Hazret-i Âişe’den rivayete göre Peygamberimiz kendilerine bir hasta getirildiğinde şöyle duâ ederlerdi; Ezhibil-be’se rabben’nasi eşfi ve enteş’şafi la şifae illa şifauke şifaen la yugadiru sekame. Manası : “Bu hastalığı gider ey insanların Rabbi! Şifâ ver, çünkü şifâ verici sensin. Senin vereceğin şifâdan başka şifâ yoktur. Öyle şifâ ver ki hiç bir hastalık bırakmasın.”