Her müslüman hiç süphe duymadan Allah'a inanıyor ve onun bir olduğuna şahadet ediyor. Ortada bir Kur'an-ı Kerim var ve bir harfinin bile değişebileceğine bile kimse inanmıyor. İman etme konusunda her müslüman tam anlamıyla inanıyor. Peki sadece inanmakla iş bitiyor mu?

Allah'a tam anlamıyla inanmadan iman olmaz. Ama sadece inandım demeklede iman tamam olmaz. Allah Peygamberimizi seçmiş ve görevlendirmiş islam dinini yani son dinini bizlere onun vasıtasıyla öğretmiştir. Peygamberimiz bizlere ne öğretmiş ise bizlerde onu uygulayarak ibadet etmemiz gerekir.

Allah'ın en çok ehemniyet verdiği ama insanların en çok boş verdiği ibadetlerin başında olan namaz. "en çok boş verdiği" bu cümleyi kullanmak istemezdim ama umursamadığı mı desem üşendiği mi desem bilemedim. Kısaca yerine getirmediği bir ibadet diyelim.

Günde 5 kez belli vakitlerin içinde yerine getirebileceğiniz bir ibadet. Bazıları vaktim yok diyor iş güç yüzünden diyor. Sebepler sebepler. Size söyleyeyim gün sizin sandığınız gibi kısa değil çok uzun aslında bize kısa geliyor. Dünya işlerine o kadar çok öncelik vermişiz ki onlarla uğraşırken günün nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz. Namaz aslında sizi işlerinizden alıkoyup işlerinizi aksatacak kadar vakit gerektiren bir ibadet değildir. Abdest almak 2-3 dakika 1 rekat namaz 1 dakika çarpın kılınan rekatla en uzun olan yatsı bile 13 rekattır. (bir rekatı tamamlamak sadece 1 dakika sürer isterseniz deneyin bakın).

Kimse namaz kılmıyor herkes kaçıyor gibi bir düşüncemizin olmadığını belirtmeliyiz. Sözümüz inanıp iman eden ama kuralları yerine getirmeyenler içindir.

Biz namazdan örnek vermek istedik. Farz olan diğer ibadetlerde var. Farz demek yerine kesinlikle getirmeniz gereken demektir. Özrünüz yoksa kaçışınız yok demektir. Bir tarafta farzlar ve kurallar, bir tarafta da siz.

Allah Kur'an da dememiş ki ya da Peygambere buyurmamış ki kulum senin canın nasıl isterse öyle yap canının istemediğini yapma. Böyle bir durumda olmadığına göre, siz inandım demekle iman etmiş olursunuz o kesin, ama tam iman etmiş olmak o başkadır. Tam iman Allah'a tam teslimiyetle olur.

Şöyle düşünebiliriz; Bizim Allah'ın işinde çalışmaya başlamış işçiler olduğumuzu düşünün. Biz çalışıyoruz yani namaz kılıp, oruç tutup, zekat veriyoruz. İbadet etmeyi çalışmak gibi düşünün. Dünya da evinizin arabanızın olması için bir işte akşama kadar çalışıp çabalıyoruz gelecek için yatırım yapıyoruz. İşte ibadet etmek de aynı şekilde ahirete bir yatırım olmuş oluyor. Çalıştık çalıştık emekli olduk (Ölümü emeklilik gibi düşünün). Ahiret hayatı başlayınca mükafatımızı (maaşımızı) almış olacağız.

İnanmak, inandım demek dört dörtlük bir ibadetle bereber olmalıdır. Bir işi yarım yapmak yarım yapmak demektir. Tam yaptım diyemezsiniz. İmanda tam yapılınca iman etmek demektir. Burdaki saydıklarımızı yapmadığınızda imansız sayılırsınız yada farzları yerine getirmeyince iman etmemiş olursunuz gibi mana çıkmamalıdır. Bunları yapmazsanız sadece günahkar olmuş olursunuz imansız olmuş olmazsınız.

Alıntı

hiç ibadet etmeyip kalbim temizlere okutmalı
Güzel bir yazı Allah razı olsun kardeşim

Sorgulama içinde olduğum dönemler(ergenlik) hakikate dair sorular soruyordum kendi, kendime,Allah kavramı, Din ve inanç vs, hayranı olduğum, adanmış insanlar vardı etrafımda,sakallı, beş vakit namazını kılan, inancından en ufak bir taviz vermeyen insanlar bahsettiğim, derdim içimden? “hadi Allah yoksa(haşa), hadi bu inanç dedikleri şey gerçekten kocaman bir palavra ise” diye düşünürdüm, bilirsiniz bir çok insan bu dönemde can sıkıcı fakat dönüştürücü olan bu metafizik gerilimi yaşar(soru yoksa, cevap hiç olmayacaktır,tez -anti teziyle gelir ve sonuç sentez olur) sanırım bende bu psikoloji doruk seviyedeydi,pik yapmıştı algıda, nasıl bu kadar Emin’ler kendilerinden? inandıkları Allah’dan ? derdim, bildikleri bir şey vardı ama ne? Öyle ya insan kavrayamadığı bir şeyi bu kadar tutamaz, bu denli adayamazdı kendini..

İnancında ve İmanında samimi olanların bildiği şey, onların kendilerine olan inancıydı, öz varlıklarındaki esmaları, Allah’ın o kullardaki yansımasından başka bir şey değil,kul vicdanına, içindeki sese kulak verdiğinde Mevlasıyla bilişe gidiyor ve onunla Hasbihal ediyor, gözü ondan başkasını görmüyor, devamlı bir gözetim ve farkındalık içinde yaşadıkça ona olan susamışlığı dahada artıyor, aşk İle şevk ile Mevla’sına koşuyor, koşuyor, sonu gelmeyen bir secdeye dönüşüyor.

Bemim kalbim temiz diyenlerin okuması gereken bir konu. Allah razı olsun.