-《EL-HALLÂK》

HÂLIK;
İLK DEFÂ YARATAN,
HALLAK İSE;
YARATTIĞINI TEKRAR YARATAN
MÂNASINA GELİR;

Allah Âyet-i Kerime'de;
"O, Her'an Bir,Şe'ende Her'an Bir Yaratmadadır" Buyurur. Bu durumda Allah'ın Hallâk İsminin Tecellisi Devam Diyor Demektir;
Yani Allah(c.c) Herhangi Bir'şeyi Yaratıp Öylece Bırakmamıştır..!
Allah(c.c) Bir'şeyi Önce Yaratır, Sonra Bir Daha Yaratır Ve Onu Yaratmayı Sürekli Olarak Tekrar Eder.

Allah(c.c) İnsanı Yaratıp Bırakmış Olsaydı İnsan Olduğu Gibi Kalır, Büyüyemez, Yaşlanamazdı.

Allah(c.c) Her'anda Yarattığı İçin Her'şey Kemâline Doğru; Yani Büyümeye, Olgunlaşmaya, Kemâle Ermeye Doğru Bir Yolculuk Yapar.
Allah(c.c) Bu Yaratmayı Hallâk İsminin Tecellisiyle Tekrar Tekrar Ederek Yapar...

Halk Etmek Kelimesi Kur'an'da 240 Defa Geçer...!
Allah'ın(c.c) Hâlık, Hallâk, Fâtır ve Bedi' İsmi Vardır. Fâtır; Yaran, Yeni Yaratan, Bedi' İsmide Yaratan Anlamına Gelir..!

Sırası Geldikçe Hep Beraber Bu İsimleri Anlamaya,
Çalışacağız; Ama Nüzul Sırasına Göre Yaratmayla, Hâlk Etmekle İlgili Gelen İlk İsim, Allah'ın(c.c) Hallâk İsmidir.
Biz'de Hep Beraber Bu Sohbetimizde Allah'ın(c.c) Hallâk İsmini Anlamaya Çalışacağız İnşallah.

Hallâk İsminide Allah'ın(c.c) Bütün İsimleriyle Anlamaya Çalışmamız Gerekir. En Azından Şimdiye Kadar Öğrendiğimiz İsimlerle Beraber Anlamaya Çalışmamız Gerekir. Şimdi Hep Beraber Hallâk İsminin Geçtiği Âyetleri Anlamaya Çalışalım İnşallah..!

VE LEKAD HALAKNÂKUM: "Gerçek şu'ki sizi biz yarattık." SUMME SEVERNÂKUM: "Sonra sizi tasvir ettik (sizi suretlendirdik, size şekil verdik)." SUMME KULNÂ LİL MELÂİKETİSCUDÛ Lİ ÂDEM: "Sonra meleklere;
'Âdem' e secde edin' dedik." FE SECEDÛ: "Hepsi secde ettiler." İLLÂ İBLİS:
"Acak iblis." LEM YEKÛN MİNES SÂCİDİN:
"O, secde edenlerden olmadı."

HAZÂ HALKÛLLÂH: "İşte bu, Allah'ın(c.c) yaratmasıdır."
FE ERÛNÎ MÂZÂ HALAKALLEZÎNE MİN DÛNİH : "(Allah) Haydi, bana gösterin. Ondan başka kim ne yaratmıştır..?"
Ondan başka bir'şey yaratan varımdır..? BELİZ ZÂLİMÛNE Fİ DALÂLİN MUBĮN: " Bilâkis zâlimler apaçık bir delâlettedir."

İlâh Olmak, Allah'tan Başka İlâh Edinilmemesi Hâlık'ın Hakkıdır. Allah(c.c) Bu Yüzden Âyetini Böyle Beyan Ediyor.
Eğer Birini İlâh Gibi Seversen, Onu
Her'şeyin Önünde, Üzerinde Tutarsan,
O Senin İçin Allah'tan Daha Öncelikli Olursa,
Onu İlâh Edinmiş Olursun.
Allah(c.c) Soruyor;
Peki, O İlâh Edindiğin Neyi Yaratmıştır, Yarattığı Bir'şey Varmıdır,
O İlâh Olarak Gördüğün, Allah'ın(c.c) Yarattığı Gibi Bir'şey Yaratmış'mıdır..?

