OKU KENDİNİ, OKU ÂLEMİ, SENİ VE VARLIĞI TUTAN GÜCÜ ANLA

Alâk Sûresi 1: Ikra bismi rabbikellezî halaka..
Meâli: Seni vücudlandıranın delilleriyle, yaratılışı araştır anla.

Dünyanın derdine koşup durduk, kendimize dönüp kendimizi bilmeyi unuttuk.

Hep çıkar, menfaat ilişkileri içinde olduk, aslımızı anlamayı unuttuk.

Kendimizi büyük gördük, kibre düştük, acizliğimizi unuttuk.

Başkasına hor baktık, küçük gördük, onunda kul olduğunu unuttuk

Kendimizi tüm varlıktan yüce görüp, asıl yüce olanı unuttuk.

Bir ağaç insan olmadan da yaşayabilir, ama insan ağaçlar olmadan, ağaçlardan sunulan oksijen olmadan, meyve olmadan yaşayamaz.

Hayvanlar insan olmadan da yaşayabilir, ama insan hayvanlar olmadan yaşayamaz.

Toprak, su, hava, insan olmadan yaşamını devam ettirir, ama insan toprak su olmadan yaşayamaz.

Yaratılmış en aciz varlık insandır.

Ama insan, ona verilen akıl, şuurla, varoluşu ve var edeni anlayabilir.

Yeter ki insan acizliğini unutmasın, yeter ki insan ona verilen aklı işletsin.

Yeter ki insan edep, ahlak içinde yaşasın, birbirine yardım etsin.

Nasıl ki tüm varlık insana yardım ediyorsa, ağaçlar oksijeni, meyvesi ile, hayvanlar sütü, eti, gübresi ile, toprak her türlü sebze, meyvesiyle, su, hava her an insana hizmet ediyorsa, insan da asla bunları unutmadan yaşamalı ve çevresine yardım için koşmalı, derdi olana nasıl derman olabilirim diye aşk içinde gayret etmelidir.

Bir tohumun içine en gelişmiş mikroskopla bile baksak, orada ne filizi, ne dalı, ne yaprağı, ne çiçeği göremeyiz.

Bunlara şahit olmamız için tohumdan açığa çıkan ağaca bakmalıyız, ağacı tanımalıyız.

Tohumdan ağaç açığa çıkar ve ağaç tüm aslîyetini, yine yeni bir tohumda gizler.

Yani bu âlem Bakara Sûresi 156 da belirtildiği gibi” innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn” aslından gelip aslına dönen bir sistemin içinde sürer gider.

İşte Allah denilen, görmediğimiz bilmediğimiz o güç aslında görülen varlığın kendinde gizlidir.

Hadîd Sûresi 3. ayeti bu hakikati belirtir. "Huvel evvelu vel âhiru vez zâhiru vel bâtın ve huve bi kulli şeyin alîm"
Meâli: "Evvel ve sonsuz olan, zâhir olan ve bâtın O’dur ve O bütün her şeydeki ilmin sahibidir"

İşte Allah'ı bilmek için, görünen varlığı, varlıktaki ilme dayalı olarak, aşk, samimiyet, sadakat, teslimiyet içinde okumalıyız.

İnsan kendi hakikatini bilmek için kendine dönmeli, kendini okumalıdır.
İnsan kendini okuduğunda, kendi varoluşunu anladığından her bir varlığından da varoluşunu anlayacaktır.

Kendimizi ve görünen bu varlığı inkâr edemeyiz, ama ispatta edemeyiz.

Lâkin kendimizi ve görünen bu varlığı anlamak için, kendimizi ve varlığı bir aşk, samimiyet, sadakat, teslimiyet içinde okuyup incelediğimizde bir çok sorunun cevabına ulaşabiliriz.

Bilmeliyiz ki aradığımız tüm soruların cevabı kendimizdedir.

Resûl, Nebî dediğimiz o kâmil insanlar bizlere hep”kendini bil” meyi öğretmişlerdir.

Gökte bir tanrıyı değil, bizlere şah damarımızdan yakın olan, her an bize nefes alıp verdiren, kanımızı dolaştıran, kalbimizi, tüm vücut hücrelerimizi çalıştıran ve tüm nitelikleriyle her an bizde olan bir gücü anlamamızı öğütlemişlerdir.

Yani Kur’ân’ın “İkra” diye başlayan ayetinin anlamı üzere olmamızı öğütlemişlerdir.

