NASIL DUA ETMELİYİZ?

Allah katında dualarımızın kabul olunabilir bir değe- re sahip olması için öncelikle;
BESMELE(euzubillahimineşşeytanirracim, Bismillahirrahmanirrahim) HAMDELE(Elhamdülillahi Rabbil âlemîn) SALVELE (Essalat-ü vesselamü ala seyyidina
muhammedin ve alâ âlihi ve sahbihi ecmain) diye,
Üçlü tesbihat ile duaya başlanılması Kur’ani ve Ne-
bevi öğretidir...
Salâvat-ı şerife getirilmeyen duanın eksik olduğu ko-
nusunda Nebi sav efendimizin mü’minlere uyarısı bulun- maktadır. (Tirmizi)
156

Dua’ya başlamadan önce mutlaka Allah’a tevbe edilmeli, bilerek veya bilmeyerek yapılmış olan kusurlar- dan dolayı içtenlikle AF taleb edilmelidir...
Dua için ellerimizi semâ ya kaldırıp, parmaklar yapı- şık vaziyette veya kısmen açık olarak, kıbleye yönelerek gökyüzüne bakmaksızın dua edilmesi, nihayetinde eller yüze sürülerek duayı bitirmek, Nebî sav efendimizin dua yöntemidir...
DUA özelde iki varlığı ilgilendirdiği için dua eden ve el açılan yaratan arasında iletişim engeli olmadığı; “ Size şah damarınızdan daha yakınım...” (Kâf, 16) ayeti ile sabit’tir...
Yüksek sesle, gösteriş kokan bir eda ile dua etmek veya dua’ yı törene çevirmek yanlıştır...
Dua’da aslolan ALLAH’A ; “...Yalvarmak ve içten DUA etmektir... O haddi aşanları sevmez...” (Âraf, 55)
DUA; bir gecede yahut belirli dönemlerde değil, di- ğer ibadetler gibi, düzenli ve ısrarlı olarak Allah’a yönel- mektir...
Zorluk, darlık ve sıkıntılı günlerde, dua artırılacak ancak belli bir zaman diliminde aşırıya kaçma yerine bir ömür istikrarlı çizgide Allah’a ulaşmak Nebevi terbiye gereğidir...
DUA ederken, Esma-ül-Hüsna içinden bildiğimiz yüce isimleri yakarışımıza eklemek, Rahman ve Rahmet sı- fatları ile bize muamele etmesini Allah’tan dilemek gere- kir...
Resulullah sav. Efendimiz, Hülefâi râşidîn, sahabe- ler, ehli beyt, Peygamber eşleri (ezvâc-ı tahirât) , veli zât- lar, şehidler, duanın kabulüne vesile kılınması için, dua başına ve sonuna eklenmesi tavsıye edilmiştir...
Kur’an-ı kerimde ; “ Şübhesiz Rabbim, duaları işi- tendir...” (İbrahim, 39) ayet-i kerimesi , “—Dua ediyo- rum da kabul olmuyor ...” düşüncesinin reddidir... Tüm
dua ve yakarışları işiten Rabbimiz bir hikmet nedeniyle icabeti geciktirebilir... Bu konuda umutsuzluk tehlikeli- dir...

