Kafirler azaba düştüklerinde onlara şöyle denilir: Tüm hakkınızı dünyada kullandınız. Ahirette size vaat edilen güzelliklere karşılık, dünyadaki güzelliklere kandınız. Eğlendiniz, coştunuz, zevkü sefa sürdünüz, tüm güzellikleri tükettiniz. Haram helal ayrımı yapmadınız ve dünyadaki her zevkten istifade etmek için uğraştınız.

Nitekim gerçekten de dünyada bunları yaptınız. Kadınlar, sevgili hayatları, flörtler, metresler, erkekler, içkiler, kumarlar, fuhuşlar, sair ahlaksızlıklar adına ne varsa dünyada tükettiniz.

Yarına bir şey kalmadı. Ahiretin hiçbir lezzeti kalmadı. Kendi elinizle kendi kredinizi bitirdiniz. Hepsi dünyada kaldı. Anı yaşamak istiyorum dediniz. Yaşadınız. Anı yaşadınız, ahireti bitirdiniz. Bugün size verilecek olan, alçaltıcı bir azaptan fazlası değildir.

Evet, kâfirler ahirette elde edecekleri tüm nimetleri bu dünyada tüketti.

Peki, onlar gibi davranan bir Müslümanın hali nice olacak? Kafirlerin yaptığı tüm melaneti yapan bir Müslümanın hali ne olacak?

Şu nasıl bir iman ki, ne yapsalar gitmiyor? Namazı terk ediyor; gitmiyor. İçki, kumar, fuhuş, kul hakkı, kamu hakkı, işkence, yalan, rüşvet, hırsızlık, zina ve sair melanet işlere bulaşıyor ama iman gitmiyor? Yahu şu imana bunlar zarar vermeyecekse ne zarar verecek? Bu zararlı şeyler, imanı imha edecek kadar büyük değil mi?

İman ettim deyip ardından imana tamamen zıt şeyler yapmak, imana zarar vermeyecek mi?

İman, belki lazım olur diye çantada tutulan İsviçre çakısı mı? Hayatı boyunca mümin olduğundan haberi olmayanın imanı nasıl bir imandır? İman, ya lazım olursa diye aklın bir ucunda saklanılan bir düşünce değildir. İman, amele etki eden bir programdır.

Evet, kâfirler gibi yaşayan adam da imanı hakkında bir endişe duysun artık. Acaba şeytan, sende iman var, dilediğini yap diyerek mi kandırıyor?

Rabbim bizlere amele hükmeden, ameli sahada etkisi gözüken bir iman nasip etsin! Bize hem dünya hem ahiret nimetleri tattırsın!

Sıcağı sıcağına okudum. Aklıma ilk gelen;

İmandır o cevher ki İlâhî ne büyüktür!...
İmansız olan paslı yürek, sinede yüktür!

Mehmet Akif Ersoy