Kişiyi, Hattâ Âilesini Salgın Hastalıklardan Kurtararak Uzun Ömürle Yaşamasına Vesîle Olacak Duâ

Yûsuf-u Nebhânî (Rahimehullâh)ın nakline göre; aşağıda zikredilecek duânın okunması, yazılarak eve asılması ve üstte taşınması kişiyi hattâ âilesini salgın hastalıklardan kurtararak uzun ömürle yaşamasına vesîle olur

Yazılı Olarak;
«اَللّٰهُمَّ إِنَّ الصَّادِقَ الْمَصْدُوقَ -صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَسَلَامُكَ- قَدْ قَالَ: إِنَّكَ قُلْتَ: مَا تَرَدَّدْتُ ف۪ي شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ كَتَرَدُّد۪ي ف۪ي قَبْضِ رُوحِ عَبْدِي الْمُؤْمِنِ، يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَأَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ؛ فَصَلِّ اللّٰهُمَّ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلٰى اٰلِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ لِأَوْلِيَائِكَ الْفَرَجَ وَالْعَافِيَةَ وَلَا تَسُؤْن۪ي ف۪ي نَفْس۪ي وَلَا ف۪ي أَحَدٍ مِمَّنْ أَحَبَّن۪ي وَبَارِكْ ل۪ي ف۪ي عُمْر۪ي وَزِدْ ف۪ي حَيَات۪ي فَأَنْتَ الَّذ۪ي تَهَبُ عَيْشَ الْأَبَدِ لِأَهْلِ الْاٰخِرَةِ فَهَبْ ل۪ي عُمْرًا طَو۪يلًا مُزَيَّنًا بِعَافِيَتِكَ فَإِنَّكَ وَلِيُّ ذٰلِكَ فِي الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِ وَالْقَادِرُ عَلَيْهِ»، (وَصَلَّى اللّٰهُ تَعَالٰى عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلٰى اٰلِهِ وَصَحْبِهِ وَسَلَّمَ.)

Resim Olarak;
Kişiyi, Hattâ Âilesini Salgın Hastalıklardan Kurtararak Uzun Ömürle Yaşamasına Vesîle Olacak Duâ
“Ey Allâh! -Salâtlarının ve selâmlarının kendisi üzerine olduğu- Sâdık ve Masdûk’un (doğru konuşan ve kendisine doğru bildirilen Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in) beyânına göre Sen:

‘Yapacağım hiçbir işte mümin kulumun canını alırken tereddüt ettiğim kadar tereddüt etmedim. Çünkü o ölmek istemez, Ben de onu üzmek istemem.’ buyurdun.

Ey Allâh! Efendimiz Muhammed’e ve Efendimiz Muhammed’in âline salât eyle. Dostlarına âcilen kurtuluş ve âfiyet bahşeyle.

Şahsım ve beni seven herhangi biri hakkında bana bir kötülük gösterme, ömrümü bereketlendir, hayâtımı ziyâde eyle. Sen âhiret ehline sonsuz hayat bağışlayansın, öyleyse bana da âfiyetinle süslenmiş uzun bir ömür hîbe eyle. Dünyâda da âhirette de bunlara gücü yeten ve kullarına sâhip çıkan ancak Sensin.”

(Allâh-u Te‘âlâ Efendimiz Muhammed’e ve âl-i ashâbına salât-ü selâm eylesin.) (Yûsuf en-Nebhânî, Se‘âdetü’d-dâreyn, sh:574)