Her İlim, Istılâhları (Deyimleri) ile Öğrenilir. Bu Sebeple Türkçesi Olmayan Dinî Kelimeleri ve İfâdeleri Öğrenmemiz Gerekmektedir.

❂ Âbid: İbâdetle Meşgûl Olan.

❂ Akıl-Baliğ: Ergenlik Çağına Ulaşmış Olan.

❂ Akika: Çocuk Nimetine Karşılık, Allahû Teâlâ’ya Şükretmek Niyeti ile Kesilen Hayvan.

❂ Arefe: Zilhicce’nin 9. Günü. Kurban Bayramından Önceki Gün. Başka Güne Arefe Denmez.

❂ Aşere-i Mübeşşere: Cennete Girecekleri, Dünyâda iken İsmen Müjdelenen 10 Sahâbî.

❂ Ateist: Allahû Teâlâ’ya İnanmayan, Dinsiz.

❂ Bid’at: Sonradan Ortaya Çıkan Şey. Zararlı Olmayan Âdetlerdeki Değişiklikler Günâh Olmaz. İbâdette Bid’at Yasaktır. Papaz Elbisesi Giymek Günâh Değil Ama Haç Takmak Küfürdür.

❂ Câhiliye: İslâm’ın Hükümlerinin Bilinmemesi ve Uygulanmaması.

❂ Cihad: Dîn-i İslâmiyyenin, Allahû Teâlâ’nın Dilediği Üzere Yaşanması.

❂ Câiz: Yapılmasında Mahzûr (Sakınca) Olmayan Şey.

❂ Dîrar Meclisi: Mü’minleri Bölmek, İslâm’a Savaş Açmak İçin Kurulan ve Kendilerini de, “Biz Bunu İyilik İçin Kurduk...” Diye Yeminler Ederek Savunan Münâfıkların Kurduğu Mescîddir.

❂ Din: Kelime Anlamı Borçtur. Yaşam Tarzıdır; Dünyâ ve Âhiret İşlerinin Düzenleyicisidir.

❂ Dâr-ül-Harb: İslâm Ahkâmının Tatbik Edilmediği Yer. Kâfir Diyârı. İslâm Ahkâmının Tatbik Edildiği Yere, İslâm Diyârına Dâr-ül-İslâm Denir.

❂ Edille-i Şeriyye: Dinimiz İçin Esâs Olan ve Bunlara Bağlı Olan Deliller. Edille-i Şeriyye Dört Adettir; Kitap (Kur’an-ı Kerîm), Sünnet, İcmâ ve Kıyas.

❂ Eshâb: Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimizin Mübârek Arkadaşları. Allahû Teâlâ, Kur’an-ı Kerîm’de Hepsinden Râzı Olduğunu ve Hepsine Cenneti Vâdettiğini Bildirmiştir.

❂ Fâsık: Harâma Önem Verdiği Hâlde Emir ve Yasaklara Uymayan Günâhkâr.

❂ Feyz: İlâhî İhsân, Lütûf, Mânevî Nimetler.

❂ Fıkh: Dinde Yapılması ve Yapılmaması Gereken İşleri Bildiren İlim. Kişinin Bu İlimden Kendisine Lâzım Olanları Öğrenmesi Farzdır.

❂ Fakîh: İctihad Derecesine Varmış Âlim.

❂ Fitne: Bölücülük Yapmak, İnsanları Sıkıntıya, Belâya Düşürmek.

❂ Fuhş: Çirkin Söz ve İş.

❂ Gâyr-ı Müslim: Müslüman Olmayan. Daha Çok Hıristiyanlara ve Yahudilere Denir.

❂ Hacamat: Deriyi Keserek Kan Alma. Sülükle de Olabilir.

❂ Hâlîfe: Rasülullah Sallallâhû Teâlâ Aleyhi ve Sellem Efendimizin Vekîli ve Bütün Müslümanların Reîsi veyâ Bir Tasavvuf Büyüğünün Vâzifelendirdiği Talebesi.

❂ Halvet: Yabancı Bir Kadın ile Erkeğin, Bir Yerde Yalnız Kalmaları.

❂ Hasenat: Güzel İşler, İyilikler. Seyyiat ise Bunun Zıddıdır. Kötülükler, Günâhlar Demektir.

❂ Hâtem-ül-Enbiyâ: Peygamberlerin Sonuncusu Muhammed Mustafa Aleyhisselâm.

❂ Hubb-i Fillâh ve Buğd-i Fillâh: Allah İçin Sevip Allah İçin Düşmanlık Etmek.

❂ Hurmet-i Müsâhere: Herhângi Bir Kadına Şehvetle Dokunmakla Hâsıl Olan Durum. Bir Kadının Herhângi Bir Yerine Şehvetle Dokunmak, Hurmet-i Müsâhereye Sebep Olur Yani, O Kadının Nesep ile ve Süt ile Olan Anası ve Kızları ile O Erkeğin Evlenmesi Harâm Olur.

