insani sonu gelmeyen isteklerin esaretinden kurtaracak şey,
fazlasına, hep daha fazlasına sahip olmak değildir. Hatta
mal arttıkça hirs da artar. Asil zenginlik kanaattir. Peygamber
Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] şöyle buyurmuştur:
"Asil zenginlik mal çokluğu değil, gönül zenginliğidir" (Buhâri).
imam Gazâlî [rahmetullahi aleyh] kanaatsizliğin bizi nasıl ele
geçirdiğini şöyle anlatir: "Şeytan, bir insanın kalbinde ev, eşya,
elbise ve evde süse düşkünlük görünce oraya yerleşir, kalbini
yurt edinir. Onun bu zaaflarından yararlanmaya bakar. Hemen
onu evini yenilemeye davet eder, tavanlarini ve duvarlarıini
süslemesini, binaları genişletmesini ister. Güzel elbise ve
bineklerle süslenmeye çağırır. O kişiyi artık ömrü boyunca
emrine âmâde kılar.
Zaten bu konuda şeytanın tuzağina düşen kişi için başka bir
tuzağa gerek kalmaz. Çünkü bu zaaflar hep birbirini çeker.
Eceli gelip ölünceye kadar bu şekilde şeytanın yolunda ve
arzularinin peşinde koşar durur. Böyle kimselerin kötü âkıbete
uğramalarından korkulur. Allah bizleri böylesi kötü âkıbetten
korusun."

Bir ülkenin padişahı, su kıyisında gezerken, balık yakalamak için oltasını suya atan, gariban birini görerek ilgilenir ve adama; "Oltana ben burada iken ilk takılan şey ne olursa, sana onun ağırlığınca altın vereceğim." der. Biraz sonra oltaya takıla takıla ortası delik bir kemik takılır. Hükümdar balıkçıya; "Ne yapalım, şansın bu kadarmış." diyerek onu da alip saraya dönerler.
Saraya varınca adamlarına, balıkçıya elindeki kemiğin ağırliğinca altın vermelerini emreder. Kemiği terazinin bir kefesine koyarlar ve öbür kefesine de altın koymaya başlarlar, 5, 10, 20, 50 diyerek altınları koyarlar ama, kemiğin bulunduğu terazi kefesi yerinden oynamaz. Altını doldurmaya devam ederler. Terazinin kefesi dolar taşar ama kemik tarafı yerinden kımıldamaz. Bunda bir hikmet olduğunu anlarlar. Alim bir zat çağırıp bunun hikmetinin ne olduğunu sorarlar. O mübârek zat kemiğe baktıktan sonra şu açıklamada bulunur:
"Bu kemik açgözlü bir insanın göz çukurudur. Siz bunu
tartmak için bütün hazineyi koysanız yine yerinden oynatamazsınız. Çünkü doymaz.
Ama bir avuç toprak bunu doyurur.
Nitekim bir avuç toprak alıp terazinin kefesine koyduklarnda, terazinin kemik bulunan kefesi yukarı kalkıverir.

Fight club filminde bir söz vardı , tüketim toplumunda sahip oldukların bir süre sonra sana sahip olur, bir araba çıkıyor, 3 ay sonra bakmışsın15000 km de 2.el e düşmüş , be mübarek ne ara bindin ne ara sıkıldın
Bu israftan , gösterişten maymun iştahlılıktan başka nedir?

şükretmiyoruz ve sosyal medya bizi dahada kötü yapıyor

Kapitalizm örümcek ağı gibi bütün dünyayı sarmış durumda. Zenginlerin yaptığı israf ile fakirler zengin olur. Kişilerin yaptığı israfdan daha fazlasını devletler yapıyor.

Bu iş bu tüketim çılgınlığı planlı yapılan bir iş ve biz de bu tuzağa düşüyoruz