Bir kişinin aynası, yaptığı eylemlerdir...
Gönderdiğiniz düşünce enerjileri de sizin eyleminizdir... İlla da harekete geçmek gerekmez. Düşünceler ile de enerji gönderir insan... Gelişigüzel etrafa gönderilen düşüncelerin hiç mi mesuliyeti yoktur?...

İnsan Ne Ekerse Onu Biçer…
Her davranışımızın eninde sonunda kendimize döneceğini bilmeliyiz. Her düşüncemiz de eninde sonunda bize döner.

Bir arkadaşınızı oyalıyor, ona türlü bahaneler öne sürüyorsanız, bilin ki; size de bir gün aynısı yapılacaktır. Ta ki, insanın canı yanıp, ''bu ne kötü bir hareketmiş'' diyene kadar, ''aynı tesiri içeren olaylar'' defalarca karşınıza çıkacaktır.

Gözünüzün önünde biri elini ateşe soksa, canını acıtsa, onun kötü bir şey olduğunu görürsünüz ve bilirsiniz... Ama ancak bire bir canınız acıyıp, o acıyı deneyimleyince idrak gerçekleşir. Nasıl ''acıdığı'' bilinene kadar ''öğrenime'' devam etmek durumundadır insan. Ancak o zaman gerekli gücü elde edecek ve böylelikle o konunun da üstesinden gelebilecektir.

Fakat o zaafın henüz farkında değilseniz, yol oldukça uzun olacaktır... Eğer üstesinden henüz gelemiyorsanız ya yeterli çabayı göstermiyorsunuz ya da henüz o gücü elde edememişsiniz demektir. Güç potansiyel olarak mevcuttur ama açığa çıkarılamamıştır demek ki henüz.
Örneğin sizde işinizde yükselme hırsı olabilir. Bu da sizin zaafınızdır... Bu zaafınızı fark edene kadar kim bilir neler neler, ne eylemler yapmışsınızdır....
Güçlü ve zayıf yönlerimizi, zaaflarımızı tanımak zorundayız.

Âmentü billâhi ve melâiketihî ve kütübihî ve rusülihî ve'l-yevmi'l-âhiri ve bi'l-kaderi hayrihî ve şerrihî mine'llāhi teâlâ; ve'l-ba'sü ba'de'l-mevti hakk eşhedü en lâ ilâhe illâllāh ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve resûlühi