Her aydınlanmış insan derin bir sessizlik yaşar. Neredeyse dokunulabilir bir sessizlik. Onun huzurunda, alıcı, yeni düşüncelere açık insanlar sessizleşir. Aydınlanmış insanın muazzam bir tatmin hissi olacaktır, ne olursa olsun tatmininde bir fark olmaz.
Hiç sorusu kalmayacaktır, tüm sorular çözülecektir. Tüm yanıtları bildiğinden değil, tüm sorular çözülmüştür. Ve o mutlak sessizlik, zihinsizlik durumunda, her soruya muazzam bir derinlikle yanıt verebilir. Hazırlık yapmasına ihtiyaç yoktur. Ne söyleyeceğini kendisi de bilmez, o anda gelir; bazen kendisi bile şaşırır. Ama bu, yanıtlar içinde, hazır demek değildir. Hiç yanıtı yoktur. Hiç sorusu yoktur. Yalnızca açıklık vardır, herhangi bir soruya odaklanabilen bir ışık ve sorunun bütün saklı anlamları, tüm yanıtlanma olasılıkları aniden berrak olur.
Bu yüzden bazen bir şey sorduğunu ve aydınlanmış adamın başka bir yanıt verdiğini görebilirsin. Bu olur, çünkü sen kendi sorunun saklı anlamlarının farkında değilsindir. O yalnızca senin sözlerini yanıtlamaz. Seni yanıtlar. O soruyu üreten zihni yanıtlar. Çok kez soru ve yanıt uyumsuz görünebilir, ama kesinlikle buluşurlar. Yalnızca sorunun derinliklerine bakman gerekir, o zaman kesinlikle o soru olduğunu görürsün. Çok kez sorunu ancak yanıtlandığı zaman anladığını fark edersin, çünkü o boyutun farkında değilsindir, o sözcüklerin geldiği kendi zihninin, kendi bilinçsizliğinin farkında değilsindir.
Ama aydınlanmış adamın yanıtları, yazmaları, tırnak işaretleri yoktur. Yalnızca ulaşılabilir durumdadır; tıpkı bir ayna gibi karşılık verir, yoğunluk ve bütünlük ile karşılık verir.
Bu yüzden bunlar akışkan niteliklerdir, koşullar değil. Küçük şeylere bakma; ne yediğine, ne giydiğine, nerede yaşadığına; bunların konu ile ilgisi yoktur. Yalnızca sevgisine, merhametine, güvenine dikkat et. Güveninden faydalansan bile, bu onun güvenini değiştirmez. Merhametini kötüye kullansan bile, sevgisine ihanet etsen bile bu hiçbir fark yaratmaz. Sorunun budur. Onun güveni, merhameti, sevgisi aynı kalır. Yaşamdaki tek çabası insanları nasıl uyanık kılacağı olacaktır. Ne yaparsa yapsın, her eylemin arkasındaki tek amaç budur: Nasıl giderek, daha fazla insanı uyanık kılacağı, çünkü uyanış aracılığı ile yaşamın nihai mutluluğunu bulmuştur..

Bizler doğru düşünmenin şartlarına ne kadar yaklaşırsak yaklaşalım, ahlâklı davranmanın yollarını kendimize ne kadar uygun kılarsak kılalım düşüncemizin ve davranışımızın yönü, içinde yaşadığımız zaman diliminin ruhuyla bağlantılı kılınamamışsa hakikat insanlığın önünde tecelli etmez. Doğru düşünen, ahlâklı davranan her zaman olduğu gibi, hu zamanda da kazançlıdır, ama onun kazancı bütün insanlığın kazancı haline dünüşmemiştir. Bir şeyin herşey olduğu zamanlar hakikatin tecelli ettiği zamanlardır. Her insan tek tek hakikatin özünden, mahiyetinden haberdar olabilir, fakat hakikatin tecellisi en az iki insanın kavrayış, duyuş ve eyleyiş alanlarının birbirine geçişmesi ve müşterek aydınlanmaya kavuşmalarıyla mümkündür. Benim insan olarak peşinde olduğum bu aydınlanmadır.

Peki dışarıdan gelen sorulara muazzam derinlikte cevaplar verebilip kendi sorularına cevap vermeyip sorunun cevabını sürekli dışarıda arayan ben ne oluyorum islamiyeti yeni benimsedim öncesinde en büyük hobim müzik dinlemekti(elektro-detroit,modern - techno) ve müzik listesi yapmaktı djliğe başlamak üzereydim 1-2 aydır 1-2 parça dinlesem hemen kendimi şu soruyu sorarken buluyorum müzik dinlemek haram mı ? ve karşıma çıkan kaynaklar her seferinde kafamı inanılmaz bulandırdıkları için dinlemekten keyif aldıgım müziği bir hüsranla kapatıp yapmamam gerekiyormuş diyorum fakat bu yanlış bir karar olabilir diyip tekrar aynı döngüye düşüyorum buna ne demeli

Şahsen ben bir parça dinlemek isterken, 1 tane dinleyip kapatıyorum. Çünkü gereksiz geliyor. Belki yaşımdan dolayıdır.(44) Bıkmışımdır. İçimden gelmiyor dinlemek. Ya da 1 tane dinlemek ( mesela haftada 1 kez) yetiyor. Artık çok gereksiz ve vakit kaybı gibi geliyor. Onun yerine Ya zikir Ya sohbet videosu, v. S. Bu fikir daha verimli geliyor bana.