Yüce Allah şöyle buyuruyor: “Üstlerindeki
göğe bakmazlar mı ki, onu nasıl bina etmiş
ve nasıl donatmışız. Onda hiçbir çadak da yoktur.”
(Kaf: 6). “Allah yedi kat göğü yaratandır.” (Talak: 12).
Bu alem gereği giti düşünüldüğünde, onun, içinde ihtiyaç duyulacak her şeyin hazır bulunduğu bir ev
gibi olduğu görülür. Gök bir tavan gibi yükseltilmiş;
yer bir zemin gibi yayılıp uzatılmış; yıldızlar, birer
kandil gibi asılmış; kıymetli taşlar, zahireler gibi stoklanmış ve bunun gibi her şey hazırlanıp düzenlenmiştir. İnsan da, sanki evdeki işleri düzenleyip yürüten ev
sahibi gibidir. Evet, insanın ihtiyaçları için türlü türlü
bitkiler, menfaatleri için çeşit çeşit hayvanlar vardır.
Allah göğü yaratmış ve renk olarak da, göze ve
onun görüşünü kuvvetlendirmeye en uygun olanını
seçmiştir. Eğer o ışık huzmeleri ve ışık şeklinde olsaydı, göze zarar verirdi. Yeşile ve maviye bakmak, göz
için uygundur. Nefisler, bütün genişliğiyle göğü gördüklerinde, rahatlık ve ferahlık hissederler. Özellikle
de yıldızlar gökyüzünün karanlığını yarıp parıldadıklarında ve ay, aydınlığıyla ortaya çıktığında.
Hükümdarlar meclislerinin tavanlarını, onlara bakanları rahadatacak ve içlerini açacak nakışlar ve süslemelerle donatırlar. Ancak biri, sürekli olarak ve tekrar tekrar bu tavanlara bakmaya devam etse, artık onlara bakmaktan bıkar ve başta hissettiği neşe ve rahadama kaybolur. Ancak gökyüzüne ve onun zinetlerine
bakmak farklıdır. Hükümdarlar ve diğer insanlar,
kendilerini rahatsız eden sebeplerden dolayı sıkıntıya
düşüp içleri daraldığında, rahatlamak için sığındıkları
§ey, gökyüzüne ve bütün genişliğiyle uzaya bakmak
olur. Onun için halamler (bilge kimseler) şöyle demiştir: “Evinde rahadık ve ferahlıktan sahip olacağın nasip, o evin gökyüzünden sahip olduğu nasip oranındadır.” Evet, parıldayan yıldızlar ve ay ile gökyüzü insanı
neşelendirip ferahlatır.
Yine yıldızların ve gezegenlerin harekederine göre
insanlar yönlerini bulur. Gökyüzünde, sadece soyut bir
şekilde ve ışık suretinde değil, izleri hâlâ mevcut olan
doğudan ve batıdan yollar vardır. Denilmiştir ki: Bunlar, yoğun bir şekilde toplu halde bulunan küçük yıldızlardır ve yollarını kaybedenler onlara bakarak yollannı bulurlar. Şu ayetin bu hususa işaret ettiği söylenmiştir: “Kendine has yollara (El-hubuk) sahip olan
göğe andolsun ki....” (Zariyat: 8). Ayetteki “El-hubuk”
kelimesinin yollar anlamına geldiği söylenmiştir.
Bütün bunlar, bu işlerin failinin kim olduğunun,
sanatının sağlamlığının, ilminin genişliğinin, işlerindeki tertip ve düzenin apaçık delilleridir. Evet bütün bu
işlerin temelindeki iradenin, bütük eksikliklerden münezzeh olan, her şeye güç yetiren ve her şeyi bilen Allah olduğunun açık delilleridir.
Gökyüzüne bakmanın on faydası olduğu söylenmiştir: 1- H üzün ve kederi azaltır. 2- Vesveseleri azaltır. 3- Korku vehmini giderir. 4- Allah’ı hatırlatır. 5-
Kalpte Allah’ın büyüklüğünü yayar. 6- Kötü düşünceleri giderir. 7- Karamsarlık hastalığına iyi gelir. 8-
Aşıklan teselli eder. 9- Sevenleri birbirine alıştırıp yaklaştırır. 10- Ve o, duaların kıblesidir.