❂ Hüsn-i Zân: İyi Zan.

❂ Sû-i Zân: Kötü Zan.

❂ İctihad: Müctehid Âlimlerin Kur’an-ı Kerîm ve Hadîs-i Şeriflerden Çıkardıkları Hüküm.

❂ İddet: Boşanan veyâ Kocasının Ölümü ile Dul Kalan Kadının Başka Erkekle Evlenebilmesi İçin Beklemesi Gereken Zaman.

❂ İhlâs: Bütün İş ve İbâdetlerini Yalnız Allahû Teâlâ İçin Yapmak. İhlâs Sahibine Muhlis Denir.

❂ İrtidad: Müslüman iken İslâm Dinini Terk Etme. Terk Edene Mürted Denir.

❂ İskât ve Devir: Ölen Müslüman’ı Namaz, Oruç Gibi Borcundan Kurtarmak İçin Yapılan İş.

❂ İstiğfâr: Allahû Teâlâ’dan Mâğfiret, Af Dilemek.

❂ İstihâre: Bir İşin Hayırlı Olup Olmayacağını Anlamak İçin, İki Rekât Namaz Kıldıktan Sonra, Rüyâ Görmek Üzere Uykuya Yatma.

❂ İstihâza: Âdet ve Lohusalık Dışında Gelip Oruca, Namaza Mâni Olmayan Hastalık Kanı.

❂ İtikat: Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimizin Allahû Teâlâ Tarafından Peygamber Olarak Bütün İnsanlara Getirdiği ve Bildirdiği Hususların Hepsini Kalben Tasdik Ederek İnanma.

❂ İlâh: Kanun Koyan, İbâdet Edilen, İyiliği Beklenen ve Rızâsı Gözetilen Şeklinde İfâde Edilen Dört Ana Manâsı İtibârıyla Yegâne Olarak Allahû Teâlâ’ya Atfedilebilecek En Önemli Söz. Bu Kelimenin Şuuruna Varan ve Allahû Teâlâ’nın Rızâsını Arayan Kimse, Allahû Teâlâ’nın da İzni ile Küfre Düşmez, Şirk Koşmaz. Çünkü Yegâne Kanun Koyucuyu ve Kanununu Bilen Kimse, O’nun Kanunlarına Zıd Hattâ Muhâlif Kanunlar İcâd Eden Tağutlara İtibâr Etmez ve O’ndan Başkasına İbâdet Etmez ve O’ndan ve O’nun Bildirdiklerinden Başkasının İyiliğini Beklemez ve Rızâsını da Gözetmez. Bu, İlâh Sözcüğünün Manâsının Şuuruna Varmakla Mümkündür.

❂ Kefâret: Yanlışlıkla veyâ Kasten İşlenen Bir Günâhın Affı İçin Dinin Emrettiğini Yapma.

❂ Kelime-i Tevhîd: ❛Lâ İlâhe İllallâh Muhammedur Rasülullah❜ Sözü.

❂ Kelime-i Temcîd: ❛Lâ Havle ve Lâ Kuvvete İllâ Billâh❜ Sözü.

❂ Kerâhet: İşlenen Amelin Sevâbını Gideren Şeyler. Buna Mekrûh da Denir.

❂ Mahrem: Nikâh Düşmeyen Kimse. Nâmahrem ise Yabancı, Kendisiyle Evlenilmesi Harâm Olmayan Demektir. Herkese Söylenmeyen Gizli Şeylere de Mahrem Denir.

❂ Mahşer: Kıyâmette Bütün Mahlûkatın Dirildikten Sonra Hesap İçin Toplanacakları Yer.

❂ Mendûb: Yapılması Hâlinde Sevâp, Yapılmaması Hâlinde de Günâh Olmayan Şeyler.

❂ Mûbah: Dinimizde Yapılması Emir Olunmayan ve Yasak Edilmeyen Şeyler.

❂ Müdâhene: Gücü Yettiği Hâlde, Harâm İşleyene Mâni Olmamak.

❂ Müdâra: Dini veyâ Dünyâyı Zarardan Kurtarmak İçin, Dünyâ Menfaâtinden Vazgeçmek.

❂ Mü’min: Rasül-u Ekrem’in Bildirdiklerinin Hepsini Beğenip, Kalbi ile Kabûl Eden. İnanmayıp İnkâr Edene Münkir veyâ Kâfir Denir.

❂ Münâfık: İnanmadığı Hâlde, Müslümanları Aldatmak İçin Müslüman Görünen Kimse.

❂ Rabb: Eğiten, Düzenleyen, Öğreten. Meselâ, Rabbül Âlemin Yani, Yoktan Vâr Eden, Disipline Eden Demek Olduğu Gibi.

❂ Riyâzet: Nefsin İsteklerini Yapmamak. Nefsin İstemediğini Yapmak ise Mücâhededir.