E LÂ LEHUL HALKU VEL EMR: "Dikkat Et (İyi'Bilinki)Yaratmada Emirde O'na Âittir." TEBÂREKALLÂHÛ RABBÜLÂLEMÎN: "Âlemlerin Rabbi Olan Allah(c.c) Ne Mübârektir."

BiriAllah'ın(c.c)Hallâk İsmine İman Etse, Tövbe Ve İstiğfar Edip Gönlünü Allah'a (c.c)Döndürerek;
"Ya Rabbi..! Ben Senin Rızanı İstiyorum" Dese Değişmeyi Kabul Etmiş Olur. Allah'da(c.c) Ona Muameleyi Anında Yapar...

Neden..?

Çünkü Allah'ın(c.c) Her'anda Bir Şe'ende, Yaratmada,Olduğunu
Ona Şimdi Böyle Mûâmele Ediyorsa Yarın Daha Farklı Bir Şekilde Mûâmele Edeceğini Bilir..! Umutsuzluğa Düşenler Allah'ın(cc)

Hallâk İsmine; Rakib

İsmine, Bedi' İsmine;

Kerim İsmine;
Fââl İsmine İman Etmemiştir;
Çünkü Allah'a(c.c) İman Varsa Umutsuzluk Yoktur..! Umutsuzluk İblisin Halidir..!
Bu Yüzden Umutsuzluk İnsanı İblis Yapar..!

İblis; Allah'ın(c.c) Rahmetinden Umudunu Kesen Mânasına Gelir..!
O, Allah'ın(c.c) Rahmetinden Umudunu Kestiği İçin Ona İblis Denmiştir..!
Halbuki Mü'min,İblis Olmaz..!
Biri İblis Olursa; Yani Umutsuz Plursa O, Mü'min Değildir, Allah'a(c.c) İman Etmemiştir..!

Sadece Allah'ın(c.c) Hallâk Olduğuna İman Etmeyenler İçinde Bulunduğu Durumun Değişmeyeceğini Zanneder. Dolayısıyla İçinde Bulunduğu Ânın Esiri Olur;
Ama Mü'minler İçinde Bulundukları Zamana, Duruma Esir olmaz..!
Mü' minler, Ânın Hükümranıdır, Hükmedenidir..!
Bu Yüzden Zamana, İçinde Bulunduğu Ana Boğulmazlar, Dünyaya Âhiretten, Kıyâmet Yerinden Bakar, Ârştan Bakarlar Ve Allah'ın(c.c) Hallâk İsmiyle Tecelli Edip Onları Her'anda Değiştirdiğini Görüp Anlarlar..!
Bunun İçinde Akıllarını Ve Gönüllerini Kullanırlar..!
Bu Yüzden Mü'minler Zamanın Çocuğu Değil Babasıdır..!

Arada Bir Kıyâmet Yerinden Buraya Bakarsak Ne Yapacağımızı Anlarız..!
Öyle Yaparsak Allah
(c.c) İçin Yaptığımız Güzel'şeyler Bize Sıkıntı Vermez,
Tam Tersine; Gönlümüzü Huzura Erdirir, Böylelikle Allah(c.c) İle Huzur Buluruz.
O Zaman Dünya Bizim İçin Sadece Zâhiri Bir Hayat Olarak Kalmaz,
Ebedi Hayatın Tarlası, Allah'ın(c.c) Rızasını Kazanma Yeri Olur..!

Kendi Hakikatimize, Ruhumuza Basamak Basamak,Yaklaşmamız Gerekir..!

Biz Mânevi Olarak Ayağımızı Kaldırıldıp Bulunmak,İstediğimiz Yere Çıkmaya Çalıştığımızda Allah
(c.c)Bizi Orda Yaratır.
Bu Yüzden Biz Gönlümüzden Biraz Çaba, Gayret Sarf Edelim Yeter;
Çünkü Vuslatımız, Allah'ın(c.c)
Hallâk İsminin Tecellisiyledir...

Allah'ın(c.c) İsimlerini Okurken, Dinlerken, Anlamaya Çalışırken;
"Ben Bu İsme İman Etmiş'miyim, Etmemiş'miyim" Deyip Tefekkür Etmemiz Lâzım. Eğer İman
Etmemişsek, Kendimizi Hemen Düzeltmeliyiz; Çünkü Bu Bizim Elimizdedir. "Ya Rabbi..!
Ben Gerektiği Gibi İman Edememişim, Anlayamamışım..!
Bu Sefer Böyle İman Ediyorum" Dersek Allah(c.c) Hallâk Olduğu İçin Bu Sefer Bizim İmanımızı Öyle Yaratıp Bizi Oraya Alır..!

