına nail olabiliriz."
من تمسك بسنتي عند فساد امةي فله اجر مءة شهيد.

"Bir yerden başlayacağız,karınca misali tarafımızı belli edecek bir yerden."

Evet bir yerden belki gücümüz yettiği bir çok yerden başlamalıyız hocam. Bu özel güzel taltif edilecek durum. Ama iş sözde tavsiye niteliğinde emir vaki karışmalara gelince kişi kendi rahatına dokunmayandan başlıyor. Sen farzı ifa haramdan kaçış için ömrünü harca çoluk çocuğunla nice bedeller öde görmez, kafanı soğuktan korumak için şapka tak saygısız olursun vs.

Şeklî sünnet'ten ziyade, sünnetin ruhunu kavramak lazım.
Bana göre, Peygamberimiz (s.a.v)'min En büyük sünneti ahlâkıdır.
Doğruluk,erdem,şefkat, merhamet,
yardımlaşma, dayanışma,sadakat,kardeşlik,adalet,
Allah için sevme ve Allah için buğz etme,müminlere karşı şefkat ve merhametli olma,ırkçılık,mezhepçilik hastalığından uzak durma,yalan,gıybet,iftira gibi hastalıkları terk etme,helal ve harama dikkat etme gibi sünnetlere ihtiyacımız var.
Adamın cübbesi, sarığı var ama ahlakı yok.Hakka hukuka riayeti yok.Sürekli fitne fesat saçıyor.Sorsan sünneti en iyi tatbik eden benim der.

Güzel bir mevzuya dikkat çekmişsiniz.
Rasulullahın kendisi cismi olarak aramızda olmasa bile onun Allahı her an bizimle ve bizi gözetliyor. Bunu biliyoruz fakat ola ki, birisi bunu idarak ederse yeminle günah etmez, kendine hakim olur.