Semerkand'da bir esnaf vardı. Her Cuma günü, kazancını Allah rızası için ana ve babasının ruhları için sadaka verirdi. Bir Cuma günü, para kazanamadı. Hâce Ubeydullah-i Ahrar hazretlerine "rahmetullahi aleyh" gidip:
- "Ben her Cuma günü kazancımı ana ve babamın ruhuna sadaka etmeyi nezir etmiştim. Bu Cuma günü para kazanamadım. Bu ahdimi yerine getirmek için ne yapayım? "dedi.
- Ubeydullah-i Ahrar hazretleri "rahmetullahi aleyh":
"Evladım! Hayr işlemek mutlaka para ile olmaz. Şimdi kavun, karpuz zamanıdır. Çöpe atılan kavun, karpuz kabuklarını topla, hayvanlara ver " buyurdu. Adam da öyle yaptı. O gece rüyasında ana ve babasını gördü. Ana ve babası rüyasında ona:
"Ey oğul, her Cuma gecesi bize hediyeler gönderir, bize ikram ederdin. Fakat çoktan beri kavun, karpuz istiyorduk. Allah senden razı olsun. Bu Cuma bizlere kavun ve karpuz ikram ettiler. Sen hayvanlara kavun ve karpuz kabuğu verdin, Allahü teâlâ da bize Cennet kavun ve karpuzlarından ikram eyledi" dediler.