Allah Hepimizi Kâmil Mânada;
Zât'ına, Sıfatlarına, İsimlerine, Ef'aline İman Edenlerden Eylesin..!
Hiçbir Şekilde Kendisine İtiraz Edenlerden, Kendisini Kabul Etmeyenlerden Eylemesin..!
İman,Ettiğini,Zannedip
Nifaka Düşenlerden, Münâfıklardan, Rabbine Kafa Tutanlardan,
Ona'İtiraz,Edenlerden Eylemesin,
Kendisine Boyun Bükenlerden Eylesin..!
"Sen Benim Rabbimsin, Bende Senin Kulunum" Diyenlerden Eylesin...

Allah(c.c)Hepinizden
Razı Olsun.

PİR MUHAMMED HÜSEYİN HZ.

Allah Hepimizi Kâmil Mânada;
Zât'ına, Sıfatlarına, İsimlerine, Ef'aline İman Edenlerden Eylesin..!
Hiçbir Şekilde Kendisine İtiraz Edenlerden, Kendisini Kabul Etmeyenlerden Eylemesin..!
İman,Ettiğini,Zannedip
Nifaka Düşenlerden, Münâfıklardan, Rabbine Kafa Tutanlardan,
Ona'İtiraz,Edenlerden Eylemesin,
Kendisine Boyun Bükenlerden Eylesin..!
"Sen Benim Rabbimsin, Bende Senin Kulunum" Diyenlerden Eylesin...

Allah(c.c)Hepinizden
Razı Olsun.

Amin inşallah

Seyri sulük yaparken Allah’ın Hallâk ismi biz de nasıl tecelli eder?
Kendi hakikatimize, ruhumuza basamak basamak yaklaşmamız gerekir. Biz manevi olarak ayağımızı kaldırıp bulunmak istediğimiz yere çıkmaya çalıştığımızda Allah bizi orda yaratır. Bu yüzden biz gönlümüzden biraz çaba, gayret sarf edelim yeter; çünkü vuslatımız Allah’ın Hallâk isminin tecellisiyledir.
Bize düşen; rabbimizin her anda bize muamele ettiğine iman etmek, bizim için her anda bir yaratmada, bir şe’ende olduğunu unutmamaktır. Bunun için de gereken duamızı yapıp rabbimize koşmak, hem dünyayı, hem ahireti istemektir; ama onun rızasını, dostluğunu her şeyin önünde ve üzerinde tutmaktır.
Her şeyi rabbimizden istememiz gerekir; ama en öndeki tercihimiz Allah’ın rızası ve dostluğu olmalıdır. Duamızı yaparken; “senin rızana, dostluğuna mani olacak hiçbir şeyi istemiyorum ya rabbi! Eğer bir şey aramıza girecekse, benimle senin aranda perde olacaksa, o olmasın ya rabbi! Onu verme, beni böyle şeylerden koru, muhafaza et” demeliyiz. Duamızı böyle yapıp, rabbimize koşmamız, ona güvenmemiz, onun her bir ismine tek tek kâmil manada iman etmeye çalışmamız gerekir.
Allah’ın isimlerini okurken, dinlerken, anlamaya çalışırken “ben bu isme iman etmiş miyim, etmemiş miyim” deyip tefekkür etmemiz lazım. Eğer iman etmemişsek kendimizi hemen düzeltmeliyiz; çünkü bu bizim elimizdedir. “Ya rabbi! Ben gerektiği gibi iman edememişim, anlayamamışım. Bu sefer böyle iman ediyorum” dersek Allah Hallâk olduğu için bu sefer bizim imanımızı öyle yaratıp bizi oraya alır.
Allah hepimizi kâmil manada zatına, sıfatlarına, isimlerine, ef’aline iman edenlerden eylesin. Hiçbir şekilde kendisine itiraz edenlerden, kendisini kabul etmeyenlerden eylemesin. İman ettiğini zannedip nifaka düşenlerden, münafıklardan, rabbine kafa tutanlardan, ona itiraz edenlerden eylemesin, kendisine boyun bükenlerden eylesin. “Sen benim rabbimsin, ben de senin kulunum” diyenlerden eylesin.
Allah hepinizden razı olsun.