Sırlı Dualar ve Faziletleri-4

1. Bir kimse riyaya veya yaptığını işittirmeye başlarsa, bundan vaz geçinceye kadar Allah'ın gadabındadır.
Ravi: Hz. Abdullah İbni Kays (r.a.)

2. Bir kimse yılan veya akreb öldürse, kafir öldürmüş gibidir.
Ravi: Hz. İbni Mes'ud (r.anhüma)

3. Bir kimse Allahın ve Peygamberin zimmetinde olan bir muahidi (muahadeli bir kimseyi) katletse, Allah'ın zimmetini ayak altına almış demektir. Cennetin kokusunu bile koklayamaz. Halbuki onun kokusu yetmiş yıllık mesafeden duyulur.
Ravi: Hz. Ebû Hüreyre (r.a.)

4. Bir kimse muahedeli bir cana haksız olarak kıysa, Cennetin kokusunu koklayamaz ki, o beş yüz yıllık yoldan duyulur.
Ravi: Hz. Ebû Bekre (r.a.)

5. Bir kimse muahedeli bir adamı kasten öldürse Cennet ona haram olur.
Ravi: Hz. Ebû Bekre (r.a.)

6. Bir kimse kölesini öldürse biz de onu öldürürüz. Azasını kesse biz de onun azasını keseriz. Hadım ederse biz de onu hadım ederiz.
Ravi: Hz. Ebû Hüreyre (r.a.)

7. Bir kimse bir kafiri katlederse üstünden çıkan onun hakkıdır.
Ravi: Hz. Enes (r.a.)

8. Bir kimse harpte çocuğu veya ihtiyarı öldürse, veya hurmayı yaksa veya meyvalı ağacı kesse veya derisi için koyunu kesse, harpten alacağını tam olarak almış dönmez. (Sevabı eksik olur, mücahidin derecesinden geri kalır.)
Ravi: Hz. Sevban (r.a.)

9. Bir kimse bir demirle intihar etse, Cehennemde ebedi olarak demiri elinde karnını dürter durur. Bir kimse zehir içerek intihar etse, Cehennemde ebedi olarak onu içer durur. Bir kimse de kendisini uçurumdan atarak intihar etse, Cehennemde ebedi kendini atar durur.
Ravi: Hz. Ebû Hüreyre (r.a.)

10. Bir kimse iç illetinden ölürse kabrinde azab görmez.
Ravi: Hz. Halid İbni Urfuta (r.a.)

11. Bir kimse malı uğrunda öldürülse o şehiddir. Nefsi uğruna öldürülse o şehiddir. Bir kimse dini uğrunda öldürülse o şehiddir. Bir kimse ehlini müdafaada öldürülse o da şehiddir.
Ravi: Hz. Said İbni Zeyd (r.a.)

12. Bir kimse Allah rızası için bin ayet okursa, kıyamet gününde Peygamberler, sıddıklar, şehidler ve salihlerle beraber yazılır. Ve bunlar ne güzel arkadaştır. (Elhakümmekasur bin ayete bedeldir)
Ravi: Hz. Muaz İbni Enes r.a

13. Bir kimse bir gecede kırk ayet okursa gafillerden yazılmaz. Bir kimse yüz ayet okursa kanitûn (abidler) den yazılır. Bir kimse iki yüz ayet okursa Kur'an kıyamet günü onunla muhasım olmaz. Bir kimse beş yüz ayet okursa kendisi için bir kıntar (1200 okiye) ecir yazılır.
Ravi: Hz. Enes (r.a.)

Bir kimse bir gecede kırk ayet okursa gafillerden yazılmaz. ( önemli )

hocam Allah razı olsun.

Allah razı olsun bu güzel paylaşım için.

Ey âdemoğlu, duâ senden icâbet benden; istiğfar senden, bağışlamak benden, tevbe senden, kabul etmek benden, sabır senden fazlasıyla vermek benden, sabır senden, yardım benden... Ne istedin ki benden, sana vermedim."

İşte böyle buyuruyor Allah Teâlâ bir hadis-i kudside. Kulluk ile rububiyetin en geniş mânâda ve en kısa şekilde anlatımı yapılmıştır bu güzel sözlerle. İbâdetin özü duâdır, istemektir. Bu isteyiş namazla ile en güzel sûretini bulmuştur. Kulun Rabbine en yakın olduğu an secdede olduğu andır. 0 sırada kalbinden ne ge*çirirse hepsi kabul olunur. Yeter ki istemesini bilsin.

Duâ, sözlük itibarıyla çağırmak mânâsındadır. Dindeki mânâsı ise Allah'tan, belirli sözlerle, belirlenmiş vakitlerde, O'nun rızâsının dışına çıkmadan isteklerde bulunmaktır.

Duâ, bir kulluk vazifesidir, kulun kendi arzularını Rabbine bildirmesidir, benliğini terk etmesi, Rabbine yönelmesidir, O'nun verdiği nimetlere şükretmektir, kulluğunu öne çıkartmaktır, ima*nın gıdasıdır, çığlığını, yakarışını edeple Allah'a duyurmaktır, vasıtasız Allah ile irtibata geçmektir, sevenin sevdiğine niyazıdır, merhamet dilemektir, ruhun cilasıdır, ibâdettir, kısacası;"Duâ Mü'minin Silâhıdır."�

Allah (celle celâlühü) buyuruyor ki:

"(Habibim] de ki: (Ey insanlar!] Sizin duâ ve ilticanız olmasaydı, Rabbim size değer verir miydi?"� (Furkan Sûresi: 77)

Bu âyet-i celîle, duânın kıymetini ne kadar güzel ifade edi*yor. Duâsı ve ilticası olmayana Cenâb-ı Hakk'ın kıymet verme*diği beyân ediliyor. Zira duâ tanımaktır.

Allah (celle celâlühü] buyuruyor ki:

"(Habibim] kullarım beni sana sorunca (haber ver ki] işte ben yakınımdır. Bana duâ edince, ben o duâ edenin dâvetine icabet ederim. O hâlde onlar da benim dâvetime icabet ve bana imanda devam etsinler. Tâ ki (o sayede] doğru yola ulaşmış olalar."

(Eğer senin dertlerine derman olacak, düştüğünde seni kaldıracak, senin sırrını kendi sırrı gibi saklayacak bir arkadaş bulamazsan, o zaman kendinle arkadaş ol!