"Çok gülenin heybeti azdır. Şaka eden küçük görülür. Çok konuşan çok hata eder. Hatası çok olanın hayâsı az olur. Hayâsı az olanın verâsı (Allah korkusu) azdır. Günahlardan az sakınır. Böylelerinin kalbi ölüdür."

(Hazret-i Ömer r.a.)

Şüphesiz çok şaka pişmanlığa sebep olur.

"Hazret-i Allah'tan korkun, şakadan sakının. Çünkü o kin doğurur, kötülüğe götürür. Her kötülüğün bir tohumu olduğu gibi düşmanlığın çekirdeği de şakadır."

(Ömer bin Abdülazîz r.a.)

Yersiz şaka şahsiyeti bozar, verâyı kaldırır. Dostluğu zedeler, kalpleri karartır. Böylesi sohbetlerde hiyânet, akıllıları küçümsemek, akılsızları tahkir tehlikeleri vardır. Bu günahlara orada beraber olanlar da müşterektir.

Münasip ve az şaka, yani zarifçe latîfe etmek zararlı değildir.

Peygamber efendimiz s.a.v. bir gün Hazret-i Enes r.a.'a "Ey iki kulaklı!" diye seslendi. Bu latîfe ile onun anlayış kabiliyetini beyan ve iltifat buyurdular.

Anlaşılıyor ki, şakanın içinde muhatabı alaya alma ve küçümseme olmamalıdır. Aksi takdirde kalp kırılmış ve kul hakkına girilmiş olur.

"Kalpleri ferahlatın, çünkü onlar da bedenler gibi yorulurlar."

(Hazret-i Ali r.a.)

Büyükler, "Şaka yapmak sünnettir. Lâkin yerli yerinde, sünnete uygun olmak şarttır." buyurdular.

Şakada, doğru söylemek, bir incelik ile bitirmek, kalp incitmemek lazımdır. Zira bazı küçük günahlar devamlı işleye işleye büyük günah halini alabilir. Bazı mübahlar da devamla küçük günah halini alabilir.