İsrailoğullarının komutanlarından olan Talut, "bu sudan bir avuç hariç içmeyin" dedi. Ama onlar bu sözü tutmadı. Kana kana içtiler. Sonra da düşmanla savaşacak gücümüz yok dediler.
(Bakara Sûresi 249)

İçtikleri bu su, onların manevi gücünü yok etmişti.

Peki, bizim manevi gücümüzü yok eden diğer yasaklar neler acaba?

Nefisle mücadele ederken başarısız kalmamızın nedeni acaba kana kana içtiğimiz haramlar değil mi?

İblisle mücadele ederken başarısız olmamızın nedeni acaba tıka basa yediğimiz kul hakları değil mi?

Bu namazı kılacak gücümüz yok, derken acaba bunun sebebi tıka basa yediğimiz günahlar olamaz mı?

Düşmanla karşı karşıya gelmek istemeyişimizin nedeni, acaba geğirinceye kadar yediğimiz kamu hakları değil miydi?

Orucun ağır gelmesinin nedeni, yıl boyu avuç avuç yediğimiz faizler değil mi?

Kardeşimizin etini gıybet nedeniyle yememizden dolayı mı nefsimize karşı takatımız yok!

Haramı görünce süt dökmüş kedi gibi korkak olmamızın sebebi yoksa patlayıncaya kadar yediğimiz haltlar değil miydi?

Yoksa gözlerimiz yerinden çıkacak kadar namahreme baktığımız için mi günaha karşı çaresiz kalmamız?

Sahi namaza kalkarken neden takatimiz olmuyor da başka bir şey için fırlar gibi kalkıyoruz?

Takatimiz yoksa taatimiz de yoktur.

Taat, takatın besinidir.