Kürtaj yaptırmak haram mıdır ?

Kürtaj, ana rahmindeki cenin'in herhangi bir dış etkiyle düşürülmesidir. Bu, kasıtlı olarak ilaç kullanma v.b. ile olabilir. Tıpta kullanılan "kürtaj" terimi ana rahminin içini kazıyarak on iki haftaya kadar olan gebeliklerin sona erdirilmesi anlamına gelmektedir.
Ayet-i Kerime de buyuruldu ki: “De ki: Gelin size, Rabbinizin haram kıldığı şeyleri söyleyeyim: O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın, anaya babaya iyilik yapın, yoksulluk korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin, -sizin ve onların rızkını veren biziz- "Gizli ve açık" kötülüklere yaklaşmayın, Allah'ın haram kıldığı cana haksız yere kıymayın. Allah bunları size düşünesiniz diye buyurmaktadır." (Enam suresi 151)
Dinimiz insana değer verdiği için ana rahmindeki cenine ait hükümler koymuş ve onun, zaruret olmadan düşürülmesini cinayet saymıştır. Menî, ana rahmine yerleştikten, döllenme olduktan sonra ona müdahale caiz değildir. Zaruret olmadan yapılan müdahale kesinlikle haramdır ve bir cana kıyma demektir. ( Fetava i Hindiye, 6 / 34)
Abdullah b. Mesud (R.A.) den rivayete göre, doğru söyleyen ve kendisi de tasdik edilen Resûl-i Ekrem (S.A.V.) Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“Muhakkak ki sizden birinizin anne karnında yaratılışı kırk günde meydana gelir. Sonra aynı böyle yani 40 gün "alaka" yani aşılanmış yumurta olur, sonra aynı böyle 40 gün "mudga" yani et parçası olur. Sonra Allahu Teâlâ bir melek gönderir. Melek dört kelime ile emrolun-muştur. Ona şöyle denilir: O kulun amelini yaz, rızkını yaz, ecelini yaz ve şaki yani isyankar mı yoksa said yani itaatkar mı olacağını yaz. Sonra o kişiye ruh üflenir.” (Buharî, Kader:1)
Fıkıh kitaplarımızda, ana rahminde daha uzuvları tamamlanmadan, hamilelik yüz yirmi gün olmadan bir ceninin düşürülebileceği şeklindeki görüşler, gerek Ayet-i Kerime ve gerekse Hadis-i Şeriflerde geçen: "Nutfe, alaka ve mudga" kelimelerinin, o günkü tıbbî bilgilere göre yapılan açıklamalara dayanan ictihadî görüşlerdir. Buna göre, Cenîn, kendisine ruh üflendiği zaman canlı, üflenmeden önce ise cansız kabul edilmiştir. Ruhun üflenmesi ise, 120 günden sonra olmaktadır. ( İbn-i Abidin, 2/522 )
Bazı alimler de döllenmeden itibaren ceninin canlı olduğunu söylemektedirler ki bu bakımdan onlara göre ana rahminde döllenme olduktan sonra hiçbir zaruret yokken çocuk aldırmak yani kürtaj haramdır. (Bilimin ifade ettiği gerçek şudur ki bir bebek ana rahmine düştüğü andan itibaren canlıdır.)
Çocuğunu aldıran ya da ilaçla, vurma ile vs. düşüren kadın hem bir cana kıyıp cani olduğundan ötürü günahkârdır, öbür dünyada bunun cezasını çekecektir.
Ancak işin bir diğer önemli yönü daha vardır: Kırk, ya da yüz yirmi güne kadar kürtajın dinen mahzurlu olmadığını söyleyenlerin görüşü kabul edilse dahi, mazeret olmadan bir kadının avretini başka erkeklere, hatta kadınlara göstermesi haramdır. Dolayısı ile bu konuda ittifak vardır. Yani, şu anda hamile kalmış ve çocuk istemeyen kadının önüne iki yol çıkar:

a- Ya bir doktorun, ebenin vs. tıbbi müdahalesini istemek yani kürtaj.
b- Ya da çeşitli ilkel metotlar yahut ilaç yardımıyla bunu kendisinin veya kocasının yapması...

Birinci yola girmesi halinde avretini, zaruret olmaksızın açmakla bir haram işleyecektir ki, bu, yine ittifakla caiz değildir. İkinci yola girmekle, tıbbın tespitlerine göre çok büyük bir ihtimalle sağlığını tehlikeye atacak ve bundan öncelikle anne zarar görecektir. Bunun başarılamaması halinde de sakat ve yetenekleri körelmiş çocukların doğmasına sebep olacak, böylece hem ömür boyu vicdan azabı çekilecek, hem de aile ve toplum olarak maddi manevi zararlar görülecektir.