Tövbe duası, kişinin yaptığı bütün günahkar davranışlardan pişmanlık duyduğunu ifade eden, bundan sonraki yaşamında günah ve kusurlu hareketlerden uzak duracağı hakkında Allah'a söz vermesidir. Allah'ın ve Resulünün yasakladığı, dinen hoş karşılanmayacak, uygun olmayan davranışların yapılması karşısında, kişinin aynı davranışları yapmamaya kendi iradesini kullanarak, yaptığı hatalardan ve işlediği günahlardan dolayı Allah'tan af dilemesi ve bağışlanmayı istemesidir.
•Hz Ali (a.s.) bu konuda şöyle buyurmuştur; "Günahı terk etmek, tövbe etmekten daha kolay bir ameldir."

Kişinin günahın içine girmesi halinde Allah'tan ümit kesmemesi, rahmetini dilemesi gerekir. Çünkü Allah'a doğru gitmek, nefsi ıslah etmek her zaman açık bir yoldur. Yüce Rabbimiz günahkar olan kulları için, tövbeyi ve kendisine dönüş yolunu açarak, onların kendine dönmesini, nefislerini pisliklerden ve günahlardan arındırmasını istemiştir. Tövbe günahlardan kurtuluş, işlenen günahlardan dolayı üzülmek ve pişman olmak, günahtan vazgeçerek, bundan sonra yeniden işlememek anlamındadır.
•Yüce Rabbimiz Maide suresi 39. ayette şöyle buyurmuşlar; "Her kim haksız davranışlar yaptıktan sonra tövbe eder ve halini düzeltirse, şüphesiz Allahü Teala onun tövbesini kabul eder, Allah bağışlayıcı ve esirgeyicidir."
•Enam suresi 54. ayette, "Bizim ayetlerimize iman etmiş olanlar sana geldiklerinde onlara: Selam olsun size, Rabbiniz rahmeti kendi üzerine farz kıldı ki, içinizden biri yaptığı günahlardan ve cehaletten ötürü kötü davranışlarda bulunur sonrasında tövbe ederek, kendini düzeltirse kuşkusuz Allah bağışlayan ve esirgeyendir."

Yapılan tövbe sonrasında müminler yersiz duydukları endişelerden kurtularak, ümitsizlikleri sona erer. Yaşamına yeni bir yön verme olanağına kavuşur. Kalbini Allah'a açarak, manevi açıdan rahatlama imkanına kavuşur. Kendi yaptıklarını Allah'ın affedeceğine emin olan kişiler, yaşamında başka kişilerin yaptığı hataları daha rahat affedecektir. Bu durum insanlar arasında kardeşlik, dayanışma, yardımlaşma gibi duyguları güçlendirir, birlikte yaşama katkı sağlar. Günah işlemiş olanlar, bunlardan kurtulmak için çaba harcamalıdır. Başlangıç olarak pişman olmalı, şirk derecesinde olan günahlardan imana dönmelidir. Büyük günahlarında dolayı tövbe etmeli ve yeniden günah işlememelidir.

•Zumer suresi 53. ayette; "De ki, aleyhlerine karşı ölçüyü kaçırmış olan kullarım, Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin. Şüphesiz Rabbimiz, bütün günahları affeder. Çünkü O esirgeyen ve bağışlayandır."
•Necm suresi 32. ayette, Yüce Rabbimiz; "Ufak kusurların dışında büyük günahlardan ve çirkin amellerden sakınanlara, Allah'ın affı şüphesiz boldur." demiştir.
•Al-i İmran suresi 133 ve 135. ayetlerde, "Yine onlar, günah olan bir amel yaptıklarında ya da kendilerine zulmettiklerinde, Allah'ı hatırlayarak hemen günahlarının bağışlanmasını isteyenlerdir. Allah'tan başka kim günahları bağışlayabilir ki, bilerek günah işlediklerinde ısrar etmeyenlerdir."

