Ciğer ve cacık söyledim. Ne kadar zengin de olsan, esnaf lokantasını özlüyor insan. Hemen ön masaya baba ile kızı oturdu. Garson her zamanki gibimi abi diye sordu:

-Evet dedi babası, yüzü kıpkırmızı ama az tavuk suyu geldi ve nedense bir taneydi.

Aklıma ben 7 yaşındayken annemin vefat ettiği zamanlarda babamın lokantada yaptığı geldi. Parasız da ama mutlaka ayda bir defada olsa çorbayla içimi ısıtırdı, üstü başı da düzgün değildi, baba ve kızın. Acaba neden az ve bir tas çorba.

Canımı istemedi yoksa babamın, sorsam ya kızarsa. Aklıma bir fikir geldi cebimden çıkardım kalemi, masanın üstünde duran adisyon fişinin arkasına hemen yazdım.

Tatlı söyledim garson hemen getirdi kağıdı uzattım, göz kırptım, okudu Kasaya doğru gidip patronuna uzattı. O da bana bakıp yaptı. Ayağa kalkıp sevgili müşterilerim, dün benim 20 yıl sonra ilk defa çocuğum oldu. Müsaade ederseniz bugün yemekler benden.

Ama herkes hem çorba içecek. Hem yemek seçecek hem de üstüne tatlı yiyecek. Allah sizden razı olsun dedi. Herkes tebrik etti, zaten içeride hepsi hepsi 7-8 kişiydi. Kimi tatlı yedi, kimisi pilav yedi.

Ama benim gözüm baba ile kızının üstündeydi. Hiç sesleri çıkmıyordu. Kız yemeğine devam ediyor.

Babası da küçük küçük ekmek koparıp onun ağzına atıyor.

Ama lokanta sahibi uyanık, benden zeki. Hemen yanlarına gitti. İkram ve hediye geri çevrilmez hadisi şeriftir bu kardeşim dedi aldı siparişleri söylenenden fazlasını getirdi. O kızın kaşığından dökülen pilavları bile eliyle alıp ağzına atarken gülüşünü unutamıyorum.

Babanın da koca koca parça ekmek koparıp etli ekmeğin söyle banışını da. Adam onları izlerken ağlamışım, birkaç damla yemeğime damlatmışım. Hesabı ödemeye gittiğimde arkamı döndüm onlar görmesin diye. Baktım ki kağıda patron 315 tl yazmış, almış kalemi eline 3 ü çizip 1 yapmış. Hiç konuşmadık, bir kelime etsem o da ağlayacak,

gözleri dolmuş sanki yerinden çıkacak. Neyse kapıya çıktım bir sağa bir sola baktım, arabamın yerini bile unutmuşum. Arkamdan garson yetişti, anahtarı masada unutmuşsun abi dedi.

Ne iyi bir adamsın be abi sen deyince utandım. Hayırlı işler deyip giderken son bir cümle söyledi bana. Abi bizim patronun tek bir kızı vardı geçen sene kanserden kaybetti, evlatsız kaldı.