BAŞLAMAYI SEÇSEYDİNİZ NELER OLURDU

Her birimiz içinde bulunduğumuz binlerce bakış açılarıyla, öğretilmişliklerle büyütüldük. Aklımızın ermeye başladığı ve hayatımıza yön vermeye başladığımız andan itibaren bu öğrenmişlikleri ve bakış açılarını referans olarak kullanıyoruz ve şu anda buradayız.

Bazen adına kural dedik, inanç dedik, toplum düzeni dedik, din dedik, cemiyet dedik, bazen tecrübe dedik, gelenek, görenek dedik.
İzledik, gözlemledik, duyduk, fikir edindik, yargıladık ve sonuçlara vardık.
Tüm bunları yaparken özgür irademizden ve kendi özümüzden taviz verdik ve hatta kim olduğumuzu, ne yapmak istediğimizi, öz ve yüksek benliğimizi unuttuk.

Bizi en çok, içinde bulunduğumuz çevre; dolayısıyla da yaşadığımız toplum etkiledi. Ailede başladı önce bakış açıları, herkes bir öncekinden öğrendiği şeyi bir sonrakine aktarmakla yükümlü buldu kendini ve bu görevi en güzel şekilde yerine getirmeye çalıştı.

Öğrendiklerini öğretti. Kimi zaman sorguladı ama sonra arkasına attı ve yok sayarak devam etti.
Uydu kurallara ve uydurdu aynı zamanda.

Hepimiz bunlarla şu andaki biziz.

Tüm bunları kabul ederken ne kadar mutlu oldunuz?
Hanginiz şu anda içinde bulunduğu yaşamdan keyif alma noktasında muhteşem şeyler çıkarıyorsunuz?
Hanginiz kendi için bir şeyler yapıyor ve bunu yaparken tereddütsüzce haz alarak yapıyorsunuz?

Hanginiz aslında yapmak istemediğiniz bir iş yapıyorsunuz? Hanginiz birlikte olmak istemediğiniz insanlarla yaşamak zorundasınız?
Hanginizin, işe giderken ayakları geri gidiyor?
Kaçınız özünü gerçekten seviyor ve ona saygı gösteriyor? Kaçınız aynaya bakarken korkusuzca gözleriyle buluşabiliyor ve ona gülümseyebiliyor?

Tüm bu soruları onlarca soruyla pekiştirebilirim?

Bu soruları cevaplarken “ama” larınız varsa, o zaman hayallerinizi gerçekleştirdiğiniz bir yaşamınız var demektir. Hiç şikayet etmeyin!

Kendi yaşamınızı kendi bakış açılarınızla inşa edin. Şimdiye kadar inşa edip de beğenmediğiniz ne varsa hepsini yıkıp iptal edin.

Bütün o korktuğunuz, endişe ettiğiniz ve kendiniz için engel olarak koyduğunuz ama şimdiye kadar fark etmediğiniz tüm o şeylerden sıyrılabilme cesaretini gösterseydiniz hangi başka muhteşem şeylere kapı açardınız?

Cesur olur her şeye yüzde yüz evet demeyi seçseydiniz?

Başkalarının düşüncelerini alıp üzerinize yapıştırdığınız sürece kendiniz değil hep bir başkası olmaya mahkum kalırsınız.

Başkalarından aldığınız her şey sizi, siz olmaktan alıkoyan şeylerdir.

Öncelikle düşünce şeklinizi değiştirmeye başlayın. Herhangi bir durum karşısında tüm o öğrenilmişlikleri ve başkalarına ait olan ve sizin de farkında olmadan onayladığınız ne varsa hayatınızdan çıkarın.
Bildiğinizi sandığınız her şeyi;
Unutun,
Bırakın,
Yıkın,
Hükümsüz kılın,
Feragat edin,
İptal edin,
Geri alın,
Feshedin,
Bozun,
Atın,
Kırın,
Savaş-kaç-don mekanizmalarınızı kaldırın,
Yıkıp yaratımını iptal edin.

Böylece sıfır bakış açısıyla özgür olun. Öncelikle yapmanız gereken budur.

Sonra sorun ben kimim?
Gerçekte kim olmak istiyorum?
Ben ne yapıyorum?
Gerçekte ne yapmak istiyorum?
Hayallerim var mı?
Varsa bunlar neler?
Kendinizi kendinize hatırlatın.
İçinde bulunduğum şartlarda daha iyi nasıl yol alabilirim?
Aslında içimdeki ses ne diyor? Zihninizi değil iç benliğinizi dinleyin.

Zihni dinleyip iç sesi susturmak yerine, iç sesinizi dinleyip zihninizi terbiye etmelisiniz.
Doğaya çıkın.
Bedeninizi ödüllendirin.
Kendinize sizi mutlu edecek armağanlar verin.
Yapmayı çok istediğiniz o şeyleri yapmak için harekete geçin.
Yaptığınız hiçbir şeyden pişmanlık duymayın, keşke demeyin.

Bunun yerine yaşadığınız o şeyden ne öğrendiğinize, size nasıl bir katkısı olduğuna odaklanın.
İlk yapmanız gereken kendinizi keşfetmektir. Kendinizi okumayı öğrenin. Sonra tüm her şeyi fark edip okumaya başlayacaksınız.

Varlığınızın gücünü elinize alın ve güven içinde olduğunuzu lütfen hep hatırlayın.

Zaman içinde tüm bunlara ve ötesine ulaşacaksınız.

Şimdi başlama zamanı değilse ne zaman?