Koşarak Değil, Yatarak Çocuk Olmak
Bir yatağa bağlı olarak yaşamak en çok çocuklar için zor olsa gerek. Hele ki bu çocuk 10 yaşına gelinceye dek akşam hava kararına yorgunluktan bitkin düşünceye kadar oyun oynamanın tadına varabildiyse okula gidebildiyse karne sevincini ailesiyle yaşabildiyse…
İki ablasından sonra geldiği dünyada varlığıyla ailesini mutluluğa boğan Emre 10 yaşına kadar ailesinin göz bebeği olarak yaşamını sürdürmüşken hiç beklenmeyen bir hastalığın pençesine düşmüş. Yavaş yavaş unutkanlıkla başlayan rahatsızlığı daha sonra konuşma kabiliyetini yitirmesine en son da yatağa bağlı kalmasına neden olmuş.
Sürekli yatağa mahkum yaşamak zorunda kalan bir çocuk şimdi Emre. Konuşamıyor tıpkı bebekliğinde olduğu gibi annesinin şefkatli ellerinden biberonla yemeğini yiyebiliyor. Bir bebek kadar masum bir bebek kadar korumasız.
Çocuklarının gözlerinin önünde erimesini çaresizce izliyor Tokgöz ailesi. Anne Neriman 10 yıl öncesine tekrar dönüyor tekrar aynı şefkatle kucaklıyor Emre’ sini. Elinden gelen herşeyi yapmak için büyük çaba sarfediyor Necaattin Bey ama maddi imkansızlık hastalık karşısında bir kez daha büküyor boynunu…
Emre’nin sürekli yatmaktan tahriş olmuş vücudu için özel bir yatak şart. Ancak ailenin bunu alması maddi olarak mümkün değil. Tıbbın dahi yakalandığı hastalık karşısında çaresiz kaldığı Emre’ ye bir yardım eli uzanıyor Fiziksel Engelliler Vakfı’ndan… İçerisinde bulunduğu zor şartlarda en makbul hediye olan ortopedik yatak engellilerin acı tatlı günlerinde yanlarında olmayı vazife bilen Fiziksel Engelliler Vakfı tarafından ulaştırılıyor ailenin Kıraç’taki evine. Artık Emre FEV’in kendisine armağan ettiği yatağında daha sağlıklı rahat ve mütebessim uyuyabilecek.
Yarınlara umutla bak Emre… Hiç durmadan soluksuzca koşabileceğin günlerde de Fiziksel Engelliler Vakfı olarak yanında olmak istiyoruz…
Kaynak:Fiziksel engelliler vakfı
__________________
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özledim, oysa ne güzel gülerdim..
|
10.02.17, 15:26
Benzer Konular
Normal