Tövbe duası

Tövbe istiğfar etmek, Estağfirullah demektir. Haram işleyip sonradan pişman olmak ve Allah'tan korkarak, bir daha yapmamaya karar vermektir. Tövbe etmek, işlenen günahtan sonra bir daha bu günahı yapmamaktır. Günah sonrası tövbe etmek farzdır. Tövbe etmeyi ertelememek gerekir. Günah işledikten sonra tövbe etmek isteyenler aşağıdaki gibi dua etmelidir.
•"Estağfirullah, Estağfirullah, Estağfirullah, Estağfirullah, Estağfirullah,
•El - Azim, el - Kerim, er - Rahim ellezi la ilahe illa hü el-hayye'l Kayyum ve etübü ileyh
•Ve es'eluhu't tevbete ve'l mağfirete ve'l hidayete lena innehü hüve't tevvabu'r-ahim
•Tevbete abdin zalimin li nefsihi la yemliku linefsihi mevten ve la hayaten ve la nuşüra
•Allahümme ente Rabbi la ilahe ente Halakteni ve ene Abdüke ve ene ala ahdike ve va'dike mesteta'tu. Euzü bike min şerri ma sana'tu Ebu leke bi ni'metike aleyye ve ebu'u bi zenbi fağfirli, fe innehu la yağfiruz - zunübe illa ente
•Amentü billahi ve melaiketihi ve kütübihi ve rusulihi ve'l yevmi'l ahiri ve bi'l kaderi hayrihi ve şerrihi minallahi Teala ve'l Ba'sü bade'l mevti hakkun.
•Eşhedü en la ilahe illallahu ve eşhedü enne Muhammeden abdühu ve Resulüh. La ilahe illallah Muhammedu'r Resullullah."

Meali, "Ya Rabbi! Sen benim Rabbimsin. Sana inandım ve güvendim. Sana sığındım. Ellerimi açtım ve yüzümü sana döndürdüm. Kapına geldim, beni kulluğuna kabul et. Adem aleyhisselamdam bugüne kadar gelmiş tüm peygamberlere, kitaplara, meleklere ve ahiret gününe iman ettim. Bu güne kadar işlemiş olduğum tüm günahlarımdan pişman oldum. Bunları bir daha yapmamaya söz veriyorum. Günahlarımı affet, beni bağışla, beni kulluğundan ayırma, ellerimi boş çevirme, kapından kovma Ya Rabbi Beni kötü alışkanlıklarımdan terk etmeyi nasip et. Şeytana uydurma. Bana dayanmak için güç ver. Cehennem azabından koru, beni cennetine dahil et. Cennetinde Peygamber efendimize komşu olmayı ihsan et."

teşekkürler

Allah razı olsun

Allah hepimizin gunahini affetsin amin
Değerli paylaşım eline sağlık

Allah'a karşı büyük günah işleyen kimse, kâfir olmaz. Kul, işlediği günahla Allah itaatten çıkmış, isyan etmiştir. Ancak, imandan çıkmamıştır. Zira iman, ikrar ve tasdikten ibarettir. İkrar ve tasdik ise bakidir. Dolayısıyla iman devam eder. Ancak işlenen günah, küfrü gerektiriyorsa, o taktirde iman yok olabilir. Çünkü küfür imanı yok edicidir.

Günahkâr kullar eğer iman ile gitmişlerse, cehennemde günahları kadar yanacaklar; sonra da imanları sebebiyle cennete gireceklerdir.

O bakımdan bazı haramları işleyen din kardeşlerimizi hor görmemeli, onlara dinden çıkmış gözüyle bakmamalıyız. Bir din kardeşi olarak onların da o günah bataklığından kurtulmaları için yardım etmeliyiz.

Allah günahlarımızı affetsin. Teşekkürler.

Mâlik b. Dînâr'a (k.s) tövbesinin sebebini sordular. Şöyle anlattı:
Jandarma idim. Şarap içmeye düşkündüm. Çok güzel bir câriye satın aldım. Yanımda iyi bir mevkii vardı. Derken bir kız çocuğumuz oldu. Onu çok seviyordum. İki yaşına girince bu çocuk öldü. Bunun acısı beni çok sarstı.

Vakta ki Berat kandili geldi. Cuma gecesine rastladı. Şarap içtim, sarhoş yattım. Yatsı namazını kılmadım. Rüyamda, kıyamet kopmuş ve bütün kabir ehli kalkmıştı. Ben de içlerindeydim. Arkamdan bir çatırtı duydum. Başımı çevirince boynuzlu, büyük bir kara yılanın ağzını açmış bana saldırdığını gördüm, önünden korku ve feryatla kaçtım. Yolda temiz elbiseli, güzel kokulu bir ihtiyara rastladım. Selâm verdim, selâmımı aldı. "Bana yardım et, beni kurtar!" dedim. Cevaben, "Ben ihtiyarım, zayıfım. Yılan benden güçlü, lâkin koş. Ola ki Allah seni kurtaracak bir sebep halkeder" dedi. Kaçtım.

