Kimsenin yokluğu bu kadar korkutmazdı beni. Kendimi zor günlerin adamı görürdüm ya, hiçbir güçlüğün beni, bırak yıkmayı, sendeletmeyeceğini bile düşünürdüm.

Oysa şimdi yarımım. Ve sen böylesine uzakken benden, hiçbir zaman tam olamayacağımı da biliyorum. “Tasalanma” diyeceksin, tasalanmayayım; ama, kendime bakıyorum da birkaç umut kırıntısı dışında hiçbir şey göremiyorum.

Nerede olduğunu bilmek ya da döneceğin umuduyla yaşamak da kandırmıyor beni. Her sabaha sensiz uyanmaktan, her günün sensiz geçmesinden korkuyorum artık. Bu yüzden uyanmak istemiyorum “uyuduğum uykuları”…

Ve geceler… Ne yıldızları görüyorum ne gecenin sesini duyabiliyorum. Saniyelerin ne kadar uzun olduğunu görüp şaşırıyorum.

Bildiğim bütün hasret şarkılarını art arda ekleyip söylüyorum. Sesimi kendim bile duymuyorum.

Senden bir iz göreceğim diye sokaklara çıkmıyorum artık. Bu kentin her yerinde sen varsın biliyorum.

Yokluğunu kabul etmek böylesine zorken hiç olmama ihtimalini düşünemiyorum bile.

Bekleyeceğim seni. Zor olacak, çok zor olacak; ama, bekleyeceğim. Bu yarım yüreğin diğer yarısı, yani sen…Geleceksin değil mi?

Kaynak : MehmeT Coşkundeniz..

Guzel bi siir ..ama ne zaman beklemeyi kestin ve hayata yeniden sarilip gulmeyi sectin o zaman bu duygularin gecici oldugunu anladiginda bosa uzuldum diyeceksin..
Degmiyen insnlara artik uzulmeyi biraktigin gun gecmise gomdugun gun mutlu olursun..
Sadece dene..bi sey kaybetmezsin.
Allah yardımcın olsun.

Tavsiyen İçin TeşekküR EdeRim.. Hayat Hiçkimseyi BekLeyecek KadaR Uzun DeğiL.. İnsanLaRdan, İnsan OLaRak KaLabiLmeLeRi Dışında BiR BekLentim De Yok Zaten.. Sadece Hoşuma Gittiği İçin PayLaştım..

Cok dogru .........

EywaLLah .............

Aşk doktorundan duygusal satırlar..

Rica EdeRim.. good