Ecdâdımız Eskiden Çocuklar Hasta Olup da Karın Ağrısını Dindiremedikleri Zaman, Mezarların Etrâfını Gezdirirlerdi. Sebeb-i Hikmeti ise Çocuk Sabi Olduğundan, O Mezarlıkta Azâb Çekenleri Görür ve Çocuk Olduğu İçin, Mânevî Göz Perdesi Alındığından ve Henüz Günâhı da Olmadığından O Azâbı Görünce Ürperir, Korkudan da Ağrı Dinerdi.

Hayvanlar da Çocuklar Gibi Azâb Çekenleri Görürler. Nitekim Îmâm-ı A’zam Rahmetûllâhi Aleyh’e Birisi, Atının Rahatsız Olduğundan Şikâyet Eder. Mezarlığı Dolaştırmasını Buyurur. Ancak At İyileşmez. Meğer O Ânda, Mezarlıkta Kur’an Okuyan Bir Talebe Vardır, Kur’an Okuduğu İçin Azâb Kalkmıştır. Onun İçin At Azâb Çekenleri Görmez. Daha Sonra O Çocuk Mezarlıktan Çıkarılıp At Orada Dolaştırılır. Korkudan Silkinip İşeyince, At İyileşir.

Anadolu’da Hasta Olan veyâ Nazara Gelen Çocukları Hattâ Tombul ve Güzel İkiz Çocukları Nazara Gelmesin Diye Akşamdan Sonra Mezarlığın Etrâfında Okuyarak Dolaştırıp Getirirler.