Önüme kıyamet tepelerinden bir tepe geldi. Ona çıktım. Cehennem karşıma dikildi. Az kaldı cehennemin çukuruna yuvarlanacaktım. Tam o sırada, "Dön! Sen cehennem ehli değilsin" diye bir nidâ duydum. Geri döndüm. Yılan beni takip ediyordu. Tekrar ihtiyara geldim. Yardım istedim. O zaman ihtiyar ağlayarak, "Ben zayıfım. Sen şu dağa git. Orada Allah Teâlâ'nın müslümanlarının emanetleri var. Eğer senin de emanetin varsa sana rahmeder, imdadına yetişir" dedi.

Onun uyarması ile dağa baktım. Çok süslü odalar var. Hemen koştum. Ejderha yine arkamda. Oraya yaklaşınca melekler, "Perdeleri kaldırın, kapıları açıp karşılayın. Belki içinizde bu ümitsizin emaneti vardır. Onu düşmandan kurtarın" dediler. Perdeler kalktı, kapılar açıldı. Nur topu gibi çocuklar görüldü. Ejderha bana yaklaştı. Şaşkına döndüm. Çocuklar bölük bölük önümden geçmeye başladılar. Ne göreyim? Benim ölmüş kızım da onların içinde. Beni görünce, "işte benim babam!'' diye elimden tuttu ve beni kaçırdı. Sağ eli ile sakalımı okşadı. Bana Hadîd sûresinden okudu: "Allah'ı huşû ile zikretme zamanın gelmedi mi!" Ona şöyle dedim:

- Kızım, sen küçüktün. Kur'an'ı bilmezdin.
- Hepimiz sizden daha iyi biliriz.
- Bu ejderha nedir? Beni helâk edecekti.
- Baba o senin kötü amelindir. Senin günahlarındır.
- Yolda rastladığım güzel kokulu ihtiyar kimdi?
- O da senin amellerindir. Amellerin az olduğundan zayıf düştün. Ejderha kuvvetli oldu. Dünyada Allah'a itaat etseydin ejderha zayıf, ihtiyar kuvvetli olurdu.
- Kızım, burada ne arıyorsun?
- Biz müslümanların evladıyız. Buraya bizi Allah yerleştirdi. Sizin gelmenizi bekler, karşılar ve şefaat ederiz.

Feryatla uyandım. Sabah oldu. Bütün kötü işlerime tövbe ettim. Tövbemin sebebi budur.

Tövbe İstiğfar Duası Okunuşu: “Estağfirullah. Estağfirullah. Estağfirullahe’l-azîm el-kerîm, ellezî lâ ilâhe illâ hüve, El-hayyü’l-kayyûmü ve etûbü ileyhi. Ve nes-elühü’t-tevbete ve’l-mağfirete ve’l-hidâyete lenâ, innehû, hüve’t-tevvâbü’r-rahîm. Tevbete abdin zâlimin li-nefsihî, lâ yemlikü li-nefsihî mevten velâ hayâten velâ nüşûrâ.”
Tövbe İstiğfar Duası Anlamı: Mağfiretini talep ediyorum Allâh’ım! Bağışlamanı diliyorum Rabbim! Kusur ve günahlarımdan beni tertemiz kılmanı istiyorum Yüce Mevlâm!
(Bir aciz kul olarak ben) Kerîm olan, kendisinden başka hiçbir ilâh olmayan, dâimâ diri (el-Hayy) ve her şeyin kendisiyle ayakta durduğu ve varlığını sürdürdüğü (el-Kayyûm) Yüce Rabbimin mağfiretini (bağışlamasını) niyaz ederim. O’na yönelir ve Yüce Zât’ından bizlere tevbe, mağfiret ve hidâyet lutfetmesini talep ederim. Zira tevbeleri kabul eden ve kullarına son derece merhametli olan O’dur. Kendi nefsine zulmeden ve ölmeye de, hayatta kalmaya da, yeniden dirilmeye de kendi iktidârı olmayan aciz bir kul olarak Rabbime tevbe ederim.
Kul, “Estağfirullah” sözü ile hatasının farkında olarak, Cenâb-ı Hak’tan hiçlik duygusu içinde bağışlanmayı isterken, yine Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’den nakledilen “Seyyidü’l-İstiğfâr” sözleri ile de Rabbine, yeniden bir kulluk sözü verir. Diğer bir ifadeyle “Elest bezmi”ndeki ahdini tazelemiş olur.

Rabbim cümlemizin tövbelerini kabul etsin inşallah.