Sonunda arayış fiziği verdiğim bir şeye inandım. Yerçekimi kadar gerçek ve tabiatın hükmettiği bir güç. Arayış fiziğinin kuramı şöyle bir şey: size iyi hissettiren herşeyi geride bırakıcak kadar cesursanız. Evinizden tutun, eski bazı pişmanlıklara kadar herşey olabilir. İçsel ya da dışsal gerçeği arayacağınız bir yolculuğa çıkıyorsanız. Bu yolculukta karşınıza çıkıcak herşeyi bir ipucu gibi görmeye hazırsanız. Yolunuza çıkıcak herkesi öğretmen olarak görmeyi kabul ediyorsanız. Ve hepsinden önemlisi, kendinizle ilgili bazı zor gerçeklerle yüzleşmeye ve affetmeye hazırsanız işte o zaman gerçek sizden asla saklanamaz.

Evet hayat herşeyin başı ve sonu değil, bir matrix yada kendi kendimize çevirdiğimiz bir ülüzyon diyebiliriz daha birçok şeyde söyleyebileceğimiz gibi!
Fakat tüm bu basitlik ifadesi içeren tanımlara rağmen ayrıntıları da deneyimlemeliyiz.

Belki uyanacağız belki de hayır ama bu arada düşe boyun eğmek zorundayız; dünyayı, doğmuş olmayı, görmeyi, solumayı kabullendiğimiz gibi.

“Bu düşe boyun eğmek zorundayız” yani çok anlamlı ne desem bilemedim

Arayışa karşı derin bir eğilim vardır Ve öyle bir ruh hali vardır ki elde ettiğin ne olursa olsun seni tatmin etmez.Yine arayışa giriyorsun.Arayış burada ve şimdide kalmana izin vermiyor çünkü seni hep başka bir yere götürüyor.Arayan içeride ama hırs içinde hareket ederek dışarıda kendisini tatmin edecek bir şeyler aranıyor.Bu asla gerçekleşmeyecek. Hiç olmadıki. Eğer yolu sormaya devam edersen tekrar tekrar geleceği yaratmaya çalışıyor olursun.Anlık yaşa, beyni işin içine karıştırma; Zamanla, içindeki ışığa alıştıkça, kaynağının sen olduğunu göreceksin. Arayan, aranandır.O zaman hazinenin içinde olduğunu göreceksin ve bütün sorun senin onu dışarıda aramandan kaynaklanıyordu. Sen ihtiyacın olan her şeyi üzerinde taşıyorsun. Bak.şu anda her yerden yaşam fışkırıyor.Bir anlık bir bakış - ve yol yordam yöntem sormanın ne kadar anlamsız olduğunu görüp güleceksin. Arayanı ara, bırak arayan aranana dönüşsün.

Benim veya sizin aradığımız yolun bir sonu yok. Hep arayış içindeyiz çünkü inanmak istediğimiz şeyi bulmak istiyoruz. Ama her zaman veya genellikle bulamıyoruz , hep bir umut içinde arıyoruz. Bu arayış aslında bizi yaşamdan soyutluyor, bazı şeyleri kaçırıyoruz. Arayış içinde olmak insana huzur ve mutluluk vermez daha çok soru daha çok merak uyandırır.