1. Bir kimse Kur'anı okusa, hıfzetse, ve ahkamını zabdetse, onun helalini helal, haramını haram olarak tatbik etse, Allah o kimseyi Cennete sokar ve ehli beytinden de kendilerine ateş gerekmiş on kişiye şefaat hakkı tanır.
Ravi: Hz. Ali (r.a.)

2. Bir kimse Kur'anı okur da, Allah (z.c.hz.)lerinin yarattıklarından birine bundan daha efdal bir şey verildiğini zannederse, Allah'ın büyütüldüğünü küçültmüş ve Allahın küçülttüğünü büyültmüş olur. Kur'an hamiline de herkes gibi her şeye dalmaması, cahillik edenler gibi cahillik yapmaması, bilakis Kur'an'ın izzeti sebebile affetmesi ve cahillerden yüz çevirmesi yaraşır.
Ravi: Hz. İbni Ömer (r.anhüma)

3. Bir kimse her gün yüzünden iki yüz ayet okursa, kabrinin etrafındaki yedi kabir hakkında şefaatçi kılınır. Müşrik bile olsalar, ana babasından, Allah azabı hafifletir.
Ravi: Hz Ebud Derda (r.a.)

4. Bir kimse emirin yanında (Riya için) Allah'ın kitabını okursa, Allah o kimseye emirin yanında okuduğu her bir harfe karşılık bir lanet eder. Emire de on lanet eder. Kıyamet günü Kur'an o kimse ile muhasama eder. O orada "Helak olduk" diye bağırır da, işte o kimse, kendilerine "Bu gün yanlız bir kere helak olmayı değil, bir çok defa helak olduk diye bağırın" denilenlerden olur.
Ravi: Hz. Ebud Derda (r.a.)

5. Bir kimse her farz namazdan sonra "Ayetül Kürsiyi" okursa onu Cennete girmekten hiç bir şey alıkoyamaz, ölümden gayri.
Ravi: Hz. Ebû Ümâme (r.a.)

6. Bir kimse her gece "İza Vakaatil Vâkıa" suresini okursa ona ebedi olarak fakirlik isabet etmez. Ve bir kimse de her gece "La uksimi bi yevmil kıyameti" suresini okursa, kıyamet günü yüzü ayın ondördü gibi olduğu halde Allah'a mülaki olur.
Ravi: Hz. İbni Abbas (r.anhüma)

7. Bir kimse abdestin arkasından, "İnna enzelnahü fi leyletil kadr" suresini bir kere okursa sıddıklardan olur. Onu iki kere okuyan şehidler divanındadır. Onu üç kere okursa Allah onu Peygamberleri haşrettiği gibi haşreder.
Ravi: Hz. Enes (r.a.)

8. Bir kimse elli defa "İhlas" suresini okursa Allah onun elli senelik günahını affeder.
Ravi: Hz. Enes (r.a.)

9. Bir kimse "Kul hüvallahü Ehad" suresini ikiyüz kere okursa, Allah onun iki yüz senelik günahını affeder.
Ravi: Hz. Enes (r.a.)

10. Bir kimse dört halden kaçınmak şartıyla "İhlas" suresini yüz kere okursa Allah onun elli senelik hatasını affeder. Cana, mala, ırza dokunmaz ve içkiden korunursa.
Ravi: Hz. Enes (r.a.)

11. Bir kimse bin kere "İhlas" okursa, kendini Allah (z.c.hz.)den satın almış olur.
Ravi: Hz. Huzeyfe (r.a.)

12. Bir kimse her farz namazdan sonra on kere "İhlas" okursa, Allah (z.c.hz.) kendisine rızai şerifini ve mağfiretini lazım kılar.
Ravi: Hz. İbni Abbas (r.anhüma)


Alıntı

İhlas süresini çok okumak lazım.

Hocam çok güzel paylaşımlar yapmışsınız. Allah razı olsun.

Allah razı olsun bu güzel paylaşım için.

Ey âdemoğlu, duâ senden icâbet benden; istiğfar senden, bağışlamak benden, tevbe senden, kabul etmek benden, sabır senden fazlasıyla vermek benden, sabır senden, yardım benden... Ne istedin ki benden, sana vermedim."

İşte böyle buyuruyor Allah Teâlâ bir hadis-i kudside. Kulluk ile rububiyetin en geniş mânâda ve en kısa şekilde anlatımı yapılmıştır bu güzel sözlerle. İbâdetin özü duâdır, istemektir. Bu isteyiş namazla ile en güzel sûretini bulmuştur. Kulun Rabbine en yakın olduğu an secdede olduğu andır. 0 sırada kalbinden ne ge*çirirse hepsi kabul olunur. Yeter ki istemesini bilsin.

Duâ, sözlük itibarıyla çağırmak mânâsındadır. Dindeki mânâsı ise Allah'tan, belirli sözlerle, belirlenmiş vakitlerde, O'nun rızâsının dışına çıkmadan isteklerde bulunmaktır.

Duâ, bir kulluk vazifesidir, kulun kendi arzularını Rabbine bildirmesidir, benliğini terk etmesi, Rabbine yönelmesidir, O'nun verdiği nimetlere şükretmektir, kulluğunu öne çıkartmaktır, ima*nın gıdasıdır, çığlığını, yakarışını edeple Allah'a duyurmaktır, vasıtasız Allah ile irtibata geçmektir, sevenin sevdiğine niyazıdır, merhamet dilemektir, ruhun cilasıdır, ibâdettir, kısacası;"Duâ Mü'minin Silâhıdır."�

Allah (celle celâlühü) buyuruyor ki:

"(Habibim] de ki: (Ey insanlar!] Sizin duâ ve ilticanız olmasaydı, Rabbim size değer verir miydi?"� (Furkan Sûresi: 77)

Bu âyet-i celîle, duânın kıymetini ne kadar güzel ifade edi*yor. Duâsı ve ilticası olmayana Cenâb-ı Hakk'ın kıymet verme*diği beyân ediliyor. Zira duâ tanımaktır.

Allah (celle celâlühü] buyuruyor ki:

"(Habibim] kullarım beni sana sorunca (haber ver ki] işte ben yakınımdır. Bana duâ edince, ben o duâ edenin dâvetine icabet ederim. O hâlde onlar da benim dâvetime icabet ve bana imanda devam etsinler. Tâ ki (o sayede] doğru yola ulaşmış olalar."

(Eğer senin dertlerine derman olacak, düştüğünde seni kaldıracak, senin sırrını kendi sırrı gibi saklayacak bir arkadaş bulamazsan, o zaman kendinle arkadaş ol!