❂ Ruhsat: İslâmiyet’in Meşakkât ve Zarûret Gibi Sebeplere Bağlı Olarak, İbâdetlerde ve Diğer İşlerde Tanıdığı İzin ve Kolaylık, Kolaylık Yolu, Azîmetin Zıddı.

❂ Sâlih: Ehl-i Sünnet İtikadında Olup Genel Olarak Günâh İşlemeyen Kimse.

❂ Sapık: İtikat veyâ İbâdetlerde Ehl-i Sünnetten Ayrılan.

❂ Sütre: Namaz Kılanın Önüne Diktiği Yarım Metreden Uzun Çubuk.

❂ Tağut: Allahû Teâlâ’nın Kanunları Yerine Geçmek Üzere Kanunlar İcâd Eden.

❂ Tahmîd: ❛Elhamdülillâh❜ Sözü.

❂ Riyâ: İki Yüzlülük, Allah’tan Başkası İçin İbâdet Etme.

❂ Nifâk: Münâfıklık.

❂ Şeriat: Kural, Kanun. Zıddı Anarşizim ve Kuralsızlık.

❂ Şikâk: Uyuşmazlık.

❂ Şirk: Affı Olmayan Günâh. “Onlar Allah’ı Bırakıp Haham ve Papazları Rabb Edindiler. [Tevbe 31]” Hakk Teâlâ’nın ve Rasülullah Aleyhisselâm’ın Kanunlarını Hiçe Sayarak, Bunların Yerine ve Bunlara Zıt Hattâ Muhâlif Kanunlar İcâd Eden Her Nev’i Âmir, Yönetici, Önder ve Liderin Hükümrânlığını (Tağutluğunu) Kabûl ve Tasdik.

❂ Nefs-i Emmâre: Kötülük Yapmak İsteyen Nefs.

❂ Rüşdü Hidâyet: Doğru Yolu Arayıp Bulma.

❂ İstikâmet: Doğru Yol.

❂ Erzel-i Ömür: Başkalarına Muhtaç Olunan Sıkıntılı İhtiyarlık Dönemi.

❂ Murat: Seçilmiş Kimse.

❂ Muhlas: Devamlı İhlâs Sahibi.

❂ Îsâr: Cömertlik; Kendine İhtiyacı Olmayan Şeyleri Vermektir, Îsâr ise; Kendine Gereken Şeyleri Vermektir Yani, Başkalarını Kendine Tercih Etmektir.

❂ Amel-i Kesir: Namazı Bozan Çok Hareket.

❂ Rükûn: Namazın İçindeki Bir Farz.

❂ Rükû: Namazda, Elleri Dize Koyup Yaklaşık 90˚ Eğilmek.

❂ Necâset: Gaita, İdrar, Kan Gibi Pislik.

❂ Takvâ: Allahû Teâlâ’nın Sevmemesi İhtimâlinden Korkmak.

❂ Tegannî: Irlamak, Sesini Hançeresinde Tekrarlayıp Türlü Sesler Çıkarmaktır. Yani, Musiki Perdesine Uydurmak İçin, Hareke, Harf ve Med (Uzatmak) Eklemek veyâ Çıkarmak Suretiyle Kelimeleri Bozmak Demektir.

❂ Tefekkür: Allahû Teâlâ’nın Varlığını, Birliğini ve Yarattıklarındaki Hikmetleri Düşünmek.

❂ İtidâl: Orta Yol, Aşırılıklardan Uzak Olmak.

❂ Salik: Tasavvuf Yoluna Girmiş Talebe, Mürid Demektir. Salik, Allahû Teâlâ’nın Sevgisi ile O’nun Sevgisine Kavuşmak Arzusu ile Yanar. Bilmediği, Anlayamadığı Bir Aşk ile Şaşkın Hâldedir. Uykusu Kaçar, Gözyaşları Dinmez. Geçmişteki Günâhlarından Utanarak Başını Kaldıramaz. Her İşinde Allah’tan Korkar, Titrer. Kalpleri, Allahû Teâlâ’nın Evi Bilir ve Kimseleri Kırmaz, İncitmez, Münâkaşa Etmez ve Gâflet ile Yaşamaz. Her Geçimsizlikte ve Sıkıntıda Kusuru Kendisinde Görür, Her Nefeste Allah’ı Düşünür.

❂ Kâfir: Gerçeği Örten, Yalanlayan, Yalancı.

❂ Kurbet: Allah Rızâsı İçin Yapılan İş Demektir.

❂ Peder: Farsça Babadır. Kayınbabaya Kayınpeder de Denir, Kullanmakta Mahzûr Yoktur.

❂ Put: Tapınılan Heykeller. Meselâ Kiliselerde Bulunan Sözde Hazreti Îsâ Heykelleri.

❂ Zikr: Allahû Teâlâ’yı Hatırlatan Her İş ve Söz.