Dünyalı olmak için öncelikle insanların, böl parçala yönet anlayışından uzak Evreni bir bütün olarak görmesi ve Evrenin bir parçası olduğunu kabullenmesi gerekir. Dünyada sınırsız bir yaşam için çabalamalı, ardından gelen kuşaklara özgürce bir yaşam, sağlıklı bir tabiyat, akıl ve maktıkla düşünen bir toplum, Adaletli, hoşgörülü ve sevgiye dayalı bir yaşam düzeni bırakmak sorumluluğunu taşımalıdır.

Dünya; Evimiz,
Insan; Neslimiz,
Evlad-ı Resul; Seceremiz,
Ehli Beyt; Soyumuz,
On Iki Imam; Ocağımız,
Sevgi; Dinimiz,
Kamil-i Insan; Kıblegahımızdır.

Alevi inanç ilkesi; Kainattaki canlıyı sevmek, sahiplenmek ve cansıza da değer vermek ilkesidir. Bilgimiz dahilindedir ki bu ilkeye ikrar verip ikrarından dönenlerin sayısı günden güne çoğalmaktadır.

Insanoğlunda benlik, şahsi menfaat düşüncesi, kişisel arzular, sahip olma, tatmin olma hırsı büyüdükçe; Paylaşım , hoşgörü, sadakatlık, merhametlik, vs. düşüncesinden uzaklaşmaktadır.

Diğer bir tarafta şahit oluyoruz ki; Bir türlü doymayı, tatmin olmayı bilmeyenlerin başı dara düştüğünde; Insanlardan yardım, çare, destek bekler ve gereken yardımı, desteği bulamadığı zaman da; Insanlık ölmüş, kimse de insanlık kalmamış deyip düştüğü o anki çaresizlik karşısında insanlık değerlerini hatırlıya biliyordur. O zaman yapılması gereken, yanlışımızın neresinden dönersek o bize kardır.

Insanın benlik hırsına esir kaldığı müdetçe, kainattaki canlı ve cansız varlıklara karşı olan sorumluluğunu kenara iterek;
* Insanı incitmemek yerine; Insanın canına kıyan, olmadık haksızlıklara ve eziyetlere maruz bırakmıştır.
* Cansıza değer verilmesi yerine; Arzu ve keyfi isteklere peşkeş çekilmektedir.

Halbu ki Alevi inancının ilkesi, insanı sevmek ve kutsamaktır.
* Ey insan! Kendini küçük bir varlık sanma, sen öyle bir alemsin ki, sende kainat dürülmüştür. Şahı Merdan Ali.
* Yaratılanı severim yaratandan ötürü. Yunus Emre
* Insan Hakk’ta Hakk insanda, ne ararsan var insanda. Aşık Ismail Daimi
* Insan, enbüyük değerli varlıktır çünkü Allah, kendisine mekan olarak insanın gönlünü seçmiştir. Seyyid Hakkı

Özü itibariyle esas olan ilahi aşktır. Allah’ın kainatta yarattığı her şey, insana olan sevgisindendir. Hal böyle olunca insana düşen de, bu sevgiye layık olmak ve şükür etmektir. Allah yararttığı her şey insanı sevdiğinden yaratmışsa o zaman, kullarına eziyet te bulunmaz. Kabul edilmese de insana eziyet eden, insanın kendi nefsidir.

Alevi deyimiyle Allah, eline beline diline sahip olan kullarına eziyet etmez, tam tersine onları güzel ahlakla mükafatlandırır.