Yukardaki resim çocukluğumun geçtiği yer ' evim' .. şuanda içindeki eşyaları ile birlikte terk edilmiş durumda. Size biraz kendimde bahsedeyim donuk bir çocuktum genelde ıssız sakın yerlere kaçar ağaçlara tırmanırdım yada mezarlıkları taşlar eğlenirdim veya arkadaşlarımı korkuturdum aslında yaşadığım çoğu şeyi hak ettim diyebilirim rahatsız ettiğim için rahatsız ediliyordum.... İlk olayıma geçiyorum ben 13 14 yaşlarındayım abim ise 16 annem ben ve abim bi akşam evde oturuyorduk evdeki sular yağıştan dolayı çamurlu ve kirli akıyordu annem dayanamayıp bunları içmek zorunda değiliz diye çıkışmıştı herzaman soğuk kanlı ve asidir .. ve abimle benim ellerimize 2 3 şişeye benzer birşey tutuşturup dışardan depo dediğimiz ormanın içinde biyerden temiz su taşımaya götürecekti, yola koyulduk ellerimizde el feneri kaplar yürüyoruz annem en önde biz arkasındayız.. rüzgarın ağaç yapraklarına çarpıp kımıldatması vesi,, ıssız ormanın huzuru o sıradan an bile ürkütücü ama aynı zamanda huzur vericiydi .. abim sürekli konuşuyordu yol boyunca o herzaman bunu yapar korktuğu zaman konuşur yada şarkı söyler .. depoya yaklaşmıştık şişeleri doldurup eve dönecektik. Annem ellerimizdekileri aldı ve su deposunun içine daldırıp doldurmaya başladı, abim ise ikidebir gidelim artık burdan diyip el fenerini sağa sola yüzüne ışıtmaya başlamıştı kafayı yemiş gibi görünüyordu .) aslında hak veriyordum çünkü ıssız bir orman ve kocaman bir mezarlık ve çokta olmasada hava biraz karanlıktı derken annemin elindeki bakır şişeye benzer şeyin yere düşme sesi ile ona kafamı çevirişim bir oldu annem donmuş kalmış zorlada olsa iki dudağını birbirinden ayırarak bize şöyle dedi '' hadi çocuklar sizinle bir oyun oynayalım .. siz koşun ben sizi kovalıycam önce eve varan kazanacak derken sesindeki titreme benı tedırgın etmeye yetmıstı.. kafamı sola dogru cevırdım .. hiç unutmuyorum üzerinde beyaz bir gelinlik mutlu ve iyi görünmeyen orta yaşlarda beyaza yakın sarı saçlı bir kadındı gördüğüm. anne bak gelinlikli kadın dedim annem o gelin değil koşun ! demesiyle ne var ne yok atıp koşmamız bir oldu merakımada engel olamadım ve arkamı dönüp baktığımdaysa o her neyse kocaman bir tümsekten havalanıp yere yakın uçarak tekrar aşağı indi bunu gördükten sonra zaten bidaha arkama bakmadım .. bizi görmemiş gibiydi yada görmüştü bilmiyorum .. bu olay en sıradanı diğer yaşadıklarımı anlatacak olursam uzun bir yazı olur.. şunu iyi biliyorum benim yerimde herhangi biri olsaydı eğer ya kafayı yemişti yada ...

Emeğine sağlık teşekkürler.

Allah razı olsun

Sayın madlen, konu paylaşımınız için teşekkür ederiz.