Hazreti Muhammed’e bir bedevi gelir sorar” Ya Muhammed! Allah nedir, nerededir, ben onu nasıl bilirim."

O güzel insan da şunu söylemiştir” "Men arefe nefsehu” yani “Kendini bil”
Evet asıl olan kendini bilmektir.

İşte Kur’ân kendini bilme yolunda tecelli etmiştir.
Kur'ân kelimesi; ikra, krı, ka-ra-e kökünden gelir diye bilinir.

Kur'ân: Okumak, okunuş, toplamak, birlik içinde okumak, eylem, işleyiş, gibi anlamlara gelir diye bilinir.

Kur’ân okumayı yalnızca elimizde sayfalardan oluşmuş kitap olarak görmemeliyiz.
Kur’ân okumayı; tüm bedenimizi, tüm varlığı, tüm kâinatı anlamak için incelemek olarak görmeliyiz.

Okunacak olan bedenimiz ve tüm varlıktır.

İnsan her anını tefekkür içinde geçirmelidir.
Aldığı nefesin kıymetini bilmelidir.
Bilmelidir ki, bedenini kendi var etmemiştir, hiç bir varlığı var etmemiştir.
Kendini ve her bir varlığı var edeni tanımalı ve edep içinde yaşamalıdır.
Komşusu sıkıntı içinde olan kişi evinde huzur içinde uyuyamaz, ilâhî adalet buna izin vermez.

Nasıl ki insan vücudunda bir hücre bile rahatsız olduğunda tüm vücud bunu hissediyorsa, insan da dünyada bir kişi sıkıntı içinde olsa bunu hissedebilmelidir.

Eğer kişi vücudundaki varlık ile olan kanallarını açabilirse bunu anlayacaktır.

Kişi, kendi bedenindeki ilâhî kanalları; benlik, öfke, hiddet, kavga, menfaat, yalan, kibir, gibi fena duygularla kapatıyor fakat bunu farkına varmıyor.

İnsan kendini tanımalı ve hayr üzere olmalıdır.
İnsana verilen akıl, tefekkür, tezekkür, firaset, şuur, gibi duygularla insan kendini ve kâinatı okuyabilir tüm sırlara ulaşabilir.
Yeter ki kibir haline düşmesin, hiç bir kimseye kötülük yapmasın.

Annesinden doğduğu saflığa gelsin, hakikati anlamanın yolunun yazılı kitapları değil, varlığı okumak olduğunu anlasın.
Yani "ümmîlik" makamına gelsin.



ÜMMÎ OL

İlk emir Oku'dur, kitap gerekmez
Okunacak olan nedir bil yeter

Kendini bilmeye okul gerekmez
Hayat okulunu, okul bil yeter

Hakk'ı anlamaya kitap gerekmez
Kendini hazırla temiz ol yeter

Varlık okumaya lisan gerekmez
Gönlünü temizle ümmî ol yeter

Menzile varmaya ayak gerekmez
Hakikat yolunda gönlün yeter

Hakk'ı bilmek için zâhid gerekmez
Hakk'a arif olmuş gönül bul yeter

Târikat yoluna biât gerekmez
Samimi bir kalble Hakk'a dön yeter

İbadetin için mescid gerekmez
Cümle kâinatı mescid bil yeter

Başkasına teslim olman gerekmez
Seni yaratana teslim ol yeter

Bilge kişi su gibidir,
su ki, beslerken dört bir yönü,
yarışmaz, tartışmaz şunu, bunu.
Kibirsizce akar, seçmeden sağı solu,
bu yüzdendir ki, Yol’a uyumludur yolu.
İşte bilge kişi benzer şekilde,
yaşar, doğayla iç içe…
Düşüncesinde derin,
verirken tarafsız engin.
Konuşurken doğru,
ve yönetirken dürüst.
Gündelikte yeterli,
ve edimlerinde tutarlı.
Yeteneğince üretici,
fırsatlar kadar girişimci.
Ne kimseye üstün olma çabasında,
ne de kimse ona üstün.

teşekkürler..

Kendini bilen rabbini bilir.

Ahir zamanda bunu yapabilmek, yaşayabilmek çok zor...Bu konuda destek çok önemli..

Eline sağlık
Allah razı olsun

Ne kadar güzel yazmışsınız emeğinize sağlık

Teşekürler

Emeğinize Sağlık Mübarek Kardeşim

Allah razı olsun