Nebî sav efendimiz; “...Bir insan iki elini kaldırıp, Allah’a dua ettiği zaman, o kalkan iki eli boş çevirmekten hayâ eder... “ (Tirmizi) müjdesi; Dua da ısrarcı olmayı, öncelikle helal lokma ve istiğfar eşliğinde dua’ya devam gerekmektedir...
Kur’an-ı Kerimde, Peygamber’lerin yaşamından ör- nekler verilirken, yaptıkları duaların kabul edildiğini öğ- renmekteyiz...
Hz. Meryem’in annesi İmran validemiz, çocuğunu Allah’a emanet ettiğini Ali İmran suresi 36. Ayetten öğ- reniyoruz...
Hz. Eyyûb, hastalıklarının iyileşmesi için Allah’a yalvarıyor ve duası kabul oluyor...
Hz. Yunus, bir imtihan vesilesi olarak, Balığın kar- nında, Allah’a dua ettiğini, duaları neticesi kurtuluşa erdi- ğini yine Kur’an’dan öğreniyoruz...
Hz. Zekeriyya, yıllarca çocuğu olmayınca ; “ Rab- bim beni tek başıma çocuksuz bırakma...” yakarışına karşılık bularak duası kabul edliliyor ve yaşlı olmalarına rağmen Hz.Yahya dünya’ya geliyor...( Enbiya, 89 )
Hz. Süleyman, dualarında; Allah’tan, kendisine erişi- lemeyecek mülk vermesini niyaz ediyor ve duası gerçek- leşip yeryüzü kendi emrine veriliyor...
Hz. İbrahim’in; Kâbe inşasından sonra Mekke’nin emin ve bereketli bir şehir olmasını dilemesi,
Kur’an-ı kerimden öğrendiğimiz duaların kabul oluş kıssaları ve Nebi sav efendimizin Hadis-i şerifleri doğrul- tusunda, duaları reddedilmeyecek güzel insanlar şunlardır:
Adil Devlet başkanı duası... Oruçlu kimsenin duası... Mazlumun duası... Misafir’in duası... Mü’minlerin birbirlerine yapmış olduğu dua... Esmâül Hüsnâ eşliğinde yapılan dualar...
Hacı adaylarının ve Umreye giden mü’minlerin,
Beytullah’ta yaptığı dualar...
Allah yolunda cihad eden mücahidlerin duası...
Yukarıda zikredilen sekiz sınıf, diğer mü’minler’in dualarına göre önceliklidir...
Ayrıca, Receb-Şaban- Ramazan- aylarında oruçlu mü’minlerin duası, iftar vaktinde dua... Cuma akşamı ve Cuma günü yapılan dualar... Ramazan ve Kurban Bay- ramı arefe günü yapılan dualar... Ezan ile kâmet arası ya- pılan dualar... Beytullah ilk görüldüğünde yapılan duala- rın kabul olma derecesi daha yüksektir...
Dua’nın Allah katında makbul olabilmesi için bire- yin öncelikle yaşam tarzında her türlü helal kavramına hassasiyet göstermesi, sürekli Allah’a tevbe etmesi ve câ- nı gönülden, hesapsız, kitabsız, yakarışta bulunması ge- rekmektedir... Dua’ların öncelikli ana şartı İMAN’dır...
Müslüman olmayan bir şahsa yapılan dua, gaflet içinde yapılan dua, Haram işlenirken yapılan dua, GÖS- TERİŞ-TANTANA-RİYAKÂRLIK içinde yapılan dualar, Allah’tan başka bir güç veya varlığı da içine alan dualar, Duanın kabul olmamasını gerektiren başlıca etkenlerdir...
Bir mü’minin, yaşamı içinde sürekli olarak tekrar edeceği en büyük dua; Son nefesinde Müslüman olarak ruhunu teslim etmesidir...
Nebîler ve Cennetle müjdelenmiş on sahabe dışında, son nefeste iman garantisi, hiç kimseye verilmemiştir...
Allah dostu olan velî kullar bile son nefes endişesi taşıyarak, dualarında sürekli iman üzere ölmeyi istemiş- lerdir.
Süfyân-ı Sevrî, kendisini yetiştiren üstadının son ne- fes’te arzu edilmeyen bir tarzda vefat ettiğine şahid olun- ca, genç yaşta beli bükülmüştür...
“Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz...” kuralı gere- ğince,mü’min sürekli olarak iman üzere ölmeyi arzula- yıp,dualarından eksik etmemelidir..
Kur’an-ı kerimde “ Beni Müslüman olarak öldür ...” mealinde ki ayetler defeatle zikredilmiştir... Bu ayetler içinde Hz Yusuf’un duası şöyledir:
“ (Allahım ) canımı Müslüman olarak al ve beni salih kullarının arasına kat...” (Yusuf, 101 )
(Teveffeni müslimen ve elhıgnî bissalihin)
ALLAH katında kabul görmeyen dua şekillerini tekrar, şöyle sıralayabiliriz:
Gür sesle, gösteri edasıyla... Yapmacık ifadelerle... Riyakârlık kokan cümlelerle... Lisanen dua edilirken kal- bin eşlik etmemesi... Dini değerlerle bağdaşmayan unsur- ları duaya katma sebebiyle, dua makbul olmaktan çıkar...
Nebî sav efendimiz, bu menfi oluşumlar için şöyle ikazda bulunmuşlardır:
“...Bir topluluk gelip, dualarda haddini aşacaktır...”
“Siz bir sağıra dua etmiyorsunuz... İşitici ve size pek yakın olan Allah’a dua ediyorsunuz...” (Buharî)
Bu ikazlar nedeniyle, sessiz, cemeatle birlikte ise olgun, gösterişsiz, cemeatin tamamını kapsayan tevazu içinde dua edilmelidir... Dualarımızda, gönül ve dil bir- likteliği ile içtenlikle olmalı, saçma ve orantısız istek ta- şımamalıdır...
Kaza ve Kader’e rıza gösterip, DUA etmemek, Al- lah’tan bir şey taleb etmemek, hiçbir şekilde uygun gö- rülmemiştir...
Dua’da isteksizlik , “Allah, ( Her bakımdan sınır- sız) zengindir... Siz ise fakirsiniz...” (Muhammed, 38) ayet-i kerimesi’nin ruhuna terstir...
Dünya ve ahiret esenliğinin, sebeblere bağlı olduğu unutulmamalı, Kaza ve Kader’e razı olup, kışın yaz giysi- leri ile yaşamak nasıl mümkün değilse, Allah’tan dünya ve ahret istememekte mümkün değildir...
160

Özellikle mü’minler, Nebî sav efendimizin emri ge- reği birbirlerine dua etmelidirler...
Takvâ sahibi seçkin kullar, öncelikle, mü’min karde- şinin kendisi için yapmış olduğu Dua’yı en büyük kazanç olarak görmüşlerdir...
Ubydullah Ahrar k.s ; “Allah’ın merhamet ve rıza- sını kazanmak için amel ve ibadetlerine güvenmediğini, İbadet’in sadece mü’mini isyandan kurtardığını, bununla fazlaca fazılet iddiasında bulunmanını yersiz olduğunu belirtip;
FEYZ, Bereket ve manen yükselişin; Hayır duaları sebebiyle gerçekleştiğini, bu duayı alabilmek için mü’min kardeşine muhabbet ve dayanışma içinde olmak gerekti- ğini belirtmişlerdir...”
Dua esnasında oluşan; Haşyet, ağlama, ,ürperti, gönlün yumuşaması, sukunet, ferahlama ve huzur hali, dua’nın kabul olma belirtileridir...
Kaynak: KUR’AN’DA ZİKİR VE DUALAR
Mehmet HÜSREVOĞLU