Bir gün Hızır Aleyhisselam göğe bakıp tefekküre dalıp gitmişti. Yaptığı uzlet ve ibadetler neticesi ve Rabbinin yardımı ile keşfi açılmıştı. Diğer insanların görmediği şeyleri görüyordu. Birinci kat gökte bir anda yedi kat gök açıldı ve bir yazı gördü. Hızır Aleyhisselam'ın gördüğü bu yazı onu çok etkilemişti. Arşı alada gördüğü yazı Fatihayı şerifdi.

"Yarabbi bu nasıl bir süredir ki etrafı pırıp pınl bir aydınlık, bunu okudukça hem imanım artıyor hem de şevkim."

Bu yedi ayet olan duayı her okuyuşunda sanki başka bir aleme geçiyor başka başka manalar öğreniyordu. İlk okuyuşunda kelami manayı anladı. İkinci okuyuşunda mecazi manayı anladı. Üçüncü de edebi manayı anladı. Dördüncü de tefsiri manayı anladı. Fakat diğer manalara lafızlar kelimeler ifade etmekten acizdi şaşırıp kalmıştı.

"Ya Rabbi bana bu süreyi indir bununla amel edeyim dua edeyim" dedi.

Ancak Hızır Aleyhisselam'a şöyle ilham oldu ki "bu süre Alemlere rahmet olarak gönderilecek olan Hz. Muhammed ve ona inanlara ahir zamanda inzal olacaktır. Bunu isteme bu sana verilmeyecektir". Hızır Aleyhisselam, bu duruma çok üzüldü. Günlerce, aylarca yıllarca ağladı yemedi içmedi halvet eyledi, yalvardı yakardı Rabbisine sonra yine ilham oldu ki "eğer dua ederse, Muhammed'ın ümmetinden olabilirsin." Hazreti Hızır Aleyhisselam da çok büyük dua ile dua etti, ismi azam ile dua etti. Rivayet edildiğine göre yaptığı dua şu idi.

(BİSMİLLAH! MAŞAALLAH

LA KUVVETE İLLA BİLLAH,

MAŞAALLAH KÜLLİ NİYME

TİN MİNALLAH MAŞAALLAH

ELHAYRÜ KÜLLİHİ BİYEDİL

LAHİ MAŞAALLAH LA YUS

RİFÜSUUE İLLALLAH)

Allah'ın ismiyle başlarım, Allah neyi dilerse o olur. Kuvvet ve kudret ancak Allah'ındır. Allah neyi dilerse o olur. Her nimet Allah'tandır. Allah neyi dilerse o olur. Hayrın tamamı Allah'ın kendi kudretindendir. Allah neyi dilerse o olur. Fenalıkları insanlardan defeden ancak Allahü Teala'dır.

Hızır Aleyhisselam yaptığı bu duanın neticesi ile kendisine Abı hayat suyunun yeri gösterildi ve bu sudan içince kıyamete kadar ömrü uzatılmış oldu. Böylece Hz. Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem'ın ümmetinden olma şerefine nail oldu.

Abdullah bin mübarek (Rahmetullahi aleyh) diyorki; Savaşa gidiyorken atım düştü ve öldü. O anda orada yüzü ve kokusu çok güzel birisi belirdi. Tekrar atına binmeyi istermisin dedi. Evet dedim. Adam elini atın alnına koyarak;
Aksemtü aleyki eyyetühel ılletü biızzetillâh
Ve bi azameti azametillâh
Ve bi celâli celâlillâh
Ve bi kudreti kudretillâh
Ve bi sultâni sultânillâh
Ve bi lâ ilâhe illallâh
Ve bi mâ cerâ bihil kalemü min ındillâh
Ve bi lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi illen sarafti.
Bu duayı okuyup, elini üzerinde gezdirince at düştüğü yerden kalktı. Adam bana; Bin atına dedi. Atıma bindim, atımın ölmesiyle ayrılmak zorunda kaldığım arkadaşlarıma yetiştim. Sonraki gün düşmanla çarpışmaya başlayacağımız anda bana yardım eden adam önümde belirdi. Dün bana yardım eden sen değilmiydin dedim. Evet benim dedi. Allah için cevap ver, sen kimsin dediğimde Ben Hızır’ım, zorda kalanlara yardım ederim, dedi. Bunun üzerine ondan sonra ne zaman bu duayı bir hastaya okudumsa Allahın izniyle hemen şifa buldu.

Manası: Ey hastalık! Sana Allâh'ın izzetiyle, azametiyle, yüceliğiyle, kudretiyle,gücü ile, lâ ilaâhe illallâh ile, Allâh'ın katından, kalemin yazdıkları ve Allâh'ın güç ve kuvvetiyle yemin veriyorum. Bu kimseyi terk edip uzaklaş.